Ayrı yemek yeme imkanınız varsa ayrı yiyin. Mesela onların yemek yediği saatlerde siz "ben tokum" deyin. Çok ısrar ederse babanız rencide ederek yüzüne söyleyin, tiksiniyorum deyin. Benim de anneannemle bi dönem yaşadığım soruna benziyor, bir arada yemek yerken ağzı doluyken konuşurdu, e o ağızdakiler de dökülürdü falan. Sonra ortada mesela salata varsa herkesin ortak yediği, çatalıyla her alışında hepsini karıştırır öyle yerdi. Kendi önünden değil başkalarının önünden yerdi yani. Ama biz uzun zamandır ayrı yiyoruz, herkes eline bir tepsi alıp acıktığı vakit yiyor özgürlük vallahi. Ancak halen daha beraber dışarıda falan onunla yerken sıkıntı, afedersiniz dışarıda bile olsak yemekten sonra geğiriyor sesli (yanımızda birileri varsa duyacak şekilde), uyardığımda da "napayım ağzımdan kaçtı" diyor. Yaşlılığına veriyorum. Hayır bişey değil, ondan gördükçe kız kardeşim de yapmaya başladı. Rezil oluyoruz dışarılarda.
Ağız şapırtısı falan çekilir dert değil. Benim yurtta ağzını şapırdatan bir oda arkadaşım vardı, bu yüzden ben onlarla beraber yemek yemezdim. Kız ne zaman bişey yiyecek olsa ben kulaklık takar ya da dışarı çıkardım. En çok rahatsız olduğum ve en dikkat ettiğim şeydir. Yemek yerken asla ağzımı aça aça yemem, kocaman lokmalar almam, ağzım doluyken konuşmam... Ortak bir tabaktan vs yeniyorsa yemeyeceğim şeye ağzıma giren çatalı dokundurmam. Ve kesinlikle ses çıkararak yemem yani kıtır kıtır bişeyse ona yapacak bişeyim yok ama normalde asla... Yutkunduğumu da çiğnediğimi de kimse duymaz.