- 7 Aralık 2018
- 7.387
- 19.000
- 248
- 28
- Konu Sahibi Cileklivanilinn
-
- #1
Yok yok inşallah ölmemiştir de sürüm sürüm sürünüyordur. Ben ölmesini değil yaşarken surunmesini istiyorum şahsen.Böyle senin gibi ah ettiğim biri olmuştu benim de
Her türlü istismar etmişti beni hayvan
Bilmiyorum nolmuştur
Ama artık umursamıyorum da
Büyük ihtimalle alkol masasında ölmüştür alkolik köpek
sen merak etme canım, kimsenin ahi kimsede kalır mı?? Şimdi mutlu olsa bile ilerde evlenir karısından çeker, karısından cekmezse hayattan çeker, senin ahin mutlaka tutar yani.. senin haberin bile olmaz belki ama mutlaka cekerYa benim gerçekten anlamadığım bir olay var. Eski sevgilim olacak şahıs ilişki sonlarına doğru hatta ilişkimiz bittikten sonra bile yapmadığını bırakmadı,psikolojimi felç etti insanlara olan güvenimi ve inancımı sömürdü. Ne rezil etmediği insan kaldı ne yapmadığı nankörlük cidden biri kalbime bıçak saplasa bu kişinin yaptıklarından daha az acıtırdı. O kadar canımı yaktı ki psikolojik tedavi görüyorum okulum aksadı kilo aldım aynalara küstüm çünkü dış görünüşüm hakkındaki imaları sürekli başkalarıyla kıyaslaması vb daha bir sürü şey vardı. Madde ve aşırı derecede alkol kullanıyordu tabii bunu sonradan öğrendim. Annesi çok özverili bi insan bu kişi ne isterse yapıyor falan. Geçenlerde hesabına baktım resmen hayatını yaşıyo o club senin bu bar benim şekil şemal o biçim olmuş, altına araba çekmişler son model. Ailesinin durumu pek iyi değil normal memur çocuğu ama dediğim gibi her istediğini yapıyorlar ve şuan çok mutlu görünüyor. Bir yıl içinde yaşamadığım hastalık kalmadı zonadan tutun çeşitli deri hastalıkları vertigo vs. Hiçbir zaman beddua etmedim ama çok ağladım üzüldüm. O nasıl bu kadar mutlu? Bu neyin cezası? Bir gün benden özür diler en azından değerimi anlar sanmıştım. Cidden bu böyle mi devam edecek? Bu kadar mutlu olduğunu görünce hayata olan inancımda kayboluyor. İnsan yaşattığını yaşamaz mıydı?
Hayatı bir proje gibi yaşıyor ve istediklerini elde etmek için insanları kullanıyor. Beni de kullanmış bunu da ayrıldıktan sonra öğrendim. Bir arkadaşı vardı çocukla normalde görüşmez etmezdi sırf altında arabası var diye geç vakitte oğlanı çağırırdı özledim görüşelim diye sonra da arabasıyla kendini eve bıraktırırdı. Aşırı derecede rol yapabilen biri iyi insan rolünü aşırı güzel oynuyor. Göbeğim stresten aldı başını gitti suratımdan mutsuzluk okunuyor. Ondan önce iyi bir hayatım vardı eğitim hayatım çok iyiydi eğlenceli bir ortamım vardı ama ondan sonra arkadaş ortamım da bozuldu çünkü hepimizi birbirine düşürdü. Ben çok yalnızım am a o her gün başka şehirde eğleniyor istediği çoğu şeyi elde etti. Tabii beni şutladıktan sonraOnu hiç bilemezsin
Sosyal medyada herkes mutlu
Hele o sürekli post atanlar var ya en çok onlar mutsuz
Etrafımdakilerden biliyorum
Bağımlılık gibi resmen ya onlarda
Hayatı bir proje gibi yaşıyor ve istediklerini elde etmek için insanları kullanıyor. Beni de kullanmış bunu da ayrıldıktan sonra öğrendim. Bir arkadaşı vardı çocukla normalde görüşmez etmezdi sırf altında arabası var diye geç vakitte oğlanı çağırırdı özledim görüşelim diye sonra da arabasıyla kendini eve bıraktırırdı. Aşırı derecede rol yapabilen biri iyi insan rolünü aşırı güzel oynuyor. Göbeğim stresten aldı başını gitti suratımdan mutsuzluk okunuyor. Ondan önce iyi bir hayatım vardı eğitim hayatım çok iyiydi eğlenceli bir ortamım vardı ama ondan sonra arkadaş ortamım da bozuldu çünkü hepimizi birbirine düşürdü. Ben çok yalnızım am a o her gün başka şehirde eğleniyor istediği çoğu şeyi elde etti. Tabii beni şutladıktan sonra
Çok haklısınız peki ders çalışırken bir şeylerle uğraşırken aklınıza geliyor muydu? Benim beynimin arka planında hep yaşadıklarım dönüyor gün içinde düşünmemeye çalışsam bu sefer de rüyalarıma giriyor. Odaklanma sorunu çeken verimsiz biri haline geldim.Bak sana bunları en dibe batmış biri olarak söylüyorum.
Ben o mok çukurunun içinden çıktıysam herkes çıkar.
Öyle pis manipülatör bir insandı anlatsam yalan rüzgarı gibi, en son kaçmak istedim dayak yedim.
İçim bomboştu bittiğinde, hiç onsuzluğa üzülmedim ama giden özgüvenim, hayat enerjim, kendime saygım hepsi 0lanmıştı.
20 yaşındaydım o zamanki fotolarıma bakıyorum yarabbi 35 görünüyorum resmen
İki hafta geçti ayrılığın üstünden insanlar (olayları bilmeyen) bana gözlerin ışıldıyor hayırdır demeye başladı
Ki o ruhsal çökük halimle
Arkasından naptım biliyor musun
Kendime küçük bir dünya kurdum, sadece çok güvendiğim insanların olduğu, aileme sarıldım.
Sabah akşam ders çalıştım, yepyeni bir dil öğrendim ki yurt dışına gidebileyim
Uyku tutmayan, rüyamda dayak yediğimi gördüğüm geceler kalkıp sabahlara kadar hem dil hem ders çalıştım
Yurtdışına gittim döndüm yetmedi, bir daha gittim master yaptım, o yetmedi bir üniversitede işe girdim
Şimdi hayırlısıyla doktoraya hazırlanacağım bu yıl
O notları düşük, silik, ezilmiş, içi çekilmiş kızdan bugünkü başarılı kadını yarattım
Son dönem 3.84 ortalama yaptımdı ayol :)
O kadın içinde bir yerde
Çekip çıkarmak senin elinde
Çok haklısınız peki ders çalışırken bir şeylerle uğraşırken aklınıza geliyor muydu? Benim beynimin arka planında hep yaşadıklarım dönüyor gün içinde düşünmemeye çalışsam bu sefer de rüyalarıma giriyor. Odaklanma sorunu çeken verimsiz biri haline geldim.
Yavaş yavaş deniyorum bi şeyleri..aynı şehirde olunca illaki haberi geliyor sanırım ilahi adalet beklentisini kafamdan silmeliyim. Gençliğimin en güzel yıllarını böyle birine vermek istemiyorum. Canımı en çok yakan da sürekli kendimde suç arıyorum her gün kendimi yargılıyorum. Kendimi sevecek gibi oluyorum aklıma elimi onun tuttuğu ya da bana sarıldığı onu öptüğüm geliyo kesin dalga geçiyordur diyorum kendimi aşağılık biri gibi görüyorum. Gönül eğlendirdiği kızların listesine eklenmişim gibi geliyorOhoo gelmez mi hiç?
Evin önünden karaltı geçse geldi mi diye korkardım
Bir dönem mahalle karakolu hızlı aramalarımdaydı
Biri ani bir şey yapsa, yüksek sesle konuşsa pısardım (travma sonrası stres bozukluğu)
Her gece rüyamda beni dövdüğünü görüyordum falan
1 yıla yakın ilaç kullandım uyuyamıyordum çünkü, ne de yiyebiliyordum
Psikiyatriste gittim, girdim içeri oturdum adama dedim ki
"Benim içim öldü. Ben yaşamak istemiyorum."
İlaçlar odaklanmamda yardımcı olmuştu açıkçası bunu düşünebilirsin
Zırta pırta ilaç kullanılması gereksiz ama bir süre sen kendini toplayana kadar kafanı netleştirebilir, tavsiye ederim
Zaten hafif dozda bir şey yazarlar büyük ihtimal
Bir de iyi bir psikiyatriste git bence, benimkisi devletteydi ama test falan yapmadan ilaç yazmazdı
Çok müteşekkirim kendisine
Bir adımı atsan inan gerisi gelecek
Ve başarılı oldukça daha da özgüvenin yerine gelecek
Bir şeyler öğrendikçe geri gelecek
Bir sınavdan yüksek not alsan bile yapabiliyormuşum diyeceksin
Yavaş yavaş deniyorum bi şeyleri..aynı şehirde olunca illaki haberi geliyor sanırım ilahi adalet beklentisini kafamdan silmeliyim. Gençliğimin en güzel yıllarını böyle birine vermek istemiyorum. Canımı en çok yakan da sürekli kendimde suç arıyorum her gün kendimi yargılıyorum. Kendimi sevecek gibi oluyorum aklıma elimi onun tuttuğu ya da bana sarıldığı onu öptüğüm geliyo kesin dalga geçiyordur diyorum kendimi aşağılık biri gibi görüyorum. Gönül eğlendirdiği kızların listesine eklenmişim gibi geliyor
Yavaş yavaş deniyorum bi şeyleri..aynı şehirde olunca illaki haberi geliyor sanırım ilahi adalet beklentisini kafamdan silmeliyim. Gençliğimin en güzel yıllarını böyle birine vermek istemiyorum. Canımı en çok yakan da sürekli kendimde suç arıyorum her gün kendimi yargılıyorum. Kendimi sevecek gibi oluyorum aklıma elimi onun tuttuğu ya da bana sarıldığı onu öptüğüm geliyo kesin dalga geçiyordur diyorum kendimi aşağılık biri gibi görüyorum. Gönül eğlendirdiği kızların listesine eklenmişim gibi geliyor
Sizinkinde yükselme söz konusu değil bence ki öyle olsa bile yüksek bir makam mevki hayırlı mı hayırsız mi belli olmaz. Kimilerine ah bu sekilde işler. Yükselir ve o yüksekliğe rağmen ezilirYa benim gerçekten anlamadığım bir olay var. Eski sevgilim olacak şahıs ilişki sonlarına doğru hatta ilişkimiz bittikten sonra bile yapmadığını bırakmadı,psikolojimi felç etti insanlara olan güvenimi ve inancımı sömürdü. Ne rezil etmediği insan kaldı ne yapmadığı nankörlük cidden biri kalbime bıçak saplasa bu kişinin yaptıklarından daha az acıtırdı. O kadar canımı yaktı ki psikolojik tedavi görüyorum okulum aksadı kilo aldım aynalara küstüm çünkü dış görünüşüm hakkındaki imaları sürekli başkalarıyla kıyaslaması vb daha bir sürü şey vardı. Madde ve aşırı derecede alkol kullanıyordu tabii bunu sonradan öğrendim. Annesi çok özverili bi insan bu kişi ne isterse yapıyor falan. Geçenlerde hesabına baktım resmen hayatını yaşıyo o club senin bu bar benim şekil şemal o biçim olmuş, altına araba çekmişler son model. Ailesinin durumu pek iyi değil normal memur çocuğu ama dediğim gibi her istediğini yapıyorlar ve şuan çok mutlu görünüyor. Bir yıl içinde yaşamadığım hastalık kalmadı zonadan tutun çeşitli deri hastalıkları vertigo vs. Hiçbir zaman beddua etmedim ama çok ağladım üzüldüm. O nasıl bu kadar mutlu? Bu neyin cezası? Bir gün benden özür diler en azından değerimi anlar sanmıştım. Cidden bu böyle mi devam edecek? Bu kadar mutlu olduğunu görünce hayata olan inancımda kayboluyor. İnsan yaşattığını yaşamaz mıydı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?