Değerli kk üyeleri,sizlere danışmak istediğim bir derdim var.
Ben 32 yaşındayım. Yeni anne oldum 2.5 aylık bir oğlum var. Ailemden uzakta farklı bir şehirdeyim. Benim bir tanecik kız kardeşim var. O da yeni anne oldu. Oğlu 5 günlük. Kardeşim 24 yaşında. Ailemle aynı şehirde ve yakınlar. Ben doğum yapınca annem 2 hafta kadar kaldı. Zaten baştan beri bebeğime tek bakmak istiyordum. Acemiyim ama yaşımın verdiği olgunluk ve kendi mizacım böyle olmasını daha iyi gösterdi bana. Kız kardeşimse hamileyken bile çok korkuyordu 'abla bebeği nasıl tutucam kucağımda ya canını acıtırsam' gibi tatlı endişeleri vardı.
Sorun ise dün akşam yaşandı. Annem akşamları gidiyor ama kalmıyor. Kız kardeşimin yanında kv si kalıyor. Araları gayet iyi. Kardeşimde ondan çok memnun.
Annem dün akşam oraya gidince beni aradı. Ya bu bebek hep uyuyor,az emiyor,bezini az ıslatıyor doktora götürelim mi dedi. Bende sarılık kontrolü yapmasını söyledim cildinden. Yapmış sorun yokmuş. O zaman doyuyordur merak etme dedim. Ama benim oğlum hem çok uykusuz hem çok gazlı bir bebek olduğu için annem ona göre yorumlar yapmış. Kardeşimin üzüleceğini tahmin ettim. Annem evine dönünce aradım ve yaptığının yanlış olduğunu,loğusaya böyle davranmamak gerektiğini,bir sorun olsa bile bunu daha yumuşak ve olgun bir şekilde çözmek gerektiğini anlattım. Bana hak verdi.
Sonra kardeşim yazdı bana. O kadar üzülmüş ki. Ben yapamıyor muyum. Dikişlerim çok acıyor ama yine de emzirmeye uğraşıyorum. Annem yine de beğenmiyor. Her şeyde ablanın oğlu böyle değildi o daha iyidi diyor. Böyle anlattı bana. Bende ona annemin telaş yaptığını bir sorun olmadığını her bebeğin aynı olmayacağını anlattım. Sen çok iyi bir annesin sakın böyle şeylerden etkilenme ben annemi uyardım zaten dedim. Sonrasında anneme tekrar mesaj atıp kardeşimin ne kadar üzüldüğünü anlattım. Bana hak verdi.
Ama ben bundan sonrasından endişeliyim. Annem bebekleri hep kıyaslarsa diye korkuyorum. Ben kendi adıma bunun üstesinden gelirim. Ama kardeşim hem küçük hemde anneme çok düşkün. Her dediğinden çok etkileniyor. Bana bir akıl verin hanımlar. Nasıl bir yol izleyeyim de kardeşimin de annemin de kalbi kırılmasın. Özellikle kardeşimin üzülmesini istemiyorum.
Ben 32 yaşındayım. Yeni anne oldum 2.5 aylık bir oğlum var. Ailemden uzakta farklı bir şehirdeyim. Benim bir tanecik kız kardeşim var. O da yeni anne oldu. Oğlu 5 günlük. Kardeşim 24 yaşında. Ailemle aynı şehirde ve yakınlar. Ben doğum yapınca annem 2 hafta kadar kaldı. Zaten baştan beri bebeğime tek bakmak istiyordum. Acemiyim ama yaşımın verdiği olgunluk ve kendi mizacım böyle olmasını daha iyi gösterdi bana. Kız kardeşimse hamileyken bile çok korkuyordu 'abla bebeği nasıl tutucam kucağımda ya canını acıtırsam' gibi tatlı endişeleri vardı.
Sorun ise dün akşam yaşandı. Annem akşamları gidiyor ama kalmıyor. Kız kardeşimin yanında kv si kalıyor. Araları gayet iyi. Kardeşimde ondan çok memnun.
Annem dün akşam oraya gidince beni aradı. Ya bu bebek hep uyuyor,az emiyor,bezini az ıslatıyor doktora götürelim mi dedi. Bende sarılık kontrolü yapmasını söyledim cildinden. Yapmış sorun yokmuş. O zaman doyuyordur merak etme dedim. Ama benim oğlum hem çok uykusuz hem çok gazlı bir bebek olduğu için annem ona göre yorumlar yapmış. Kardeşimin üzüleceğini tahmin ettim. Annem evine dönünce aradım ve yaptığının yanlış olduğunu,loğusaya böyle davranmamak gerektiğini,bir sorun olsa bile bunu daha yumuşak ve olgun bir şekilde çözmek gerektiğini anlattım. Bana hak verdi.
Sonra kardeşim yazdı bana. O kadar üzülmüş ki. Ben yapamıyor muyum. Dikişlerim çok acıyor ama yine de emzirmeye uğraşıyorum. Annem yine de beğenmiyor. Her şeyde ablanın oğlu böyle değildi o daha iyidi diyor. Böyle anlattı bana. Bende ona annemin telaş yaptığını bir sorun olmadığını her bebeğin aynı olmayacağını anlattım. Sen çok iyi bir annesin sakın böyle şeylerden etkilenme ben annemi uyardım zaten dedim. Sonrasında anneme tekrar mesaj atıp kardeşimin ne kadar üzüldüğünü anlattım. Bana hak verdi.
Ama ben bundan sonrasından endişeliyim. Annem bebekleri hep kıyaslarsa diye korkuyorum. Ben kendi adıma bunun üstesinden gelirim. Ama kardeşim hem küçük hemde anneme çok düşkün. Her dediğinden çok etkileniyor. Bana bir akıl verin hanımlar. Nasıl bir yol izleyeyim de kardeşimin de annemin de kalbi kırılmasın. Özellikle kardeşimin üzülmesini istemiyorum.
ben hic uyumazmism kizim da uykuyu seviyor emzirmek icin zorla uyandirirdim ama sariligi yoktu ben alarm kurardim emzirmek icin annem sasirirdi zaten uyanir diye ama uyammazdi kizm...malesef anneler boyle ama dediginz gibi her xocuk farkli bunu kabul etmesi cok uzun surmez merak etmeyin
