Acının tarifi yok.........

Marmelat .!.:

7 Hafta 4 gün sonra ayrılma vaktimiz gelmişti içimde taşıdığım,ona duyduğum özlem,umut herşey biranda yıkılmıştı,dünyam yıkıldı,ben yıkıldım.
Evet ben tam 7 Hafta 4 günlük hamileydim ve bebeğimi karnımda ölmesi nedeniyle 24 Ocak'ta kürtaj ile aldılar.O masaya yatmak,onun nedenini bilmediğin bir sebeple öldüğünü bilmek,ve onu içinden koparacakları anladığın an herşey duruyor,zaman duruyor ve yaşamak bile istemiyorsun.Ne konuşmak,ne dinlemek,ne yemek,ne içmek istemiyorsun.
Hayatımda yaşadığım en büyük acılardan biriydi.
İlk defa hamile kalmıştım,onu kucağıma alacağım günün hayaliyle yanıp tutuşurken son muanemde kalbinin atmadığını ve bebeğin ölmüş olabilme ihtimalini duyduğumda acının tarifi bile yoktu.
Bunu burada kimler yaşadı bilmiyorum ama ALLAH bu acıyı hiçbir kadının başına vermesin.
Ben perişanım,çaresizim,unutmak zaten mümkün değil,bunun varmı bir çaresi,varmı bir ilacı bilen varmı?Varsa ne olur söylesin...

Genişletmek için tıkla...

Marmelat .!.:

7 Hafta 4 gün sonra ayrılma vaktimiz gelmişti içimde taşıdığım,ona duyduğum özlem,umut herşey biranda yıkılmıştı,dünyam yıkıldı,ben yıkıldım.
Evet ben tam 7 Hafta 4 günlük hamileydim ve bebeğimi karnımda ölmesi nedeniyle 24 Ocak'ta kürtaj ile aldılar.O masaya yatmak,onun nedenini bilmediğin bir sebeple öldüğünü bilmek,ve onu içinden koparacakları anladığın an herşey duruyor,zaman duruyor ve yaşamak bile istemiyorsun.Ne konuşmak,ne dinlemek,ne yemek,ne içmek istemiyorsun.
Hayatımda yaşadığım en büyük acılardan biriydi.
İlk defa hamile kalmıştım,onu kucağıma alacağım günün hayaliyle yanıp tutuşurken son muanemde kalbinin atmadığını ve bebeğin ölmüş olabilme ihtimalini duyduğumda acının tarifi bile yoktu.
Bunu burada kimler yaşadı bilmiyorum ama ALLAH bu acıyı hiçbir kadının başına vermesin.
Ben perişanım,çaresizim,unutmak zaten mümkün değil,bunun varmı bir çaresi,varmı bir ilacı bilen varmı?Varsa ne olur söylesin...

Genişletmek için tıkla...

marmelat .!.:

7 hafta 4 gün sonra ayrılma vaktimiz gelmişti içimde taşıdığım,ona duyduğum özlem,umut herşey biranda yıkılmıştı,dünyam yıkıldı,ben yıkıldım.
Evet ben tam 7 hafta 4 günlük hamileydim ve bebeğimi karnımda ölmesi nedeniyle 24 ocak'ta kürtaj ile aldılar.o masaya yatmak,onun nedenini bilmediğin bir sebeple öldüğünü bilmek,ve onu içinden koparacakları anladığın an herşey duruyor,zaman duruyor ve yaşamak bile istemiyorsun.ne konuşmak,ne dinlemek,ne yemek,ne içmek istemiyorsun.
Hayatımda yaşadığım en büyük acılardan biriydi.
Ilk defa hamile kalmıştım,onu kucağıma alacağım günün hayaliyle yanıp tutuşurken son muanemde kalbinin atmadığını ve bebeğin ölmüş olabilme ihtimalini duyduğumda acının tarifi bile yoktu.
Bunu burada kimler yaşadı bilmiyorum ama allah bu acıyı hiçbir kadının başına vermesin.
Ben perişanım,çaresizim,unutmak zaten mümkün değil,bunun varmı bir çaresi,varmı bir ilacı bilen varmı?varsa ne olur söylesin...

Genişletmek için tıkla...

Marmelat .!.:

Tek tesellim ALLAHIMA dua etmek,belkide hayırlısı böyleydi demek ama hala atlatmış değilim bu acı geçmeyecek başka bir bebek olsada unutturmıycak kaybımı,onunla geçen günlerde öyle mutluydum ki anlatamam ama şuan çok mutsuzum...
Bir bebeğim daha olurmu,ya yine aynı şeyleri yaşarsam mı aklımdan çıkaramıyorum...
Doktorumda beni çok aydınlatmadı açıkcası başka bir doktora yeniden gideceğim biraz daha toparlanmayı bekliyorum kürajımın üzerinden 4 hafta geçti neredeyse,tavsiye edebileceğin yada Ankara'da olupta aynı sıkıntıyı yaşayanlar varmı aranızda?

Genişletmek için tıkla...

ebneha .!.:

çok geçmiş olsun marmelat bu acının tarifi yok

ama inan buna da şükür demelisin ben 35 haftalık bebeğimi kaybettim üstelik doğumdan 3 gün sonra 8 ay oldu acım hala taze ve benimle ölene kadar devam edecek ama inan benden daha acılarını yaşamış insanların hikayelerini öğrendikçe ben bile bunada şükür diyebildim.yinede isyan etmeden dua ediyorum hep evlat acısı hiçbişeye benzemiyo Allah bizlere bu acıları tekrar yaşatmaz inşallah.Amiiinn

Genişletmek için tıkla...

Marmelat .!.:

7 Hafta 4 gün sonra ayrılma vaktimiz gelmişti içimde taşıdığım,ona duyduğum özlem,umut herşey biranda yıkılmıştı,dünyam yıkıldı,ben yıkıldım.
Evet ben tam 7 Hafta 4 günlük hamileydim ve bebeğimi karnımda ölmesi nedeniyle 24 Ocak'ta kürtaj ile aldılar.O masaya yatmak,onun nedenini bilmediğin bir sebeple öldüğünü bilmek,ve onu içinden koparacakları anladığın an herşey duruyor,zaman duruyor ve yaşamak bile istemiyorsun.Ne konuşmak,ne dinlemek,ne yemek,ne içmek istemiyorsun.
Hayatımda yaşadığım en büyük acılardan biriydi.
İlk defa hamile kalmıştım,onu kucağıma alacağım günün hayaliyle yanıp tutuşurken son muanemde kalbinin atmadığını ve bebeğin ölmüş olabilme ihtimalini duyduğumda acının tarifi bile yoktu.
Bunu burada kimler yaşadı bilmiyorum ama ALLAH bu acıyı hiçbir kadının başına vermesin.
Ben perişanım,çaresizim,unutmak zaten mümkün değil,bunun varmı bir çaresi,varmı bir ilacı bilen varmı?Varsa ne olur söylesin...

Genişletmek için tıkla...