Adını koyamadım.

irinaa .!.:

sacmalamayı ve baskalarının hayatına özenmeyi bırakmalısın.
hepimiz senin yaşlarında senin yaptığın seyleri yapıyorduk.
ben bir kere bile ailecek tatile gittiğimiz hatırlamam.
ilköğterim 3 sınıftan beri hem eve hem kardesime ben baktım annem çalışıyordu.
izlediğin o dizilerdeki gibi değil hayat.
ergenlik isyanı için 18 yaş biraz fazla.
kendine gel.
hayat bu.ve anlattığın seyler gayet normal.
üni ni oku kendi hayatını kendi evini kur ondan sonra ne yapmak istersen yap.

Genişletmek için tıkla...

Seninugruna .!.:

Bu ay 18 ime gireceğim. Lise bitti. Tüm arkadaşlarım tatile biryerlere gitti ve ben feci sıkılıyorum. En son 8-9 yaşlarındayken tatile gittiğimizi hatırlıyorum o da fotograflardan. Tapu işlemidir borçtur carttır curttur derken '' TATİL '' ne demek anlamını unuttum. Bu sene zorla da olsa bir tanıdık sayesinde makul fiyatlara havuza gidicem. Çünkü yüzme bilmiyorum. Aslında hiçbir şeyde iyi degilim. Sporla müzikle ugraşmayı çok istediğim halde '' para '' yüzünden yapamıyorum. Babam ve annem hep çalışıyor , çalışıyorlar. Ailecek gittiğimiz '' sayılı '' günleri özledim. Mahalledede arkadaşım yok. Ara sıra kardeşimle gezmeye çıkıyorum o da zorla yani. Kızı dışarı çıkaramıyorum. Cinnet geçiriyor resmen. Hep evde kalmak istiyor. Bilgisayarda oyun oynamak istiyor. Dışarı çıkardığımda ise herkesin içinde bagıra bagıra bana söyleniyor. Bazen tınmıyorum bile. Çünkü çok kilo aldı. Dana gibi oldu. Tosunluğa yol alıyor yavaştan. Biraz yürüsün kilo versin diyorum ama yok kızı evden çıkarabilene aşk olsun. Şimdi de yurtdışından teyzemler geldi. Ukala , şımarık kuzenlerimde tabii ki. Şimdiyse gidip hoşgeldine gitmek zorundayım. Neden? Her yıl ama her yıl bıktım onlara gitmekten. Özlemiyorum ya özlemiyorum onları. Ne getirdikleri çikolatalar umrumda ne de çulçaputları. İstemiyorum hiçbirini. Dershane paramı da teyzemin kocası verdi ve ben bir halt yapamadım okulun yüzünden ve temelim olmadığı için. 2.700 TL boşuna gitti. Ve artık '' SINAV '' lafı dahi duymak istemiyorum. Üstüne üstlük bu sene dershane olmadan evde '' tek başıma '' çalışarak başarmak zorundayım. HACETTEPE TIP hayallerimin zirvesiydi. Ama yalan oldu. Ama vazgeçmeyeceğim. Üniversitede başka bölümde okusam yine giricem o lanet sınava. Olana kadar. Sabahın köründe edilen telefonlardan bıktım artık. Alo? kim? babam?! Dükkana bak.. gel.. yemek hazır mı? ev niye temiz degil? bulaşıkların haline bak? Ya delireceğim ya. Daha 18 yaşımdayım ben ya 18.. Neler yaşamam gerekirken neler yaşıyorum? Neler hayal ederken ben neredeyim? Eğer istediklerimi yapamazsam , daha fazla engellenirsem çok yakında yaşayan bir ölü olacağım. Açık ve net.

Genişletmek için tıkla...