ve şunuda eklemek istiyorum senin ailenin tavrı tutumu bu konud nasıl bilmiyorum ama tipik bir türk ailesi gibiyse
yarın öbür gün ilerde, benim kuzenime yapılan gibi bir tartışmanızda erkek arkadaşın bunu koz olarak kullanıp ailene söylerse kendini bir jinekoloğun odasında kapıda baban annen yada aileden senin sevgin için feda ettiğin ama insanların sana o an sana bir utanç lekeesi olarak yapıştırdığı birşeyin kontrol edildiğini senin böylesi küçük bir duruma düştüğünü kafanda hayal edebiliyormusun?
bunu hissedebiliyorumusun ? kendini 1 an o şekilde düşün
nasıl sence?
yarın öbür gün ilerde, benim kuzenime yapılan gibi bir tartışmanızda erkek arkadaşın bunu koz olarak kullanıp ailene söylerse kendini bir jinekoloğun odasında kapıda baban annen yada aileden senin sevgin için feda ettiğin ama insanların sana o an sana bir utanç lekeesi olarak yapıştırdığı birşeyin kontrol edildiğini senin böylesi küçük bir duruma düştüğünü kafanda hayal edebiliyormusun?
bunu hissedebiliyorumusun ? kendini 1 an o şekilde düşün
nasıl sence?
lmaz:
((( bak cnm bende lise çaglarımda bir aşk yaşadım herkes gibi ölümsüz dü o zmanlar bu aşk benim için ama ben ailemden gizliyodum bu aşkı çünkü ailem karşı çıkacaktı biliyorum onunla bir ilişkimin olmasına ben de bunu biliyodum ama kalbe söz geçmiyo o zamanlar herşeye gögüs gererim zannediyosun ben bakarım ona o çalışmasa da olur ben her şeyine razıyım diyosun ama öyle değil bana hep sevdiğini göyledi 5 yıl çıkmıştım ben onunla inanıyodum evleneceğiz biz diyodum uyurken o uyanıkken o vardı hayatımda ama ben o 5 yıl boyunca kendime bir zararı olacak bir şey yaşatmasına asla izin vermedim iyiki de vermemişim çünkü evlenemedik ben eşimle görücü usulü evlendim sevdigim kişiye (biraz da bülöftü açıkcası ama iyikide yapmışım ne oldugunu anladım)ailem beni zorla başkası ile evlendiriyo eger beni seviyosan gel beni onlardan önce ailemden iste söz takalım ne zaman istersen o zman evleniriz dedim ok dedi salı günü geleceğiz ailene durumu aç dedi ben tabi geleceklerine inanmıyorum çok seviyo olmama ragmen sebebini bilemiyorumamam inanamadım hiç ve tabikide aileme açmadım bu durumu iyikide açmamışım salı günü sevdiğim kişi gelecek perşembede diğer kişiler salı bitti gelen olmadı aradım beni arama bundan sonra dedim bana yalan söyleyenle benim işim olmaz dedim sonradan duydumki ailesine gitmeyin demiş istemeyin demiş bemn evlenmeyi düşünmüyorum demiş üzüldüm ve perşembe günü gelen eşime evet dedim çok şükür rabbime ki iyi ki de evet demişim hiç pişman değilim hayatımda yaşadığım tek pişmenlığım var oda benim 5 seneme malum oldu ve ben onun yüzünden üniversteyi okumadım çünkü huzursuzluk çıkartıyodu aman neyse cnm iyikide ayrılıyosun karşında bu kadar kötü tecrube yaşamış ablalarını örnek al ve unut derslerini bak önce altın bileziğini tak koluna sonra gerçekten aşkına sevgisine inandıgın kişi ile evlen ve evleneceğin biri iel o mutlulugu yaşa cnm
