Uydurulmaz olur mu,neleer uyduruldu burada.Boyle bir konu uydurulmaz emin ol sürekli yaptıklarına göz yumdum verdıgım para karşılığında evinde kalayım dedim bana. Burası otel değil istwdiğin gibi eve girip çıkamazsın dedi ama hıç bır zamanda kapıda bırakmıyordu benı işten geç saatlerde çıksamda eve alıyordu en son ne oldu bilmiyorum yine cıldırdı senın yuzunden hayatım bıttı baban yuzunden hayatım bıttı dıyıp ellerimi tırmaladı bu evi terket yoksa öldürürüm dedi üzerime saldırdı artık dayanamadım canımdan şüphe etmeye başladım kalıcaktım evde yine işten geri döndüğüm de esyalarım kapıdaydı ayrı eve cıkıcak gücüm yok dedim paramı ver xıkayım sen o parayı unut dedı ve ileride en büyük hayalim kendıme motor almaktı onun için biriktiriyordum parayı ve iyi kötü annem dedım zora düşmüş dedım verdım şuan bin pişmanım Ankarada yasıyorum dedemi aradım gel diyor babannem arkadan bagırıyo gel gel dıyorsun da nere gelecek dıye param olsa gidicem ama dıpdızlagım yine olmadı üvey annemın yanına gıdıcem para bırıktırdıkten sonra eve cıkıcam
30 aylık kızım var,hergün yataga yattıgımda bugun iyi anne oldum mu beni sevdi mi diyorum.HergünMerhaba arkadaşlar derdim biraz uzun 20 yasındayım getirde kuryecilik yapıyorum annem babam ben küçükken ayrılmışlar. Küçük yaştan beri onları ayıran benmişim gibi sürekli beni suçladılar. Hangi tarafa gitsem hep dertlerini dinledim kimse beni derdimi dinlemedi babam 2.evliliğini yaptı evlenmeden önce cok gğzel baba cocuk ilişkisi vardı aramızda üvey annem bana cok iyi davranıyordu taki cocukları olana kadar babama ya bız yada cocugun dedi babam secim yapamadı bendr guzurlaeı bozulmasın dıye dedemle babannemın yanına taşındım. Cok yaşlandılar orda mutluydum babannem artık yaşlandık sana bakamıyoruz dıye bı konusma yaptılar benımle ben tekrar esyaları toplayıp busefer annemın yanına tasındım annem tek yasıyor ama hıc bır zaman benı sevmedı hergün üstüme yürüyo saldırıyo ellerım kan revan içinde babamla iletişime geçtiğimi duyunca agır hakaretler işitiyorum ve dırek şiddet gösteriyor bır kere bile elimi kaldırmadım sürekli dışlanan bır insanım en sonunda eşyalarımla bırlıkte benı kapıya attı ve dısarda kaldım babamın yanına gıttım babamın dükkanı var üst katında tek odalı bır yer yapmıs 1 haftalığına kendıme yer bulana kadar orda kalabilirmiyim dedim benı orda istemedım kalacksan eve gıt üvey annenle yaşa dedi benım mutlulugum için orası daha iyiymiş ama ben o kadınlar aynı evde yaşamak istemiyorum uzun lafın kısası dısarda kaldım 25 bıne yakın bırıkımım vardı bundan 3n4 ay önce annem bana iyi davranıyodu akıllandı sanmıştım benden para istedi bütün paramı ona verdim borcu varmıs suan param da yok gidecek yerımde yok intihara kadar herseyı düşündüm ne yağıcağımı bilemedim akıl ne yapmam gerekiyor aileme karsı benım mı bir sucum var aileme nasıl kendımı kabul ettırtebilirim boyle bır durum yasıyan varsa bana yol gösterebilir mi suan dipdızlak bı bavulla dısarda kaldım kımse benı evıne kabul etmıyor
Ileride hayatini duzene sokup yine birikim yaptiginda eger iletisime gecmeye calisirsa annen, baban, deden vs asla ama asla vicdan yapma ve hepsini hayatindan cikar. Allah boyle anneyi bildigi gibi yapsin.Boyle bir konu uydurulmaz emin ol sürekli yaptıklarına göz yumdum verdıgım para karşılığında evinde kalayım dedim bana. Burası otel değil istwdiğin gibi eve girip çıkamazsın dedi ama hıç bır zamanda kapıda bırakmıyordu benı işten geç saatlerde çıksamda eve alıyordu en son ne oldu bilmiyorum yine cıldırdı senın yuzunden hayatım bıttı baban yuzunden hayatım bıttı dıyıp ellerimi tırmaladı bu evi terket yoksa öldürürüm dedi üzerime saldırdı artık dayanamadım canımdan şüphe etmeye başladım kalıcaktım evde yine işten geri döndüğüm de esyalarım kapıdaydı ayrı eve cıkıcak gücüm yok dedim paramı ver xıkayım sen o parayı unut dedı ve ileride en büyük hayalim kendıme motor almaktı onun için biriktiriyordum parayı ve iyi kötü annem dedım zora düşmüş dedım verdım şuan bin pişmanım Ankarada yasıyorum dedemi aradım gel diyor babannem arkadan bagırıyo gel gel dıyorsun da nere gelecek dıye param olsa gidicem ama dıpdızlagım yine olmadı üvey annemın yanına gıdıcem para bırıktırdıkten sonra eve cıkıcam
Suan bıraktınuz mı işi eger hemen alım oluyorsa tekrar kuryeyi deneyin.ve gerekirse bir muddet babannede falan kalın volca ders calısın polislik askerlik bankacılık vs sınavlarına girin sansını deneyin herseyde.iyi bir yer tutturunca o annen o baban sana sahip cıkasıları tutar. Bence Boyle bişey yapın kendinizi salmayın hemen.üvey anne daha da morelinizi dusurur hiç gitmetin babaanne yannda su sınavları arastırıp hazırlanın bir yandan yorucu olmayan bir işe girin. Beyaz esya magazalarında clısabilirsiniz, avmlerde,bir diş kligininde veya kurye işlerinde devam edin bi yandan deli gibi ders calısın bazen ders calısmak insanı güzel oyalıyor motive ediyor.bazı 2.el uygulamaları var oralarda derse kıtapları alın calsın bolbol.boyle işlerle malesef kimse sahıpte cıkmaz begenmezde. Anca ne zaman iyi bir memur falan olursun ozaman goguslerı kabarıp cocukları oldugu akıllarına geliyor. Annende vallahi degişişkmiş affedersin annem ne iş yapıyor calıaıyor mu ne için borclanmıs ? Evde oturan bir kadın 25 bin neye borclanır merak ettim.Boyle bir konu uydurulmaz emin ol sürekli yaptıklarına göz yumdum verdıgım para karşılığında evinde kalayım dedim bana. Burası otel değil istwdiğin gibi eve girip çıkamazsın dedi ama hıç bır zamanda kapıda bırakmıyordu benı işten geç saatlerde çıksamda eve alıyordu en son ne oldu bilmiyorum yine cıldırdı senın yuzunden hayatım bıttı baban yuzunden hayatım bıttı dıyıp ellerimi tırmaladı bu evi terket yoksa öldürürüm dedi üzerime saldırdı artık dayanamadım canımdan şüphe etmeye başladım kalıcaktım evde yine işten geri döndüğüm de esyalarım kapıdaydı ayrı eve cıkıcak gücüm yok dedim paramı ver xıkayım sen o parayı unut dedı ve ileride en büyük hayalim kendıme motor almaktı onun için biriktiriyordum parayı ve iyi kötü annem dedım zora düşmüş dedım verdım şuan bin pişmanım Ankarada yasıyorum dedemi aradım gel diyor babannem arkadan bagırıyo gel gel dıyorsun da nere gelecek dıye param olsa gidicem ama dıpdızlagım yine olmadı üvey annemın yanına gıdıcem para bırıktırdıkten sonra eve cıkıcam
Kadın sığınma evine gidin. Para biriktirene kadar kalın. Bir akrabam.orada çalışıyor. Bir adamın ıssız kaldifi için eşi ve çocuğunu bıraktığını ,iş bulunca geri gelip aldığını. Herkese kapılarının açık olduğunu söylemişti. Az çok düzen Kurana kadar kalınBoyle bir konu uydurulmaz emin ol sürekli yaptıklarına göz yumdum verdıgım para karşılığında evinde kalayım dedim bana. Burası otel değil istwdiğin gibi eve girip çıkamazsın dedi ama hıç bır zamanda kapıda bırakmıyordu benı işten geç saatlerde çıksamda eve alıyordu en son ne oldu bilmiyorum yine cıldırdı senın yuzunden hayatım bıttı baban yuzunden hayatım bıttı dıyıp ellerimi tırmaladı bu evi terket yoksa öldürürüm dedi üzerime saldırdı artık dayanamadım canımdan şüphe etmeye başladım kalıcaktım evde yine işten geri döndüğüm de esyalarım kapıdaydı ayrı eve cıkıcak gücüm yok dedim paramı ver xıkayım sen o parayı unut dedı ve ileride en büyük hayalim kendıme motor almaktı onun için biriktiriyordum parayı ve iyi kötü annem dedım zora düşmüş dedım verdım şuan bin pişmanım Ankarada yasıyorum dedemi aradım gel diyor babannem arkadan bagırıyo gel gel dıyorsun da nere gelecek dıye param olsa gidicem ama dıpdızlagım yine olmadı üvey annemın yanına gıdıcem para bırıktırdıkten sonra eve cıkıcam
Konu yanlis yerde miiii@Mune konu yanlış yere açılmış. En doğrusu büyükanne ve büyükbabanızın yanına gitmek. Bakılacak yaşta değilsiniz zaten kendinizi idare edebilecek bir durumdasınız.
Evet sonuçta çokta büyük değil ki daha gencecik kız.Üstelik koca koca kadınlar bile kocalarının ayrılırken bin kere düşünüyor acaba tek başıma bir düzen kurabilir miyim diye.Kolay şeyler değil kızın yaşadıkları.Üstelik birikmiş parasınıda vermiş anne bozuntusuna,şu an parası var mı acaba kızın.Bir anda eve çıkmak kolayda değil ki.Herkes kıza yaşın küçük değil demiş ama 20 yaşında ailesi tarafından hiç istenmemiş bir çocuk var ortada. Bu kız mantıklı düşünebilse zaten buraya konu açmazdı elimde bavulla kaldım diye gider apart tutardı. Demek ki kendinde o özgüveni göremiyor çıkmaza girmiş.
Arkadaşların varsa birkaç gün idare et sonrasında paylaşımlı evlere bak. İstanbul'da yaşıyorsan seçeceğin daha çok olur
Evet sonuçta çokta büyük değil ki daha gencecik kız.Üstelik koca koca kadınlar bile kocalarının ayrılırken bin kere düşünüyor acaba tek başıma bir düzen kurabilir miyim diye.Kolay şeyler değil kızın yaşadıkları.Üstelik birikmiş parasınıda vermiş anne bozuntusuna,şu an parası var mı acaba kızın.Bir anda eve çıkmak kolayda değil ki.
Ben gerçekten çok üzüldüm yaşadıklarına canım ya bu mübarek günün suyu hürmetine inşallah kendine güzel bir hayat kurabilirsin.O hayırsız anana,babana muhtaç kalmazsın inşallah.
Annenden ne yap et al o paranı.Elinde dekontun falan varsa eğer acıma git icraya ver.Ciddiyim.
Annen acınmayı hak etmiyor çünkü.Babannenle dedenede yazıklar olsun.20 yaşında kızın bakımlıl neyi var ki de bakamayız demişler.Sanki bebek bakıyolar.Maddi olarak mı kaldıramadılar acaba daha fazla?
Hiç arkadaşın falanda mı yok beraber eve çıkabileceğin ya da bir süre yanında kalabileceğ
Kadın sığınma evlerini mi deneseniz?Merhaba arkadaşlar derdim biraz uzun 20 yasındayım getirde kuryecilik yapıyorum annem babam ben küçükken ayrılmışlar. Küçük yaştan beri onları ayıran benmişim gibi sürekli beni suçladılar. Hangi tarafa gitsem hep dertlerini dinledim kimse beni derdimi dinlemedi babam 2.evliliğini yaptı evlenmeden önce cok gğzel baba cocuk ilişkisi vardı aramızda üvey annem bana cok iyi davranıyordu taki cocukları olana kadar babama ya bız yada cocugun dedi babam secim yapamadı bendr guzurlaeı bozulmasın dıye dedemle babannemın yanına taşındım. Cok yaşlandılar orda mutluydum babannem artık yaşlandık sana bakamıyoruz dıye bı konusma yaptılar benımle ben tekrar esyaları toplayıp busefer annemın yanına tasındım annem tek yasıyor ama hıc bır zaman benı sevmedı hergün üstüme yürüyo saldırıyo ellerım kan revan içinde babamla iletişime geçtiğimi duyunca agır hakaretler işitiyorum ve dırek şiddet gösteriyor bır kere bile elimi kaldırmadım sürekli dışlanan bır insanım en sonunda eşyalarımla bırlıkte benı kapıya attı ve dısarda kaldım babamın yanına gıttım babamın dükkanı var üst katında tek odalı bır yer yapmıs 1 haftalığına kendıme yer bulana kadar orda kalabilirmiyim dedim benı orda istemedım kalacksan eve gıt üvey annenle yaşa dedi benım mutlulugum için orası daha iyiymiş ama ben o kadınlar aynı evde yaşamak istemiyorum uzun lafın kısası dısarda kaldım 25 bıne yakın bırıkımım vardı bundan 3n4 ay önce annem bana iyi davranıyodu akıllandı sanmıştım benden para istedi bütün paramı ona verdim borcu varmıs suan param da yok gidecek yerımde yok intihara kadar herseyı düşündüm ne yağıcağımı bilemedim akıl ne yapmam gerekiyor aileme karsı benım mı bir sucum var aileme nasıl kendımı kabul ettırtebilirim boyle bır durum yasıyan varsa bana yol gösterebilir mi suan dipdızlak bı bavulla dısarda kaldım kımse benı evıne kabul etmıyor
Polise başvur canım kadın konuk evi talebinde bulunacaksın durumu anlat. şikayetçi de olabilirsin şiddet vesair hakaret tehdit nedeniyle. Geçici olarak barınma talep etmiş olacaksın. İş bulup durumun düzelene kadar orada seni misafir edecekler. Çaresiz hissetme kendini. Durumuna göre Sosyal yardım da eve çıkarsan gerekli yardımı yapar. Ailenle ilişkini koparabilirsin. Para için ama şikayetçi olmanda yarar var!Merhaba arkadaşlar derdim biraz uzun 20 yasındayım getirde kuryecilik yapıyorum annem babam ben küçükken ayrılmışlar. Küçük yaştan beri onları ayıran benmişim gibi sürekli beni suçladılar. Hangi tarafa gitsem hep dertlerini dinledim kimse beni derdimi dinlemedi babam 2.evliliğini yaptı evlenmeden önce cok gğzel baba cocuk ilişkisi vardı aramızda üvey annem bana cok iyi davranıyordu taki cocukları olana kadar babama ya bız yada cocugun dedi babam secim yapamadı bendr guzurlaeı bozulmasın dıye dedemle babannemın yanına taşındım. Cok yaşlandılar orda mutluydum babannem artık yaşlandık sana bakamıyoruz dıye bı konusma yaptılar benımle ben tekrar esyaları toplayıp busefer annemın yanına tasındım annem tek yasıyor ama hıc bır zaman benı sevmedı hergün üstüme yürüyo saldırıyo ellerım kan revan içinde babamla iletişime geçtiğimi duyunca agır hakaretler işitiyorum ve dırek şiddet gösteriyor bır kere bile elimi kaldırmadım sürekli dışlanan bır insanım en sonunda eşyalarımla bırlıkte benı kapıya attı ve dısarda kaldım babamın yanına gıttım babamın dükkanı var üst katında tek odalı bır yer yapmıs 1 haftalığına kendıme yer bulana kadar orda kalabilirmiyim dedim benı orda istemedım kalacksan eve gıt üvey annenle yaşa dedi benım mutlulugum için orası daha iyiymiş ama ben o kadınlar aynı evde yaşamak istemiyorum uzun lafın kısası dısarda kaldım 25 bıne yakın bırıkımım vardı bundan 3n4 ay önce annem bana iyi davranıyodu akıllandı sanmıştım benden para istedi bütün paramı ona verdim borcu varmıs suan param da yok gidecek yerımde yok intihara kadar herseyı düşündüm ne yağıcağımı bilemedim akıl ne yapmam gerekiyor aileme karsı benım mı bir sucum var aileme nasıl kendımı kabul ettırtebilirim boyle bır durum yasıyan varsa bana yol gösterebilir mi suan dipdızlak bı bavulla dısarda kaldım kımse benı evıne kabul etmıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?