- 8 Ocak 2014
- 735
- 289
- 303
Erkek arkadaşımla yaklaşık 3 yıllık ilişkimiz var. Bizim maddi durumumuz onlardan biraz daha iyi. Şöyle ki benim annem babam üni mezunu devlet memuru ama onun babası işçi ve annesi ev hanımı. Bunu asla aşağılamak için söylemiyorum yanlış anlamayın, ama annemler bunu bazen sorun haline getiriyor. Erkek arkadaşım bu sene üniden mezun oldu ve benim yaşadığım şehirde bu sene işe girdi benim ünimin bitmesine daha iki sene var. Erkek arkadaşımla tanıştılar, sevdiler bir kaç kere de bize yemeğe geldi. Ama bu aralar ne olduysa acayip taktılar, ehliyeti ve arabası yok babam tutturdu ehliyete yazılsın diye yarın ehliyete yazılacak. Erkek arkadaşım araba olmadan ehliyet almam mantıksız değil mi diyor ama babam bu konuya takmış durumda, babam istiyor diye ikna ettim ona yazılıyor. Bir de ben burslu özel okulda okuyorum. Annem bana bugün yemekte ben seni kendin gibileri bul diye özel okula yolluyorum sen bi sünepeyi karşımıza getiriyorsun dedi. Halbu ki daha 1 ay öncesine kadar seviyordu, yemeğe çağırıyordu ve ilk tanıştıklarında da taktir etmişlerdi. Aldığı maaşı küçümsüyorlar, her üni mezunu gibi 1 buçuk milyarla işe girdi, zamanla yükselicem diyor yükselirde. Bu hafta sonu dayım bizi tanışmaya bekliyormuş gidicez. Annem dayın da bizim gibi sünepe derse bu iş biter ayrılmazsan da elin pisliklerine bulgur pilavı yapacak kız yetiştirmedim ben dedi. Moralim çok bozuldu gerçekten. Ama erkek arkadaşım beni çok seviyor ne dersem yapıyor bu sinirle onun üstüne gidiyorum bazen onu suçluyorum. Ailemin bi onaylayıp şimdi yok ehliyet alamıyor yok kendine güveni mi yok sünepe mi demeleri beni çok yordu...