Ailelere anlatmak

boşanma gerekçesi olabilecek kadar ciddi boyutta değil ise kesinlikle anlatılmamalı.
aileler unutmuyor,yazıyor bir kenara.
geline ve damada kin besliyorlar.
oysa eşler ufak tefek sorunlar için defalarca küsüp küsüp barışabiliyor.
kavga ediyor,sonra elele tutuşup gezmeye gidiyor.
ama aileler öyle mi.
anlattığın noktada kalıyorlar ve kolayca affetmiyorlar da.
aileye değil arkadaşına bile anlatmamalı ailevi meselelerini bir insan.
basit gündelik meseleler şakayla karışık anlatılır geçer ama evin içinde olan ve
aileyi ilgilendiren önemli meseleler aile içinde kalamlı.
 
Bir defa çok büyük kavga etmiştik ve ister istemez ailelere yansımıştı.
Onun dışında ne benim ailem ne de eşimin ailesi kavga ettiğimizi bilmez.
 
Aslında yanlış olan bu.Zannediliyor ki ailelere anlatıldığında çözülecek.ama aksine daha da karmaşık bir hal alıyor.Birde ailelerin müdahil olma isteği var.O da ayrı boyutu ve gerçekten tarafları çok zorluyor.Gelin anneleri '' kızım en küçük sıkıntını anlat arkandayız '' temennisi ile damat annelerinin '' oğlum,ne sıkıntın varsa anlat sana yardımcı olayım '' temennisi aynı derecede yuvaları darmadağın ediyor.Birde basitçe ev terketmeler en küçük kavgalarda anne-baba evlerine kaçmalar,damat/gelin farketmez,yuva yıkan diğer meseleler.Tabiiki anlatılmalı ama artık altından kalkılamayacak kadar büyümüşse ve tüm yollar tüketilmişse,bunun haricindeki herşey sıkıntı gerçekten.

Ne bileyim zamane gençleri mi sabırsız yoksa zamane anneleri mi çok evhamlı bilemedim vallahi
 
Bende arkadaşlarla aynı düşüncedeyim; eş olmak, karı-koca olmak farklı bi olgu, gün geçtikçe bunu daha iyi anlıyorum...ufak-tefek sorunlar anlatılmamalı bencede...hatta bazen büyük gördüğümüz sorunlarda...Önce kendimiz mücadele etmeli ve çözüm adı altında neler yapabiliriz bunlara bakmalıyız ...Ama olay kötü alışkanlık (içki,kumar,aldatma,şiddet vs.) çok kötü sayılabilecek şeyler boyutunda ise karşı tarafa biraz zaman vermeli en son çare olarak ailelere bildirmeliyiz...her tartışmada ailelerimizi müdahil edersek hem onlarla yüz göz olmuş oluruz, hem de onların da huzurunu kaçırmış oluruz diye düşünüyorum...Allah herkesin yuvasına huzur, sağlık, mutluluk versin (Amin)...
 
Ben başka şehire gelin geldim daha ilk evlendiğim gün yengem kızım ufak tefek şeyler yaşanır herşeyi annene anlatma burada canı sıkılır, siz barışırsınız ama o unutmaz sevgisi azalır eşine demişti. Zaten annem kafayı herşeye çok takan biri babamdan da boşanmış olduğundan evlilik konusunda da hassas o yüzden asla anneme şu oldu bu oldu anlatmadım kavgalarımız tartışmalarımız elbette oldu her ailede olur ama her seferinde telefonu alıp ağlayıp kavga ettik desem huzursuz olurdu ve hep barıştık zaten küs kalamıyoruz ama annem unutmazdı o yüzden çok çok önemli olmadığı sürece yansıtmamak gerekir evin içinde kalmalı ancak aldatma olur hele ki şiddet olur asla ben istedim ailem başıma kakar, rezil olurum diye anlatmazlık yapılmamalı mutlaka paylaşılmalı yardım istenmeli.
 
ben anlatmam kı zaten aramızda hemen hemen problem olmuyor hıc denılecek kadar az onlarda onemlı degıl ama oldugunda kesınlıkle anlatmak bır kenara sankı hıcbırsey olmamıs gıbı askımlı canımlı cıcımlı guler yuzlu davranırım aramızda olanlar bızı ılgılendırır ama yalnız kaldık mı burnundanda getırırım kaplan olurum valla
 
Anlatma taraftarı değilim, bu zamana kadar dahi hiçbir sorunumu anlatmam, daha doğrusu anlatamıyorum huyum değil çünkü.. Aileme anlattım varsayalım ben eşimle barıştıktan sonra onların birbirlerine karşı tutumları değişebilir bu da haliyle yine dönüp dolaşıp beni etkiler hem de fazlasıyla arada kalarak,, hiç gerek yok bu yuzden, kendi kendime ya da çok güvendiğim dostum dediğim birine durumu anlatarak hiç değilse rahatlıyorum karşıdaki de akıl veriyorsa ne ala Eğer durum aşılamayacak gibi olursa ve aileler de illa ki olaya müdahale etmek zorunda kalırsa ki benim için çok çok büyük birşey olmuş olması lazım, o zaman da herşey bitme noktasına gelmiştir sanırım... Yani o derece aileme hiçbir şeyi yansıtmamaya çalışırım, öyle ki küslük durumlarında ailelere gitme zorunluluğumuz varsa onların evinde sanırsın can ciğer kuzu sarmasıyız , eve döndüğümüzde yine suratlar bir karış , çok komik oluyoruz ama napalımm..
 
Anlatılacak şey var anlatılmayacak şey var.
Ama yine de boşanan çiftin tek sebebi ailelerine anlatmak değil.Kendi basiretsizlikleridir.Her anlattığım şeyde,onn bununlafıyla hareket ediyorsam sorun bendedir.
 
Boşanmayı düşündürecek tartışmalar anlatılması gerekir. . diğer sorunlar herkesin evinde olabilecek şeyler bence. .
ayrıca ne kadar çok kişi bilirse o kadar ayrı ayrı ses çıkıyor. . . Kızgınlığın kırgınlığın karşındaki insanın sözleriyle daha çok artıyor. .
 
ben kesinlikle dogru bulmuyorum. Tabi şiddet ve aldatma dışında. Bende esimle cok kavga ederim. Birbirinizi yeriz bazen. Ama annenlerim vekv lerin evine girerken sırıtarak gireriz. Kapıdan cikinca yine küs :)) ana herkes bizim evliliğimize saygı duyar bu sayede. Beb ailemden boyle gordum boyle yetiştim
 
Anlatılacak şey var anlatılmayacak şey var.
Ama yine de boşanan çiftin tek sebebi ailelerine anlatmak değil.Kendi basiretsizlikleridir.Her anlattığım şeyde,onn bununlafıyla hareket ediyorsam sorun bendedir.




Kesinlikle haklısınız.anlatmak ancak çıkılamayacak ve üstesinden gelinemeyecek bir durumda tüm yollar tüketilmişse olmalıdır.Lakin öyle çiftler var ki-henüz çift olamamış-ailelere anlattıklarından daha da karmaşık hale geldiğinden boşanma yoluna gidiyorlar.Yani boşanma noktasına geldikleri için anlatıyorlar değil anlattıkları için boşanma noktasına geliyorlar.Ve sonrasında içlerinde ki büyük pişmanlık.Lakin yıkılan bir yuva artık bir daha toparlanmıyor
 
Her sorununu gidip ailesine anlatan çiftlerin evcilikten öte bir evlilikleri olduğunu düşünmüyorum.
İyi zamanlarında herşeye gülüp eğlenirken en ufak sorunda bütün sorunlarını dökmenin zerre mantığı yok ister anneniz olsun ister babanız ister ablanız.
Bazı şeyler 4 duvar arasında kalmalı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…