Eşim de ben de öğretmeniz. İkimizin de memleketi farklı. Benim memleketime 820, onunkine 500 km uzaktayız. Benim anne ve babam, yaklaşık 10 ay yanımızda kalıyor. Onun anne ve babası, hayvancılık yaptıkları için bize gelme şansları yok. 15 tatil ve 2 ay yaz tatilimiz var. 15 tatilde onun memleketine gidiyoruz. Bayram tatilinde de onun memleketine gittik. Yaz tatilinde 15 gün benim memleketime gideceğiz önce, sonra 1 ay onunkine. Yazın onun anne ve babasının yanına gittiğimiz yer yayla evi. Yani 2500 metre yükseklikte, ahşap, içinde su tesisatı olmayan, banyo vs bulunmayan yayla evi. 15 senedir her yaz bir ay kalıyoruz mecbur. Annesini ve babasını sadece biz gidersek görüyor. Ama ben çok mutsuzum. Yaz tatili benim için mutsuzluk 15 yıldır. Çok sıkılıyorum. İstersen gelme diyor ama bu defa da 1 ay yalnız çok sıkılıyorum. Bunun orta yolunu bulamadım. Benim anne ve babam 10 ay yanımda.Tuzum kuru gibi yani. O annesini yazın bir ay görüyor. İçimde iki farklı düşünce gidip geliyor. Ben memleketimi özlüyorum. 15 gün yetmiyor. Eşime söyleyince sen memleketini özlüyorsun sadece, anne baban yanında, ben anne babamı görmeye gidiyorum diyor. Bu tatil işi canımı sıkıyor gerçekten
