Valla keşke gösterseydi ama evliyken burnu düşse yerden almaz, ben erkeğim yere eğilemem düşen burnumu bana verin diyecek türdendi :))
Ayrıldı, ilk zamanlar biraz bocaladı şimdi tam bir ev erkeği, yaprak sarma yapıyor :) Ev pırıl pırıl, market yolu bilmeyen adam hangi markette ne zaman indirim var benden iyi bilir hale geldi, telefon aç yemek tarifi versin o derece süper oldu.
Erkek ev işi yapamaz, yemek işlerini beceremez, erkek iş yapmamalı demesinler bir güzel iş yaptırsınlar, normal zamanları bir kenara bırakalım, biz de insanız yorgan döşek hasta olduğumuz zaman oluyor veya lohusalık döneminde dikişler yüzünden yataktan kalkamadığımız oluyor, herkesin annesi veya kayınvalidesi aynı şehirde oturmuyor, eşinizle yapayalnız kalabiliyorsunuz, işte o zaman insan kocası bir tas çorba yapsın da içirsin istiyor, ateşten yandığınız zaman dağ gibi bulaşık birikti, ütüler beni bekliyor, bebeğin maması hazırlanacak diye düşünüp azıcık olan enerjinizle ağlayarak iş yapmayı düşünmek istemiyorsunuz, biz erkeklere normalde çiçek gibi bakıyoruz zaten, hasta olsalar etraflarında pervaneyiz, bir süpürmek, bir toz almak veya bize bir tas çorba yapmak zor gelmemeli, bilmiyorlarsa bile insan eşinin hatrına öğrenir, biz de doğuştan aşçı doğmuyoruz.
Erkek adam iş yapmaz lafını kabul etmedim hiç, mazeret kabul etmiyorum, öğrenip yapacaklar, hayat müşterek, onlar dışarıda iş peşine koşuyorsa bizde onlara maddi manevi destek oluyoruz, bugün sağlıklıyız, yarınımız ise meçhul, belki sürekli yatmak zorunda kalacak hastalar olacağız, ben bir tabak yemeği konu komşudan mı bekleyeceğim, cam kenarında bir tanıdık geçse de evi süpürtsem diye mi bekleyeceğim, ölsem yalnız kalsa çamaşırlarını yıkasın diye evladını mı bekleyecek?