yorumlar için teşekkür ederim. Ama cevaplar biraz sert olunca biraz daha üzüldüm doğrusu. Evet haklısınız ben yıllarca eşimin artılarını eksilerini oturup düşündüm . artıları da fazlaydı ama katlanamadığım davranışları da var. beni çok seviyor bunu da biliyorum. yazdığınız şeyleri ben de biliyordum daha önceden çocuk olmadan ayrılmak gerektiğini...v.s. benim aptallığım burada işte sonra da yaşım ilerledi korktum yalnız kalmaktan. 1 çocukla da ayrılınmaz artık arkadaşlar bitti ayrılma konusu çekmek zorundayım. İşim gücüm yok zaten, çocuğumu da hem babasız hem de yalnız bir kadın olarak sorunlarımla büyütemem. oğlumun hayatta tek başına (kardeşsiz) olmasını istemem. benim istediğim eşim bana müdahale etmesin,eleştirmesin ve ailem de sürekli eşimi kötülemesin. neyse, buraya gelen cevaplar zaten varolan üzüntümü ve pişmanlığımı iyice depreştirecek anlaşılan...
psikoloğa gitmek en iyisi sanırım.