bu yazıyı netten alıntı yaptım.KIZINI RAKıP GÖREN ANNELER
Baba faktöründen bağımsız olarak anne-kız çatışmasının ileri derecede olduğu bazı durumlarda ise; anne özellikle kızlarını kendisine rakip olarak görür. Kızlarıyla derinden ve samimi bir şekilde ilgilenemez. Kendi ihtiyaçları ön plandadır. Oğulları ve eşiyle (yani erkeklerle) bir sorunu yoktur. Bu tür durumlarda baba, dışlanan kız çocuklarına aşırı duyarlı bir hale gelip bu açığı kapatmaya çalışabiliyor. Kimi durumlarda ise, baba da annedeki ‘benmerkezciliğe’ kapılabilir. Annenin kızına karşı ‘sevgi-nefret’ karışımı hisler beslemesinin alt yapısında pek çok psikolojik sebep olabilir; kendi doğduğu ailede kız çocuklarının değersiz olması, kendi annesiyle sorunlu ilişki yaşamış olması… Ortak nokta ise; anneden gelen sıcaklık hissinde eksiklik, bir erk (eş, baba, erkek çocuk) tarafından desteklenmeyince kendi varlığını hissedememe.
Bazı anneler kız evlatlarını diğerlerinden ayrı tutar pek sevmez, hele kendi gençliğinden güzel görüyorsa fizik olarak onu rakip görürmüş, bir tanıdığımın da bu şekilde olmuş hayatı boyunca ve annen anlattığın gibiyse hayatın boyunca tavrı tutumu sana karşı hiç değişmeyecektir. Diğer akrabanın çocuklarına bile iyi ve güzel davranabilir ancak sana hep bu şekil davranıcaktır, katlanman umuduyla.
canım senı çok iyi anlıyorum.. benım annem de aynı.. hiç anneme sarıldıgımı hatırlamam.. ve annem bana hiç bir zaman iltifat etmedi.. sevgi göstermedi.. çok nadır bırılerının yanında.. ama genelde benı komşuların, akrabaların yanında iş yapamaz, becereksız vs. diyye yargılardı... hep işten anlamadıgımı gezmekten başka hiç bir sey yapmadıgımı söylerdı... bbayramlar hep gözyaşıyla geçerdi.. mutlaka bayram sabahı benı dövecek konu bulurudu.. düşüp bır yerım yaralandıgında yuzüme bakmak istemediğini, benden nefret ettıgını söylr.. kurban bayramların köye gittgimizde kapan da yapılan kurban etinden bana erkekler yıyecek diye yedırmez kovardı.. sofraya erkekler ve buyukler oturur bana sen yeme kızsın derdı.. ve bunun gibi çok şey.. ve guzel bir fırmada mudur olarak çaliştigim zamanda benı fırma sahıbının eşine öyle bir anlatmş ki işten çıkmak zorunda kaldım.. anlattıklarını duyunca inanamadım..
eşime benım hakkımda o kadar kötu şeyler söyledi ki, ama o inanmadı.. benı sevmeye devam ettı...
ve benı görmeye geldikleri gun göruculerin karşısına çıkmadı... aşagıya gıttı.. benı nasıl rezıl ettını düşünün.. ve ben kaçarak evlendım.. evlendıkten sonra saydıklarını anlatmaya gerek yok galiba..
sabah dugun vardı mahallade... inan imrenerek baktım...benım kaçmama annem sebep oldu...
şimdi mutluyum ama burukluk var.. eşim hiç bir şeyi hissettirmemeye çalişiyor....
herkesın bır dedı var..
üzülme...
en azında yanlız degilsin...
son durum ne..
Canım benim annem de aynı.
Ben ilk çocuk olmama rağmen kardeşimi hep el üstünde tutmuştur.
Kızkardeşimi daha çok sevmiştir.Bunu da gözüme soka soka göstermiştir.
Annen çok kırıcı konuşmuş,mantıklı bir nedeni yok bence böyle konuşmasının.
Doğurmaya gelince herkes doğuruyor ama bakmaya ilgilenmeye gelince sıfır
Canım benim, maalesef sana güzel şeyler söyleyemeyeceğim. Benim annemde farklı değildir. Artık kendince günah çıkartmaya çalışıyor ama benim içimde kıpırdanan bişey yok. Sadece annesiz geçen 37 yıl var. Ve artık ben anne sözcüğünü kullanmak istemiyorum. Sadece onun sayesinde güçlü bir kadın oldum. Anne bile destek olmuyorsa ya kendi ayaklarım üstünde duracağım yada yaşama şansım yok dedim. Artık kimseyi suçlamıyorum. Sadece beni rahat bırakmalarını istiyorum. Ne olura olsun, mesleğni eline al. Mutaka kendi paranı kazan. Evet ya gerçekten dünyanın tek bir gerçeği var. DÜNYA ADİL DEĞİL...
Maalesef hep hissedeceksin. Seni üzmek için söylemiyorum bunları, sonra bir an geliyo ve herşeyi boşveriyorsun. Eşimle sorunlarımız vardı, iki ay oldu boşandık, iki gündür başka bir şehirdeyim, kendime ev tuttum, eşyalarımı taşımak için nakliye ayarladım ve bunları anneme söylemedim. Annem eski eşimden öğreniyor. Düşün annem eski eşimle benimle olduğundan daha yakın. Tama eski eşimde çok iyi biri, sadece anlaşamdık, bir de onun ailesi, başka sorunumz olmadı. Herşeyi kendi başıma yaptım. Çünkü anneme hesap vermek, dinlemek, akıl almak istemiyorum artık. Tamam annem ama beni dünyaya getirmiş olması benim sahibim olduğu anlamına gelmiyor. Sana abla olarak tek öğüdüm, mutlaka ama mutlaka maddi özgürlüğün olmalı. Ne yap ne et işsahibi ol. Herşey çok güzel olacak, sen çok güçlü bir gençkızsın.
çok üzüldüm edanaz bazen diyorum insanların ne dertleri var kendine neyi problem ediyorsun bazen de Allah riyakarlık ettiğimi düşünüp annemi babamı elimden alırsa diye korkuyorum isyan etmek istemiyorum ama hayatta tek istedigim huzur gerçekten aynı evde bu şekilde yaşamak çok zor bu evden çıkayım diyorum hayatta beni nelerin beklediğini bilmiyorum korkuyorum açıkçası hemde çok hani bazı kızlar aileden kurtulmak için evlenir ya ben onu bile düşünemiyorum basıma nelerin geliceğini bilmiyorum bu belirsizlik beni öldürüyor o yuzden adımlarımı sağlam atmaya çalışıyorum en önemlisi seninde dediğin gibi bir meslek sahibi olmak bu şekilde ayakta kalabilirim ilerde zaten su anda onun için uğrasıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?