- 15 Mayıs 2025
- 59
- 18
- 3
- 24
- Konu Sahibi Hayrunnisa3
-
- #1
Merhaba hemen konuya gireceğim ailem zamaninda ailem ben 13 yaşındayken beni halamın oğluyla evlendirmek istediler başta karşı çıktım ama belliydi yaşımın 15 olmasını beklediler tek hayalim okuyup meslek sahibi olmaktı ama yaşadığım yerde kızlar en fazla 15 yaşında evlendiriliyordu bende o korkuyla halamın oğlu yerine instagram da bulduğum ve tanıdığımı zannettiğim birini buldum daha çocuktum böylece ailemin beni evlendirmicegini düşündüm ama olmadı bu sefer şimdiki eşimle evlendirmek istediler evlendim liseyi zar zor bitirebildim karsiydilar çünkü
16 yaşımda evlendim eşimle ama gerçek yüzü hemen ortaya çıktı beni gergun aldattı 2 çocuğum var 3 ve 4 yasindalar 8 yıldır çekiyorum bu adamı ailem asla bosanmami istemiyor or.... olacağına kahrından öl diyorlar birsey olmaz bütün erkekler böyle diyorlar babamın beni sevdiğini düşünmüyorum bir gün arayip da kızım bugün nasılsın demez naptin demez 3 defa kadın sığınmaya gittim ama çare değildi ger defasında perisan olup geri döndüm eşim ailemin arkamda olmadığını bildiği için alenen artık aldatıyor beni keriz yerine koyuyor tek o olsa evin ihtiyacını almiyor ayın 1 de alır tamam bitti ayın sonuna kadar idare etmek zorunda kalıyoruz o zaten anasında karnını doyuruyor sagolsun arkadaşlarım olsun üniversitede ki hocalarım olsun yardım etmek istiyorlar maddi olarak etkilerde ama bu çözüm değil ben okulda caliskanligimla bilinmek isterdim fakirligimle değil geçen sefer telefonum bozuldu eşim 3 ay yaptırmadı tabletle hep derslere çalıştım okuldaki arkadaşım anladı beni aradı okuldaki yöneticiler le birlik olup telefon alacaklardı karşı çıktım artık çevreme karşı bile çok utanıyorum bunları anlayın diye yazdım mutfak hariç asla birsey almiyor hatta elime 2 kuruş geçse benim eve harcamam lazımmış hep başıma belasın diyor
Ben baktım böyle olmicak üniversiteyi kazandım şuan 4 sınıfın başındayım 1 yılım var daha 2026 için ags ye hazırlanıyorum ama olurmu bilmiyorum ruhum tükendi iyi değilim çocuklarıma dahi iyi olamıyorum kendimi taniyamiyorum beni hasta etti resmen hergun iftira atıyor sen bsni aldatiyorsun diye yediğim yemeğe gözünü dikiyor evi bitirdin yedin şimdi kendin al diye isim yok maddi durumum da yok aile zaten yok üniversitedeki hocamla konuştum büyük oğlun babasına çok düskun onu babasına bırak herseyin altından kalkamiyorsun küçük oğlunu kreşe verip bir düzen kurabilirsin daha nereye kadar dedi belki yargilayacaksiniz ama artık onu düşünüyorum oğlumu versem ama geçici bir düzen kursammi ama sonra vicdanim hiç bir ana çocuğunu bırakmaz diyor. Ama olmuyor yemin ederim çocuklarıma zerre faydam yok robot misali ders çalışıyorum ki kazanabileyim aynı zamanda sınavları geçebileyim diye Allah rızası içn akıl verin ben ne yapacağım sonuçta çocuk onunda çocuğumu sokağa atmış olayacam oğlum babası için olup bitiyor onun bu haliyle ben ayrı eve çıkamam ama artık kalamam da boğuluyorum hergun ağlama krizlerindeyim adam hegun assagiliyor yokmu bir çaresi o kadar mı kimsesizim
16 yaşımda evlendim eşimle ama gerçek yüzü hemen ortaya çıktı beni gergun aldattı 2 çocuğum var 3 ve 4 yasindalar 8 yıldır çekiyorum bu adamı ailem asla bosanmami istemiyor or.... olacağına kahrından öl diyorlar birsey olmaz bütün erkekler böyle diyorlar babamın beni sevdiğini düşünmüyorum bir gün arayip da kızım bugün nasılsın demez naptin demez 3 defa kadın sığınmaya gittim ama çare değildi ger defasında perisan olup geri döndüm eşim ailemin arkamda olmadığını bildiği için alenen artık aldatıyor beni keriz yerine koyuyor tek o olsa evin ihtiyacını almiyor ayın 1 de alır tamam bitti ayın sonuna kadar idare etmek zorunda kalıyoruz o zaten anasında karnını doyuruyor sagolsun arkadaşlarım olsun üniversitede ki hocalarım olsun yardım etmek istiyorlar maddi olarak etkilerde ama bu çözüm değil ben okulda caliskanligimla bilinmek isterdim fakirligimle değil geçen sefer telefonum bozuldu eşim 3 ay yaptırmadı tabletle hep derslere çalıştım okuldaki arkadaşım anladı beni aradı okuldaki yöneticiler le birlik olup telefon alacaklardı karşı çıktım artık çevreme karşı bile çok utanıyorum bunları anlayın diye yazdım mutfak hariç asla birsey almiyor hatta elime 2 kuruş geçse benim eve harcamam lazımmış hep başıma belasın diyor
Ben baktım böyle olmicak üniversiteyi kazandım şuan 4 sınıfın başındayım 1 yılım var daha 2026 için ags ye hazırlanıyorum ama olurmu bilmiyorum ruhum tükendi iyi değilim çocuklarıma dahi iyi olamıyorum kendimi taniyamiyorum beni hasta etti resmen hergun iftira atıyor sen bsni aldatiyorsun diye yediğim yemeğe gözünü dikiyor evi bitirdin yedin şimdi kendin al diye isim yok maddi durumum da yok aile zaten yok üniversitedeki hocamla konuştum büyük oğlun babasına çok düskun onu babasına bırak herseyin altından kalkamiyorsun küçük oğlunu kreşe verip bir düzen kurabilirsin daha nereye kadar dedi belki yargilayacaksiniz ama artık onu düşünüyorum oğlumu versem ama geçici bir düzen kursammi ama sonra vicdanim hiç bir ana çocuğunu bırakmaz diyor. Ama olmuyor yemin ederim çocuklarıma zerre faydam yok robot misali ders çalışıyorum ki kazanabileyim aynı zamanda sınavları geçebileyim diye Allah rızası içn akıl verin ben ne yapacağım sonuçta çocuk onunda çocuğumu sokağa atmış olayacam oğlum babası için olup bitiyor onun bu haliyle ben ayrı eve çıkamam ama artık kalamam da boğuluyorum hergun ağlama krizlerindeyim adam hegun assagiliyor yokmu bir çaresi o kadar mı kimsesizim