Aile terbiyesi almayan çocuklar!

huzurluyumben .!.:

bunu kimse demiyor.

Denen su, annesi babasi naparsa yapsin orda o cocuk sumayabilirdi, hatta belki daha cok bagirabilirdi. Demek ki cocuk boyle ortamlara cok yabanci. belki kucuklugunde girip ciksaydi boyle sessiz olmasi gereken yerleri, orda oturmasini bilicekti, bilemiyorum.
Sadece sunu soylemek istiyorum, bazen naparsan yap cocuk agresif ise yapabilecegin hic bir sey olmaz. Bu genetik te olabilir, cevresel faktorler de olabilir, annenin hamileligini hangi sartlarda gecirdigi, stres durumuyla, hatta cocugun bebeklik doneminde ki evde stres durumuyla da alakali olabilir.

Biz Turk toplumuyuz, fanus icinde yetismiyor bir cok aile. Bir cok ailenin isinin icinde, kayinvalide kayinpeder giriyor, ailelerin bir kismi zaten hep hir gur, devamli bir kargasa, karmasa, buyk sehirleri zaten biliyorsunuz, vizir vizir trafik egzos kokusu, devamli eve tikilip kalan cocuk, boyle havasi bile temiz olmayan yerde buyuyen bir cocuk, ne bekliyorsunuz ki o zaman ?

Bu cocuk gunluk olarak parka bile gidemeyebiliyor muhtemelen, devamli evde, muhtemelen bilgisayarin yada televizyonun basinda kontrolsuzce vakit geciriyor.

Kisacasi, cevrenin deyisecegi de yok kolayina, o zaman napicaz, cok fazla cevremizdekiler hakkinda kotu dusunmeyecegiz, cunku muhtemelen butun bunlarin farkinda olmadan yetistirmeye calistilar, bildikleri en guzel sekilde.

Ama biz biliyoruz, biz daha iyi bir sekilde daha saglikli kosullarda yetistirebiliriz cocuklarimizi.

Neyse cok uzun oldu, ama cocuk konusunda ozellikle cocugu olmayan arkadaslara tavsiyem, lutfen koseli cumleler kurmayin, cunku boyle bir cocukjla imtihan olabilirsiniz.

Bu arada demissiniz ya beni rahatsiz etmeye ne haklari var, burda size katiliyorum. ben olsam ya oyle yere gitmem yada alirim disari cikarim.

Genişletmek için tıkla...

Tam olarak nereyi anlatamadım bilmiyorum. Ne alaka imtihan falan? Ben en başından beri ailenin saygısızlığından bahsediyorum. O yaştaki çocuk nasıl oluyorsa hiperaktivite bozukluğu olan kuzenim, otizmli annemin arkadaşının kızı falan öğrenmişken öğrenemedi diyelim bunu. O zaman aile orda keyif yapmayacak, onun çocuğunun şımarma özgürlüğü benim tiyatro izleme özgürlüğümü engellediği an biter. Benim özgürlüğümü kısıtlıyorsa biz ona normal bir şey diyemeyiz. Çocuk büyütmek zordur şüphem yok saygı da duyuyorum ama ben aynı durumda olsam çocuğu alır çıkarım diyorum, bu noktada birleşiyoruz zaten. Fakat sürekli laf çocuklara gelmesin, ben çocuklara laf etmedim. Ve sanki çocukların o yaşlarda bir yetişkinin sahip olduğu gibi bir mentaliteye sahip olduğunu düşünmeyin. Çocuğum olmayabilir de cahil de değilim hani, üstelik bir sürü kzuenim var küçük, hepsini de gördüm büyürken. 10 aylık çocuğun davranışları elbette sizden bağımsızdır ama 10 yaşındaki çocuk sizin neye nasıl tepki vereceğinizi, istediği şeyleri nasıl elde edeceğini, veya sess,z olunması gereken bir tiyatro salonunda yerlerde yuvarlanırsa ailesinden nasıl bir tepki alacağını gayet iyi bilir. Haliyle suçlu ailedir evet.

bu konuda ben de sıkıntılıyım.5 yaşında kuzenim var,inanılmaz kedi hastası,biraz da benim yüzümden hayvanlarla çok içli dışlı.ama tam bir canavar kedimin canını çıkarıyor,kedim kaçtıkça sıkıca tutup kucağına bastırıyo,bigün delirdi kedim ısırdı ve yüzünü tırmaladı ki asla böyle davranışları olmazdı kedimin.hayvanın da psikolojisi bozuldu eve boyu 1.50 altı biri geldiğinde çıldırıyor saklanıyor

bugün komşu kızı geldi mesela 3 yaşında,o kadar güzel eğitmişler ki,önce kedimi uzun uzun inceledi,kedim kaçtığında sadece yanına gidip izledi,kedim ondan zarar gelmeyeceğini anlayınca kıza yaklaştı ve kız hiç kucağına almadan eliyle sevdi.

bu noktada anladım ki aile eğitimiyle ilgili bir durum.

bu bahsettiğim kuzenle 4 yaşındaki başka bir kuzenimle birgün yemek yiyorduk,5 yaşındaki canavar kuzenim pilavı eliyle yiyip heryere dökerken,4 yaşındaki kuzenim kafasını tabağa doğru getirip kaşıklayıp tabağın dışına dökülenleri topluyordu çok şaşırdım.

aradaki fark ise şu,4 yaşındaki kuzenimin annesi çok disiplinli,çocuğu yanlış bir şey yapıyorsa şiddet dışında her yöntemi dener,cezalandırır bağırır kızar küser vs.

5 yaşındaki canavar kuzenim yanlış bişey yaptığında teyzem kızar,çocuk ağlamaya başlar,annesi onu alır sever özür falan diler.

bu noktada ben de açıkçası bu tür konularda çocuğuma acımamayı öğrendim.kardeşimle aramda çok yaş farkı var,mesela küfür etmişti bi kere kardeşim küçükken,pul biber yedirmiştim sinirden.bir daha da yapmadı.

ben mesela küçükken küstüğümde annem asla gelip yalvarmazdı ne halin varsa gör derdi,biraz ağlayıp eski halime dönerdim ki misafirlikte falan mum gibi oturan çocuktum.

şımartılarak büyümedim ve şımartılarak büyüyen bütün çocuklarda aynı sorunu ben de görüyorum.

bir de şöyle bir şey var,karşındakine çocuk muamelesi yapmaman gerek,ben mesela kardeşlerime hep yetişkin gibi davrandım,fikirlerini aldım,doğru davranışları için teşekkür ettim yanlışlar için ne kadar üzüldüğümü anlattım,ısrarla bir oyuncak satın almak isteyip ağladığında mesela 'param yok ama eve gidince sana pasta yapsam olur mu?oyuncağı sonra alırız' falan şeklinde yaklaştım,yani ne başımdan def ettim ne ağlaması kesilsin diye gidip oyuncağı aldım.

şimdi düşünüyorum mesela kardeşim sinemada sıkılırdı haklı olarak,ben de oyalanması için 'sana filmle ilgili sorular sorucam her bildiğin soru için dondurma alıcam' vs derdim ilgiyle sessizce izlerdi.

ben burdaki bi çok üyenin aksine bunun çocukla değil anne babayla ilgili olduğunu düşünüyorum çünkü bu bir çocukta olmuyor,çok çocuklu ailelerde ya hepsi uslu ya hepsi yaramaz oluyor tecrübe ettiğim kadarıyla.

cowgirll .!.:

Valla etrafımda bir sürü anne var. Ben çocukların ailelerinden çok büyük bir şey beklemiyorum farkındaysanız. Tiyatroya geldiysem sizin çocuğunuz kendini yerlere atıyorsa beni rahatsız etmeye hakkınız yok. 10 yaşındaki çocuk 4. sınıfa falan gidiyordur herhalde, bu yaşta toplum kurallarından bi haberse bi zahmet siz de çocuğunuzu toplum içine çıkarmayın. Böyle saçmalık olur mu ya etrafımda bir sürü çocuk var ve hiperaktivite bozukluğu sebebiyle tedavi gören 11 yaşındaki kuzenim bile bugün o aynı oyunda bir defa sesini çıkarmadı, gelmeden önce konuştuk uyardık. Milleti rahatsız etseydi de saygılı davranıp kuzenimle beraber çıkardım oyundan. Bu kadar basit.

Genişletmek için tıkla...

aynen bende size katılıyorum ,çocuğunuz eğer bulunduğunuz ortamın düzenini bozacak kadar aşırı hareketli ise ortamdakileri rahatsız ediyorsa oradan ayrılırsınız,kimse siszin çocuğunuzun gürültüsünü çekemez,oraya insanlar belkide sınırlı vakitlerini ayırıp gelmişler.

__BADE__ .!.:

Arkadaşım çocuk bu. İstediğin eğitimi ver yeri gelir kendi bildiğini okur. Bunun terbiyesizlikle ne alakası var

Genişletmek için tıkla...

SevdaLinka .!.:

Şımarık olan çocuk mu acaba sen misin ? 10 yaşında yahu.Çocuk,adı üstünde.



Başkasının anneliği,terbiyesine not verdin bir de bravo. Bekara karı boşamak kolay dedikleri bu olsa gerek.

Genişletmek için tıkla...

kızlar bence 10 yaşında ki bir çocuk.çocuk değildir.
yani aklı ermeyecek kadar küçük değil.

ben burda terbiyesiz diye bir konu acmistim.bahsettiğim çocuk 14 yaşında ve ilginçtir ki.onun bile çocuk olduğundan bahsedenler oldu.
bir takvim dalında okumuştum terbiye beşik te başlar diye...

bence çocuklar anne babalarının aynasıdır.

14 yaşında ergenlik çağına giren birisi(erkek)
yaptığı her iğrenç konuşmalara gülen bir anne...varın gerisini siz düşünün.

huzurluyumben .!.:

bunu kimse demiyor.

Denen su, annesi babasi naparsa yapsin orda o cocuk sumayabilirdi, hatta belki daha cok bagirabilirdi. Demek ki cocuk boyle ortamlara cok yabanci. belki kucuklugunde girip ciksaydi boyle sessiz olmasi gereken yerleri, orda oturmasini bilicekti, bilemiyorum.
Sadece sunu soylemek istiyorum, bazen naparsan yap cocuk agresif ise yapabilecegin hic bir sey olmaz. Bu genetik te olabilir, cevresel faktorler de olabilir, annenin hamileligini hangi sartlarda gecirdigi, stres durumuyla, hatta cocugun bebeklik doneminde ki evde stres durumuyla da alakali olabilir.

Biz Turk toplumuyuz, fanus icinde yetismiyor bir cok aile. Bir cok ailenin isinin icinde, kayinvalide kayinpeder giriyor, ailelerin bir kismi zaten hep hir gur, devamli bir kargasa, karmasa, buyk sehirleri zaten biliyorsunuz, vizir vizir trafik egzos kokusu, devamli eve tikilip kalan cocuk, boyle havasi bile temiz olmayan yerde buyuyen bir cocuk, ne bekliyorsunuz ki o zaman ?

Bu cocuk gunluk olarak parka bile gidemeyebiliyor muhtemelen, devamli evde, muhtemelen bilgisayarin yada televizyonun basinda kontrolsuzce vakit geciriyor.

Kisacasi, cevrenin deyisecegi de yok kolayina, o zaman napicaz, cok fazla cevremizdekiler hakkinda kotu dusunmeyecegiz, cunku muhtemelen butun bunlarin farkinda olmadan yetistirmeye calistilar, bildikleri en guzel sekilde.

Ama biz biliyoruz, biz daha iyi bir sekilde daha saglikli kosullarda yetistirebiliriz cocuklarimizi.

Neyse cok uzun oldu, ama cocuk konusunda ozellikle cocugu olmayan arkadaslara tavsiyem, lutfen koseli cumleler kurmayin, cunku boyle bir cocukjla imtihan olabilirsiniz.

Bu arada demissiniz ya beni rahatsiz etmeye ne haklari var, burda size katiliyorum. ben olsam ya oyle yere gitmem yada alirim disari cikarim.

Genişletmek için tıkla...

Bizde çocuk yetiştirdik.Terbiye denilen şeyi vermeyi beceremezseniz suçlu ya zamandadr ya da çevrededir.
Tabii hamileliğim çok sorunlu geçti ayrı bir kılıf.
Biz sorunsuz geçirdik pamuklara sardılar,sağ elim balda sol elim yağdaydı...
Stres denilen şey ise 9 ay boyunca hiçbirinde kapımızı tıklatmadı.

ays000003 .!.:

bir öğretmen olarak davranış bozukluğu olan çocukların öyle olma sebebi kesinlikle anne baba tutumlarıdır diyorum .çocuğuna bu yaramaz laftan anlamaz damgası vuran anne babalar kendilerine göre kusursuzlar!

Genişletmek için tıkla...

bir öğretmen olarak fikrinize şiddetle destek veriyorum.bu tür anne babalar yüzünden sınıfta da huzur kalmadı.

LuLu .!.:

Kesinlikle katılıyorum konu sahibine.
Ailesinin umursamazlıgından bahsetmiş yapılan yorumlar ''cocuk o ne olacak'' böyle mantık var mı allah askına.
10 yasında gayet orta seviyede bir cocuk sınıfında.
Anne baba bir sus bi otur diyememiş mi ? Keşke uyarsaydınız.
5 yasında kardesim var yerine göre yaramaz yerine göre söz dinleyen bir cocuk. Fakat toplum icinde nasıl davranacagını gayet iyi bilir.
Verilen egitim ile alakalı.
Ben hiperaktif bir cocukluk gecirdim, hastanelerin psikiyatri bölumlerini gezmedik yer bırakmamıs ailem. Fakat bu umursamazlık değildir. belki de o cocugun kat be katını yaptım 5-6 yaslarımdayken. Ben öyle oldugum icin ailem de nereye gidip gitmeyeceklerini gayet bilirlerdi.
10 yasındaki cocuga terbiye ögretememişler yazık..

Genişletmek için tıkla...

Ben de uyaracaktım, ama böyle bir aileyi uyarmaya kalksam muhtemelen benimle de tartışmaya girecekler ve gürültü ikiye katlanacaktı, saygısızlık yapmak istemedim. Bu arada benim de demeye çalıştığım buydu. Benim de kuzenim de var hiperaktivite bozukluğu tedavi falan görğyor, normalde yerinde duramaz falan ama nerede ne yapması gerektiğini bilir, teyzemler bunu öğrettiler yani. Otizmli bir kızımız var bir de annemin arkadaşının kızı, o da normalde çok hareketlidir ve sinirlenince sıkılınca deli gibi bağırır. O bile yapmıyor böyle ortamlarda. Haliyle bana "O daha 10 yaşında o çocuk" gibi söylemler saçma geliyor...

cowgirll .!.:

Tam olarak nereyi anlatamadım bilmiyorum. Ne alaka imtihan falan? Ben en başından beri ailenin saygısızlığından bahsediyorum. O yaştaki çocuk nasıl oluyorsa hiperaktivite bozukluğu olan kuzenim, otizmli annemin arkadaşının kızı falan öğrenmişken öğrenemedi diyelim bunu. O zaman aile orda keyif yapmayacak, onun çocuğunun şımarma özgürlüğü benim tiyatro izleme özgürlüğümü engellediği an biter. Benim özgürlüğümü kısıtlıyorsa biz ona normal bir şey diyemeyiz. Çocuk büyütmek zordur şüphem yok saygı da duyuyorum ama ben aynı durumda olsam çocuğu alır çıkarım diyorum, bu noktada birleşiyoruz zaten. Fakat sürekli laf çocuklara gelmesin, ben çocuklara laf etmedim. Ve sanki çocukların o yaşlarda bir yetişkinin sahip olduğu gibi bir mentaliteye sahip olduğunu düşünmeyin. Çocuğum olmayabilir de cahil de değilim hani, üstelik bir sürü kzuenim var küçük, hepsini de gördüm büyürken. 10 aylık çocuğun davranışları elbette sizden bağımsızdır ama 10 yaşındaki çocuk sizin neye nasıl tepki vereceğinizi, istediği şeyleri nasıl elde edeceğini, veya sess,z olunması gereken bir tiyatro salonunda yerlerde yuvarlanırsa ailesinden nasıl bir tepki alacağını gayet iyi bilir. Haliyle suçlu ailedir evet.

Genişletmek için tıkla...

Sevgili cowgirll. Seni sinirlendirmeye calismiyorum, ama sanirim duzgun ifade edememis olmamdan dolayi sinirleniyorsun. Benim soylemeye calistigim seyi seni elestiriyorum gibi algiladin saniyorum. Benim demek istedigiklerim ozetle su.

1) Ailesi ve cocuk yanlis yapmis
2) yapabilecegin bir sey yok, ne yapicaksin ki kavga mi ediceksin tiyatro salonunda?
3) Cocuk yetistirmek basina gelmeden bilinmez, ben de cok kizardim bir cok seye cocugum olmadan once, o yuzden diyorum su an bunlari.
4) bazi cocuklar vardir ki ne yaparsan yap, nasil yetistirirsen yetistir, bu yaptigi hareketleri engeleyyemeyebilirsin, hersey senin iyi yetistirmene iyi bir anne baba olmana bakmaz.
5) Cok uzuldum tiyatronun yada baska bir seyin sana zehir olmasina.
6) ben o anne olsaydim, alirdim cocugu disari cikardim, uzgunum ki o anne yapmamis.

huzurluyumben .!.:

Sevgili cowgirll. Seni sinirlendirmeye calismiyorum, ama sanirim duzgun ifade edememis olmamdan dolayi sinirleniyorsun. Benim soylemeye calistigim seyi seni elestiriyorum gibi algiladin saniyorum. Benim demek istedigiklerim ozetle su.

1) Ailesi ve cocuk yanlis yapmis
2) yapabilecegin bir sey yok, ne yapicaksin ki kavga mi ediceksin tiyatro salonunda?
3) Cocuk yetistirmek basina gelmeden bilinmez, ben de cok kizardim bir cok seye cocugum olmadan once, o yuzden diyorum su an bunlari.
4) bazi cocuklar vardir ki ne yaparsan yap, nasil yetistirirsen yetistir, bu yaptigi hareketleri engeleyyemeyebilirsin, hersey senin iyi yetistirmene iyi bir anne baba olmana bakmaz.
5) Cok uzuldum tiyatronun yada baska bir seyin sana zehir olmasina.
6) ben o anne olsaydim, alirdim cocugu disari cikardim, uzgunum ki o anne yapmamis.

Genişletmek için tıkla...

Ben de bunu demek istedim.

konu sahibi arkadaşım lafın gelişi de olsa "ağzına çarparım" demeseydin iyiydi.. hoş olmamış.. ama 10 yaşında çocuğunu tiyatro gibi bir ortama getirip sonra çocuğun sıkıntısını görmezden gelmek de hoş değil. bu açıdan haklısın.

çocuğu etrafı rahatsız ederken elinden geleni yapıp çocuğunu durduramayan anneyi anlarım..

6 aylık bebeği ağlıyor diye bir adam tarafından "sustur şu çocuğunu" diye azar işiten bir anne gördüm.. bu saçmalık tabiki..

ama..

belli yaşa gelmiş, neyin ne olduğunu bilen, normal gelişim gösteren çocuğu birilerini rahatsız ederken hiçbirşey yokmuş gibi davranan anneler bence yanlış yapıyorlar.. etrafı geçtim çocuklarına kötülük yapıyorlar.. çocuklar tüm hayatları boyunca yaptıkları herşeyin "anneleri tarzında" onay göreceğine inanıyor ve böyle olmadığını anladıklarında hüsrana uğruyorlar..

bugün 2 yaşındaki kızıma etmediğini bırakmayan 4-5 yaşındaki kızını uyarmayan bi de pispis gülümseyen anne gördüm.. aklı sıra ne yapmaya çalışıyordu allah bilir.. bunu anlayamam işte..

konu çocuk olunca "büyük" konuşmamak lazım evet.. ama konu "anne" olunca büyük konuşmalı,büyük düşünmeli, büyük anlamalıyız..

dünyada sadece "ben anneyim benim çocuğum" diye dolaşarak anne olunmuyor.. toplum içinde yaşayacak birey yetiştiriyoruz, evimizin kulesi var da orada yapayalnız oturacak prens ve prensesler değil..

ays000003 .!.:

bir öğretmen olarak davranış bozukluğu olan çocukların öyle olma sebebi kesinlikle anne baba tutumlarıdır diyorum .çocuğuna bu yaramaz laftan anlamaz damgası vuran anne babalar kendilerine göre kusursuzlar!

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katılıyorum. Bu çocuklar her istediklerini tepinerek, ortalığı birbirine katarak sürekli elde ettikleri için oluyor bunlar. Üstelik çocuk biliyor ki ne isterse yapabilir, çünkü ailesi sanki dünyadaki tek şey oymuş gibi yetiştiriyor. O yüzden önceden uyarılsa bile biliyor ki sessiz olması gereken bir yerde ortalığı birbirine bile katsa zaten ailesi kızmayacak bile, aksine istediğini elde ediyor bu şekilde.

kelebegim .!.:

çocuk büyütmekle çocuk yetiştirmek arasındaki farkı o çocuk büyüyüp insan içine karıştığı zaman anlarsınız. diye bir söz duymuştum çok doğruymuş.Allah hepimize hayırlı evlatlar versin bizleride hayırlı anne babalardan eylesin inş.hlk eğitimin açtığı anne çocuk eğitimi kursundaki hocamız bir çocuğun terbiyesi 6 7 yaşına kadar oturmuş olur ve olmalıdırda ağaç yaşken eğilir misali eğitimde daha bebeklikten başlamalı.TAVİZKAR ANNE BABA TUTUMLARI BÖYLE SONUÇLAR DOĞURABİLİYOR İŞTE.

Genişletmek için tıkla...

Ben de böyle düşünüyorum açıkçası. En önemli görev de aileye düşüyor. 10 yaş küçük bir yaş değil, kız çocuklar 12 yaş civarında ergenliğe giriyorlar yani, 10 yaşında çocuğun gerçekten de temel konularda karakterinin oturması gerekir bence de.

cowgirll .!.:

Ben çocukları kınamadım. Çocuk dediğiniz yaş ağaç gibi, nasıl şekillendireceğiniz size bağlı. Açıkçası hiç sanmıyorum böyle bir anne olacağımı, en azından uyarmak gerekir bi ne bileyim...Ama yine de yeni nesil çocuklar böyle oldukça birbirlerini de etkilerler herhalde şımarıklık konusunda. Bilmiyorum ya o kadar çocuk seven ben "bi tane çarpsam ağzına" diye düşünüyorum böyle durumlarda

Genişletmek için tıkla...

Acaba kaç tane çocuk yetiştirdin de bu kadar net konuşuyorsun.
Evet o çocuk ailesi tarafından terbiye alamamış bir terbiyesiz sen ağzına bir tane çarpınca terbiyeli oluyorsun

cowgirll .!.:

Ben çocukları kınamadım. Çocuk dediğiniz yaş ağaç gibi, nasıl şekillendireceğiniz size bağlı. Açıkçası hiç sanmıyorum böyle bir anne olacağımı, en azından uyarmak gerekir bi ne bileyim...Ama yine de yeni nesil çocuklar böyle oldukça birbirlerini de etkilerler herhalde şımarıklık konusunda. Bilmiyorum ya o kadar çocuk seven ben "bi tane çarpsam ağzına" diye düşünüyorum böyle durumlarda

Genişletmek için tıkla...

Kısmet olur da ilerde anne olursan sen seninkinin çarparsın ağzına. Artık o şekilde terbiye mi olur daha mı çok ağlar orasını bilemem.
Hoş olmamış bence bu konu. Sürekli 10 yaşındaki çocuk tiyatroda nasıl durulacağını bilmez mi diyorsun. Belki çocuk zihinsel engelli, laftan anlamıyor. Nereden bilebilirsin ki?

Ayrıca şuraya yazıyorum aynı şey muhakkak başına gelecek. Çünkü her ne kadar inkar etsen de basbaya kınadın ailesini de çocuğu da. Kınamak tam da bu yaptığın şeyin adı çünkü.

Halam bekarken sürekli senin kullandığın cümleyi kullanırdı, nerede şımarık çocuk görse "bu benim çocuğum olsa ağzına bi tane çarpar sustururdum." derdi. Şimdi sahip olabileceği en şımarık, en sorunlu ve laftan anlamaz çocuğun annesi. Öyle ki çocuk dayaktan falan etkilenmiyor. Ağlamıyor bile. Yani ağzına çarpmayı da denedi ama dayakla terbiye olmuyor çocuk. Herkes de milleti çok kınadı ondan böyle oldu diyor. Bence de öyle.

kesmesheker .!.:

Bizde çocuk yetiştirdik.Terbiye denilen şeyi vermeyi beceremezseniz suçlu ya zamandadr ya da çevrededir.
Tabii hamileliğim çok sorunlu geçti ayrı bir kılıf.
Biz sorunsuz geçirdik pamuklara sardılar,sağ elim balda sol elim yağdaydı...
Stres denilen şey ise 9 ay boyunca hiçbirinde kapımızı tıklatmadı.

Genişletmek için tıkla...

Benim bir kizim var. Calistigim icin malesef hep fakli kisiler tarafindan bakildi. Cevre faktoru cok ideal deyilde yani. Elimden geleni yaptim evde oldugum zamanlar. Kizim bana elhamdulillah bugune kadar hic bir zorluk cikarmadi. Kolay bir cocuk oldu. Ben bunu allahin lutfuna, cocugumun karakterine, hamileligimin stressiz olmasina, ve kitaba gore deyil, ama cocugun ihtiyacina gore davranmama bagliyorum.

Ama baska cocuklara bakiyorum, hele erkek cocuklari, (bir kere de bir kiz cocugunun bin erkege bedel oldugunu gormustum) anneleri yetistirmis hep evde ama cocuklar tutsan tutulmuyor, kapsan kapilmiyor. Asiri hareketli (bizde buna yaramaz denirdi eskiden), devamli vurdulu kirdili oynayan, karsindakini incitmek istememesine ragmen, kendini kaybedip genelde kardesinin canini acitan cocuklar filan. napicaksin simdi, benim kizimla o cocuk bir deyil. Annesinin de egitim vermedigi icin o cocuga oyle oldugunu sanmioyorum. O cocukla tiyatroya gidilmez mesela, ama al benim kzimi heryere git.

Bence bbazi seyler cocuktan cocuga da deyisiyor. herseyi dogru yapsan bile cocugun istedigin gibi olamayabiliyor.

sedalein .!.:

konu sahibi arkadaşım lafın gelişi de olsa "ağzına çarparım" demeseydin iyiydi.. hoş olmamış.. ama 10 yaşında çocuğunu tiyatro gibi bir ortama getirip sonra çocuğun sıkıntısını görmezden gelmek de hoş değil. bu açıdan haklısın.

çocuğu etrafı rahatsız ederken elinden geleni yapıp çocuğunu durduramayan anneyi anlarım..

6 aylık bebeği ağlıyor diye bir adam tarafından "sustur şu çocuğunu" diye azar işiten bir anne gördüm.. bu saçmalık tabiki..

ama..

belli yaşa gelmiş, neyin ne olduğunu bilen, normal gelişim gösteren çocuğu birilerini rahatsız ederken hiçbirşey yokmuş gibi davranan anneler bence yanlış yapıyorlar.. etrafı geçtim çocuklarına kötülük yapıyorlar.. çocuklar tüm hayatları boyunca yaptıkları herşeyin "anneleri tarzında" onay göreceğine inanıyor ve böyle olmadığını anladıklarında hüsrana uğruyorlar..

bugün 2 yaşındaki kızıma etmediğini bırakmayan 4-5 yaşındaki kızını uyarmayan bi de pispis gülümseyen anne gördüm.. aklı sıra ne yapmaya çalışıyordu allah bilir.. bunu anlayamam işte..

konu çocuk olunca "büyük" konuşmamak lazım evet.. ama konu "anne" olunca büyük konuşmalı,büyük düşünmeli, büyük anlamalıyız..

dünyada sadece "ben anneyim benim çocuğum" diye dolaşarak anne olunmuyor.. toplum içinde yaşayacak birey yetiştiriyoruz, evimizin kulesi var da orada yapayalnız oturacak prens ve prensesler değil..

Genişletmek için tıkla...

Yok hayır ben oturup "Şu an bu tepinen benim çocuğum olsa ne yapardım" diye düşününce aklıma ilk olarak gelen şeyi yazmıştım, yanlış anlaşılmış sanırım O da lafın gelişiydi. Zaten benim sinirlendiğim nokta koca çocuğun uyarılmaması bile. Buna anlam veremiyorum. Hayır o çocuğun özelliği ne ki bu aileye göre yani hepimiz bunu çekmek zorunda mıyız? Hayır bi yavrum sus bile dese uğraştı diyeceğim o derece umursamaz. Yoksa bir ay önceki otobüs yolculuğumda gece bir türlü uyuyamayıp sürekli ağlayan minik bebeğin annesine "Öf yeter bi uyutmadı" diiyen teyzeyi paylayan da benim. Olayı farklı yerlere getirmeye çalıştı bi iki arkadaş yine ama benim kastettiğim buydu, çocuklarla ilgili değildi lafım.

fndkfndk .!.:

Kısmet olur da ilerde anne olursan sen seninkinin çarparsın ağzına. Artık o şekilde terbiye mi olur daha mı çok ağlar orasını bilemem.
Hoş olmamış bence bu konu. Sürekli 10 yaşındaki çocuk tiyatroda nasıl durulacağını bilmez mi diyorsun. Belki çocuk zihinsel engelli, laftan anlamıyor. Nereden bilebilirsin ki?

Ayrıca şuraya yazıyorum aynı şey muhakkak başına gelecek. Çünkü her ne kadar inkar etsen de basbaya kınadın ailesini de çocuğu da. Kınamak tam da bu yaptığın şeyin adı çünkü.

Halam bekarken sürekli senin kullandığın cümleyi kullanırdı, nerede şımarık çocuk görse "bu benim çocuğum olsa ağzına bi tane çarpar sustururdum." derdi. Şimdi sahip olabileceği en şımarık, en sorunlu ve laftan anlamaz çocuğun annesi. Öyle ki çocuk dayaktan falan etkilenmiyor. Ağlamıyor bile. Yani ağzına çarpmayı da denedi ama dayakla terbiye olmuyor çocuk. Herkes de milleti çok kınadı ondan böyle oldu diyor. Bence de öyle.

Genişletmek için tıkla...

Lafın gelişi söylediğim şeyden de dayağa falan getirdiniz lafı, şimdi ben size burda ne anlatsam boş valla belli ki anlaşılmayacak. İyi akşamlar:)

cowgirll .!.:

Kesinlikle katılıyorum. Bu çocuklar her istediklerini tepinerek, ortalığı birbirine katarak sürekli elde ettikleri için oluyor bunlar. Üstelik çocuk biliyor ki ne isterse yapabilir, çünkü ailesi sanki dünyadaki tek şey oymuş gibi yetiştiriyor. O yüzden önceden uyarılsa bile biliyor ki sessiz olması gereken bir yerde ortalığı birbirine bile katsa zaten ailesi kızmayacak bile, aksine istediğini elde ediyor bu şekilde.

Genişletmek için tıkla...

gecen yaz TR de bir sehre gitmistim. Otogarin asansoru acilinca birden bir cocuk firladi disari. Babasinin cocugun kolundan onu asansore cekmesi ve kafasina bir tane saplak indirmesi de tabi hemen bunu takip etti. ve cocuk nasil fildir fildir. Babasi disarda saplaklari rahat yapistiriyorsa evde de dovuyordur eminim.

Ve bu cocuk zaptedilemez bir cocuktu. Ve her istedigini babasina yaptirabilen bir cocuga da benzemiyordu, babanin cocuga davranislarindan anladigim kadariyla.

Benim cocuk buyutmekten anladigim su, cocuk sabir meselesi. Bir konuda sorunsuz olabiliyor, ama baska bir konuda seni ugrastirabiliyor. Bunlar cok karisik konular.