Aile meseleleri

geceeeee · Pazartesi 18:23

Kök aile sorunlarınızı düşünmeden yapabiliyor musunuz?
Kendimi o kadar sıkışmış ve bunalmış hissediyorum ki.
Annemin hayatını düşünüyorum, çok zor bir hayatı olmuş. Kendi ailesinden çok çekmiş, babamdan çok çekmiş, çekmiş de çekmiş. Psikolojik ve ekonomik şiddet, yeri gelmiş fiziksel şiddet. Kimseden hiçbir şekilde değer görememiş. Hayatını çocuklarına adamış hep. Ve maalesef sürekli bu sorunları dinleyerek büyüdüm. Öyle ki ne zaman düşünsem kalbime ağrılar giriyor. Ve dert dinleyecek halim yok hiç. Arkadaş bile edinemiyorum. Biri ufacık derdini anlatsa ondan nefret ediyorum.
Şimdi çok uzağız annemle.
Bir daha aynı şehirde bile olamayacağız. Ben çok suçluluk duyuyorum kızlar. Yine dün konuşurken bir sorun anlatıyordu, kendime engel olamayıp kızdım. Sonra telefonu kapatınca çok büyük bir pişmanlık yaşadım. Kısacası kendi hayatımı yaşamaktan, kendimi düşünmekten suçluluk duyuyorum.
Nasıl geçecek bu his?

my mister · Pazartesi 18:27

aslında seni anlıyorum fakat kızma yinede derim çünkü dönüp dolaşıp yine yaslanıcak annemizi arıyoruz
Sadece güzel bi şekilde konuşup bana böyle şeyleri anlatma iyi gelmiyor bana diyebilirsin hakkın var yani
Geçmişinde çok fazla düşünmek iyi değildir olan olmuş biten bitmiş kimseye yararı yok aksine çok zarar verir

geceeeee · Pazartesi 18:29

my mister .!.:
aslında seni anlıyorum fakat kızma yinede derim çünkü dönüp dolaşıp yine yaslanıcak annemizi arıyoruz
Sadece güzel bi şekilde konuşup bana böyle şeyleri anlatma iyi gelmiyor bana diyebilirsin hakkın var yani
Geçmişinde çok fazla düşünmek iyi değildir olan olmuş biten bitmiş kimseye yarar çok zarar verir

Annem aktif olarak psikiyatriye gidiyor tedavisini oluyor. O da aşmak istiyor ama aşamıyor. Ben güzellikle de söylüyorum fakat senden başka kimim var diyerek daha çok üzülüyor. Hayatını bize adamışken onu böyle üzmek de canımı acıtıyor. Teşekkür ederim bu arada değerli yorumunuz için

Nitrit · Pazartesi 18:31

geceeeee .!.:
Kök aile sorunlarınızı düşünmeden yapabiliyor musunuz?
Kendimi o kadar sıkışmış ve bunalmış hissediyorum ki.
Annemin hayatını düşünüyorum, çok zor bir hayatı olmuş. Kendi ailesinden çok çekmiş, babamdan çok çekmiş, çekmiş de çekmiş. Psikolojik ve ekonomik şiddet, yeri gelmiş fiziksel şiddet. Kimseden hiçbir şekilde değer görememiş. Hayatını çocuklarına adamış hep. Ve maalesef sürekli bu sorunları dinleyerek büyüdüm. Öyle ki ne zaman düşünsem kalbime ağrılar giriyor. Ve dert dinleyecek halim yok hiç. Arkadaş bile edinemiyorum. Biri ufacık derdini anlatsa ondan nefret ediyorum.
Şimdi çok uzağız annemle.
Bir daha aynı şehirde bile olamayacağız. Ben çok suçluluk duyuyorum kızlar. Yine dün konuşurken bir sorun anlatıyordu, kendime engel olamayıp kızdım. Sonra telefonu kapatınca çok büyük bir pişmanlık yaşadım. Kısacası kendi hayatımı yaşamaktan, kendimi düşünmekten suçluluk duyuyorum.
Nasıl geçecek bu his?

Tamamen aynı durumdayım..Sadece ben annemle aynı şehirdeyim her şeyine koşturuyorum,ama sürekli dert dinlemekten kusacam artık...Allahım sabır ver diyorum artık negatiflik verme diye bende anneme çıkışıyorum ama 2 gün sonra aynı..Ben hiçbir suçluluk hissetmiyorum .5 çocuğu var her türlü derdini anlattığı çöplüğü,her işine koşan evladı benim o kadarını da diyeyim

albatroza · Pazartesi 18:35

Sizin kadar olmasa da ben de öyleyim. Çözümü var mı bilmiyorum

Siyah Palto · Pazartesi 18:36

Annemi yanıma aldım dert sıkıntı kalmadı gözümün önünde dönsün dursun benımde kafam rahat elhamdülillah

Eğer böyle bi şansınız yoksa bırakın düşünmeyin fazla sonuçta seçtiği hayatı yaşamış bu saatten sonra napsanız bitirmeyecek o eskiyi

geceeeee · Pazartesi 19:19

Nitrit .!.:
Tamamen aynı durumdayım..Sadece ben annemle aynı şehirdeyim her şeyine koşturuyorum,ama sürekli dert dinlemekten kusacam artık...Allahım sabır ver diyorum artık negatiflik verme diye bende anneme çıkışıyorum ama 2 gün sonra aynı..Ben hiçbir suçluluk hissetmiyorum .5 çocuğu var her türlü derdini anlattığı çöplüğü,her işine koşan evladı benim o kadarını da diyeyim

Sizin durumunuz daha kötüymüş. Bir de çocuğunuz var. Psikolojik durumunuz nasıl?

geceeeee · Pazartesi 19:21

Siyah Palto .!.:
Annemi yanıma aldım dert sıkıntı kalmadı gözümün önünde dönsün dursun benımde kafam rahat elhamdülillah

Eğer böyle bi şansınız yoksa bırakın düşünmeyin fazla sonuçta seçtiği hayatı yaşamış bu saatten sonra napsanız bitirmeyecek o eskiyi

Babam sağ ve birlikte yaşıyorlar. Haklısınız ama düşünmeyi bırakamıyorum hayatımın her yerine sirayet etmiş durumda. Eşimle çok mutluyum ona asla yansıtmıyorum ama o yanımda olmadığında özellikle o kadar fazla kendimi boğuyorum ki bu sorunların içinde.

Siyah Palto · Pazartesi 19:23

geceeeee .!.:
Babam sağ ve birlikte yaşıyorlar. Haklısınız ama düşünmeyi bırakamıyorum hayatımın her yerine sirayet etmiş durumda. Eşimle çok mutluyum ona asla yansıtmıyorum ama o yanımda olmadığında özellikle o kadar fazla kendimi boğuyorum ki bu sorunların içinde.

Napacaksınız ki o adamla yaşlanmayı seçmiş yıllar yılları devirmiş .

geceeeee · Pazartesi 19:26

Siyah Palto .!.:
Napacaksınız ki o adamla yaşlanmayı seçmiş yıllar yılları devirmiş .

Bunu ben de düşünüyorum. Hiçbir zaman çalışamamış ve çok fazla ekonomik şiddet gördü ve hala görüyor. Terk etmiş gitmiş kimse destek olmamış geri göndermiş. Aslında bu durumda biz diğer kardeşimle seçilen kurbanlar oluyoruz galiba. Çözümü hayatını bize adamakta bulmuş.
Kendi tercihi, tercihlerini yaşıyor diyorum ama o kadar kopamıyorum ki onu düşünmekten, annem sonuçta. Bazen boşveriyorum, sonra yarın bir gün Allah gecinden versin aramızdan ayrılsa vicdan azabından kurtulabilir miyim bilmiyorum. Çocuğum olunca geçer mi bu düşünceler?

Nitrit · Pazartesi 19:37

geceeeee .!.:
Sizin durumunuz daha kötüymüş. Bir de çocuğunuz var. Psikolojik durumunuz nasıl?

Artık bu sene kendi aileme bakacağım çok fazla etkilenmeyeceğim diye kendi kendime söz verdim... Olduğu kadar,kimsenin kurtarıcısı değilim,elimden gelenin fazlasını yaptım, yapıyorum,her fırsatta da anneme negatiflik duymak istemiyorum diye de belirteceğim gittiği yere kadar, psikolojim idare eder

geceeeee · Pazartesi 19:38

Nitrit .!.:
Artık bu sene kendi aileme bakacağım çok fazla etkilenmeyeceğim diye kendi kendime söz verdim... Olduğu kadar,kimsenin kurtarıcısı değilim,elimden gelenin fazlasını yaptım, yapıyorum,her fırsatta da anneme negatiflik duymak istemiyorum diye de belirteceğim gittiği yere kadar, psikolojim idare eder

Rabbim yardımcınız olsun. Kalplerimize ferahlık gelsin inşallah

Siyah Palto · Pazartesi 19:54

geceeeee .!.:
Bunu ben de düşünüyorum. Hiçbir zaman çalışamamış ve çok fazla ekonomik şiddet gördü ve hala görüyor. Terk etmiş gitmiş kimse destek olmamış geri göndermiş. Aslında bu durumda biz diğer kardeşimle seçilen kurbanlar oluyoruz galiba. Çözümü hayatını bize adamakta bulmuş.
Kendi tercihi, tercihlerini yaşıyor diyorum ama o kadar kopamıyorum ki onu düşünmekten, annem sonuçta. Bazen boşveriyorum, sonra yarın bir gün Allah gecinden versin aramızdan ayrılsa vicdan azabından kurtulabilir miyim bilmiyorum. Çocuğum olunca geçer mi bu düşünceler?

Çocuğunuzla geçmez bunun onunla alakası yok çünkü bu sizin çocukluğunuzla alakalı . Anneniz sizin için gençken bırakıp daha güzel bi hayat yaşayabilirdi sizi de böyle vıcdan azabıyla bırakmazdı . Şimdi de yapabilir babanızı bırakıp gelebılır yanınıza istiyorsanız annenizi ama söyleyin gelmez yine sizi koyar ortada yük olurum der geçer . Öyle gelmıs öyle gider yani .

3636kars · Pazartesi 20:24

İyi günler ben 30 yasındayım 4 cocugum var kaynanamla birliktim 3 4 senedir ayrı eve cıktık kadın yediğim içtiğim herseye laf söyler beni boş boğaz cok yiyen biri olarak görurlerdi gecen gun onlara gittik onlarda guven problemi var bence bende gitmeden önce ses kaydedici indirdim telefonuma markete gidip geleyim dedim normalde hiç gitmezdim bu 2. Gidişimdi ilk Gidişimde de görumcemin kızı buradaydı param var birşey ler alayım diye düşündüm ama gitmediğim için hiç dedim görumcem gelirse o gider olmazsa ben giderim dedim kaynanam geldi yanıma gülerek izinini aldım git gel dedi cocukların hepsi benimle geldi bu 2. Gitmem olacaktı neyse telefonu kayda aldım gittim çocuklara birseyler aldım eksik bana lazım olan ev eşyaları vardı leyen saklama kabı falan onları aldım tuzluk gördüm ama para yanımda yok almadım eve dondum kaynanama söyledim dedim tuzluk vardı dedi ne kadar bizde lazım dedim gidiyim hem kendime hem size alıyım tamam dedi neyse sonra eve gelince dışarıda kaydı dinledim kayjnpederim kaynanama o paralarıda yanıma getir diyor kaynanamda torunu o odada oldugu için kız odada diyor kayınpederim de he tamam diyor

3636kars · Pazartesi 20:30

Yani beni hırsızlıkla suçluyorlar ben bunu kayıttan dinledim daha neler söylüyorlarda en ağırı bu suçlamalar bende bu kayıdı esime dinletmek istiyorum bu guvensizLıkleri beni yedi bitirdi bostanları var kendi basıma gidip Bi soğan koparıp yemem cocuklarım izin alıp toplanmış evde olan yer bostana girmezler ben gidinc3 kaynanam oğlumun bostana girmek istediğini soyuluyor kayınpedrrimde aha hepsini kendi yiyecek diyor yani bana sözleri annem gile söylüyorum esinle aran bozulur dedim bozulursa bozulsun benim bu seye Bı el atıp dur demem lazım cok ayıp evde neyi gitmiş neyi çalınmış sa artık bana Bi akıl verin ben ne yapayım cok yoruldum ben onlara esya aldım onları düşündüm onlarda bana bu suçlamayı yapmışlar ya

geceeeee · Pazartesi 20:49

3636kars .!.:
Yani beni hırsızlıkla suçluyorlar ben bunu kayıttan dinledim daha neler söylüyorlarda en ağırı bu suçlamalar bende bu kayıdı esime dinletmek istiyorum bu guvensizLıkleri beni yedi bitirdi bostanları var kendi basıma gidip Bi soğan koparıp yemem cocuklarım izin alıp toplanmış evde olan yer bostana girmezler ben gidinc3 kaynanam oğlumun bostana girmek istediğini soyuluyor kayınpedrrimde aha hepsini kendi yiyecek diyor yani bana sözleri annem gile söylüyorum esinle aran bozulur dedim bozulursa bozulsun benim bu seye Bı el atıp dur demem lazım cok ayıp evde neyi gitmiş neyi çalınmış sa artık bana Bi akıl verin ben ne yapayım cok yoruldum ben onlara esya aldım onları düşündüm onlarda bana bu suçlamayı yapmışlar ya

Yeni konu açarsanız daha çok insana ulaşırsınız. Burda kimse görüp cevap veremez, dediğim şekilde yapın en iyisi

geceeeee · Pazartesi 22:40

Siyah Palto .!.:
Çocuğunuzla geçmez bunun onunla alakası yok çünkü bu sizin çocukluğunuzla alakalı . Anneniz sizin için gençken bırakıp daha güzel bi hayat yaşayabilirdi sizi de böyle vıcdan azabıyla bırakmazdı . Şimdi de yapabilir babanızı bırakıp gelebılır yanınıza istiyorsanız annenizi ama söyleyin gelmez yine sizi koyar ortada yük olurum der geçer . Öyle gelmıs öyle gider yani .

Ben de ya bu deveyi güdeceğim, ya da bu diyardan gideceğim

Psikologhanim93 · Pazartesi 23:13

geceeeee .!.:
Bunu ben de düşünüyorum. Hiçbir zaman çalışamamış ve çok fazla ekonomik şiddet gördü ve hala görüyor. Terk etmiş gitmiş kimse destek olmamış geri göndermiş. Aslında bu durumda biz diğer kardeşimle seçilen kurbanlar oluyoruz galiba. Çözümü hayatını bize adamakta bulmuş.
Kendi tercihi, tercihlerini yaşıyor diyorum ama o kadar kopamıyorum ki onu düşünmekten, annem sonuçta. Bazen boşveriyorum, sonra yarın bir gün Allah gecinden versin aramızdan ayrılsa vicdan azabından kurtulabilir miyim bilmiyorum. Çocuğum olunca geçer mi bu düşünceler?

bu anlattıklarınızdaki vurucu olan nokta bence şu. Aşırı fedakarlık, kendini adama, saçını süpürge etme vs diye tanımladığımız şey hiçbir zaman hiçbir ilişkide işe yaramaz. İlişkideki dengeyi çok ama çok bozar. Ve biz bunu hep kendini aşırı feda eden ömrünü adayan taraf için bir haksızlık sanıyoruz. Aslında karşı taraf için de (özellikle bu bir ebeveyn-çocuk ilişkisiyse) çok büyük haksızlık. Anneniz tamamen iyi niyetle ve farkında olmadan da olsa sizi tüm ömrünüz boyunca sırtınızda taşıyacağınız ve ne yaparsanız yapın karşılığını veremeyeceğiniz bir minnet hissi/vicdan azabı altında bırakmış oluyor. Bana bunları anlatma dedikten sonra pişman olmanızın sebebi de tam olarak bu. Farkında varmanız gereken şey ise şu; siz bir çocuktunuz, annenize hayatını bize ada saçını bize süpürge et diyen siz değildiniz, böyle bir talebiniz olmadı ki o yaşta bir çocuğun böyle bir beklentisi olamazdı da zaten, bu onun bir tercihiydi ve tercihine göre yaşıyor. Bazen uğruna her şey feda edilen kişi, daha fazla dayanamayıp feda edene “yapmasaydın ben mi yap dedim” diye çıkışır, bu dışarıdan bencilce görünür ama derinlemesine bakınca cidden gerçekten o istememiştir böylesi bir fedakarlığı. ve altında eziliyordur aslında. Annenizle anne kız olarak güzel bir ilişki devam ettirmek istemeniz tabiki çok anlaşılır, onun için bir şeyler yapmak ona destek olmak istemek de. Ancak bu ne yaparsanız yapın geçmeyen minnet/vefa hissini bir sorgulayın derim, siz mi talep ettiniz tüm bunları?

geceeeee · Pazartesi 23:37

Psikologhanim93 .!.:
bu anlattıklarınızdaki vurucu olan nokta bence şu. Aşırı fedakarlık, kendini adama, saçını süpürge etme vs diye tanımladığımız şey hiçbir zaman hiçbir ilişkide işe yaramaz. İlişkideki dengeyi çok ama çok bozar. Ve biz bunu hep kendini aşırı feda eden ömrünü adayan taraf için bir haksızlık sanıyoruz. Aslında karşı taraf için de (özellikle bu bir ebeveyn-çocuk ilişkisiyse) çok büyük haksızlık. Anneniz tamamen iyi niyetle ve farkında olmadan da olsa sizi tüm ömrünüz boyunca sırtınızda taşıyacağınız ve ne yaparsanız yapın karşılığını veremeyeceğiniz bir minnet hissi/vicdan azabı altında bırakmış oluyor. Bana bunları anlatma dedikten sonra pişman olmanızın sebebi de tam olarak bu. Farkında varmanız gereken şey ise şu; siz bir çocuktunuz, annenize hayatını bize ada saçını bize süpürge et diyen siz değildiniz, böyle bir talebiniz olmadı ki o yaşta bir çocuğun böyle bir beklentisi olamazdı da zaten, bu onun bir tercihiydi ve tercihine göre yaşıyor. Bazen uğruna her şey feda edilen kişi, daha fazla dayanamayıp feda edene “yapmasaydın ben mi yap dedim” diye çıkışır, bu dışarıdan bencilce görünür ama derinlemesine bakınca cidden gerçekten o istememiştir böylesi bir fedakarlığı. ve altında eziliyordur aslında. Annenizle anne kız olarak güzel bir ilişki devam ettirmek istemeniz tabiki çok anlaşılır, onun için bir şeyler yapmak ona destek olmak istemek de. Ancak bu ne yaparsanız yapın geçmeyen minnet/vefa hissini bir sorgulayın derim, siz mi talep ettiniz tüm bunları?

Çok güzel anlattınız aslında. İçimde olan ve zaman zaman dışa vurduğum şey de bu. Ben mi istedim bunun böyle olmasını? Hayır. Peki neden sonuçlarını ben çekiyorum? Keşke saçını süpürge eden değil de saçını tarayıp kendini seven bir annem olsaydı. Ya bütün bunlar doğru. Ama annemi o kadar çok seviyorum ki böyle düşünmek bile bana vicdan azabı hissettirecek gibi geliyor. Sorguluyorum da söylediğiniz şeyleri ama ne yaparsam yapayım durum bu diyorum, yapacak bir şey yok o çok acılı çok üzgün bir kadın. Gerçekten ağlamadan duramıyorum bunları düşünürken bile.

labellevie · Salı 02:26

Anneniz psikolojik destek alıyor demişsiniz, eğer yaşadıkları geçmişte kaldıysa unutmasını, yeni sorunlar ise insanlara bir sınır çizmesi gerektiğini söyleyin sınırlar ile ilgili kitap okuyabilir videolar izleyebilir. Ekonomik şiddet devam ediyor ise babanızla konuşun yada imkanınız varsa siz düzenli para verin derim. Ben olsam böyle yapardım.

Aile meseleleri

Üye

Kafam insan kaldırmıyor…

Üye

Popüler Üye

elbet roza elbette

Popüler Üye

Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Üye

Nirvana

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency