AİLEDEN AYRILMAK


Aynı şekilde ben de yurtta kalıyordum. burda kalmak istemiyorum pis insanlar dedim. Annem gel beraber otururuz koca beklersin dedi. pisliğe razı oldum.
 
3 gün sonra ülke değiştireceğim hiç böyle triplere giremedim... Çok şımarıkça geldi açıkçası. Tekrar hazırlanıp ailenizin bulunduğu şehirde kazanın bu kadar dramatize edeceğinize
Demekki aile bağlarınız veya duygusallığınız benim gibi değil. Şımarıkça gelebilir ben böyle bir durum yaşayıp atlatanlardan tavsiye istedim. Bu bölümü kazanıp tekrar hazırlanmak saçmalık olue :)
 
2 arkadaşım ayni üniversitesiteyi kazandılar beraber gittiler. Biri hayatını yaşarken diğeri kendini odaya kitleyip annemi istiyorum diye ağlıyordu sonuç kız okulu yarım bıraktı geri döndü. Sonra af ile 30 yaşında örgün okudu. Sonuna kadar keyfini çıkardı bu sefer
 
Ay o yaşta aynı tadı vermez ama yaa.
 
İmkanım olsa da üniversiteye gittiğim zamanlara dönsem ben ailemi güle oynaya uğurlamıştım yanındakiler salya sümük ağlarken
Herhalde yay burcu olduğum için özgürlüğüme kavuştum dedim içten içe. Ayrıca ailen hala aynı yerde olacak istediğin zaman gidip görebilirsin.
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki sevgili konu sahibi. Aynı şeyleri yaşamıştım çünkü.

Şimdi cok uzak geliyor o zamanlar ama valizimi boğazım düğüm düğüm hazırlamıştım.

1.dönemin sonuna kadar hemen her gün ağladım. Sonra aglamalarim azaldi. Ama hiç bitmedi.

Aileden uzakta okumak insana çok şey kazandiriyor. Üniversite okuyanla okumayanın eN büyük farkı bu noktadir bence.

Kendi ayaklarinin üstünde durup tek başına her şeyini halledeceksin.

Baba evine büyümüş olarak döneceksin.

Bunlar geçecek. Bunu bil.

Bunlar tatlı ayrılıklar. Anneni babani üzmeden git. Sen iyi olursan onlar da iyi olur.

Yolun açık olsun
 
Ben de aynısını yaşamıştım. Ama dersler başlayıp, günler geçtikçe çok daha zor oldu. Kesinlikle alışamadım. İki şehir arası 3 saatti üstelik. Bu defa her cuma akşamı gelip, pazartesi okula gitmeye başladım. En sonunda o sene dişimi sıktı, memleketimdeki üniversiteye yatay geçiş yaptım. Listelerin asılıp, kabul edildiğim günü dün gibi hatırlıyorum. Koskocaman bir ohhhh beeee demiştim. Şu anda sizin yazınızı okuyunca içim tuhaf oldu.
 
Ay ben baya odunmuşum ya.
Koşa zıplaya gitmiştim.
Ah anam babam da beni evlat diye büyütmüş, bi de şu konu sahibine bak.
Şöyle anakuzusu hiç olmadım.
Oyüzden empati 404 error.
Ben de hayırsız evlatmışım
Koşa koşa gitmiştim
Sonra yetinmeyip yurtdışına bile gitmiştim hatta

Konu sahibi özleyince yanlarına gidersiniz
Çok şükür otobüs var uçak var
Mapusa girmeyeceksiniz sonuçta
 
Üniversiteyi, meslek sahibi olmak istediğim kadar ailemden ayrılıp bağımsız bir hayat yaşamak için de istiyordum. Resmen gün saydım kayıtlara kadar. Sevinç içinde valizimi hazırlayıp otobüse atladığım gibi kendimi üniversitede buldum. Hayatımda bu kadar geniş bir nefes aldığımı hatırlamıyorum. Bir damla da gözyaşı dökmedim. Bu yüzden üniversiteyi kazanan ve ailemden ayrılacağım diyen birini anlamam imkansız
 
Herkes senin yasadığın duyguları yaşadı alıştığın zaman ordan gelmeyi istemiceksin
 


Ben yapamadim sonra cok farkli yollara evrildim. Bazi sartlardan dolayida odaklanmam cok mumkun degilmis simdi anliyorum sadece ayrilik kaygisi degildi.
1. Si kalacaginiz yerin iyi olmasi onemli ozellikle ilk gunler bari ordan zorlanmayin.
2. Si kac saat uzaklik ne kdr zamanda bir geleceksiniz?
Hem gelin hemde yasayacaginiz sehri kesfedin iki tarafida ihmal etmeyin
Ben sonrasinda yurda gectim hayatimda yasadigim en keyifli gunlerdi ama o zmnlarda aklim annem kardesimdeydi. Okuldan ztn tamamen kopmustum odaklanamiyordum. 1.5 yil yanlis ortamda kalmak beni zorladi ve okula gucum kalmadi. Bir dahada toplayamadim.
Yapmaniz gereken sey sartlarinizla en iyi ortamda kalmak sehir keyifliyse hemen kesfetmeye baslamak ve orta sıklıkta kendinizi zorlamadan eve gidip gelmek.
 
ne bu dram ya saçma sapan, bırak okuma madem
 
En güzeli üniversiteyi aileden uzak bir şehirde okumak. Bir de büyük şehirse tadından yenmez. Birkaç haftada alisirsiniz. Yalnız aileme doyamadım filan fazla dramatize olmuş. Kimse sizi aileden koparmiyor yine sizin aileniz sonuçta
 
Geçecek.
Vallahi de billahi de geçecek.

Şimdi diyorsunuz ya ben olmadan ne yaparlar. Siz kendi başınıza ayakta durabileceksiniz ki birisine bakabilesiniz. Anneler hep meyva soyup getirmeyecek, bazen de siz soyacaksınız.

Lise ile üniversite bir değil.
Lisede odanıza kapanır ders çalışırsınız, üniversite aynı zamanda bir yaşam okulu.

Normalde bu yaşta biraz bağımsızlığın kazanılmış olması lazım ancak sert eğitim ortamında bu aksayabiliyor. Geçmişe değil geleceğe bakın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…