• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ailem tarafından yalnız bırakılmak

Tasbebek09

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
9 Mayıs 2014
590
930
303
merhabalar,

ailemden ayrı bir il de memurum. yeni atandım sayılır. arkadaşlarımla beraber yeni bir eve çıkıyoruz. eşya, temizlik, badana, boya vs. uğraşıyoruz kaç gündür. ailem ne arıyor ne soruyor. neler yapıyosun. neleri yaptın neleri yapmadın diye sormuyorlar. arkadaşlarım ailesiyle her gün konuşuyorlar. naptın diye soruyorlar. boya yaptırdık bak nasıl olmuş diye görüntülü konuşuyorlar. aileleri arıyor. benimkilerde tık yok. boya yaptırdığımdan haberleri yok zaten. hoş ben aramasam aradıkları da yok zaten. uzun süre sonra arayınca da annem özellikle sitem ediyor. arayıp sormuyorsun diye. bende hep ben arıyorum zaten diye sitem ediyorum. üzülüyorum haliyle yaş 31 biliyorum. çocuk değilim ama insan
bu yaşta bile bir ilgi bekliyor. kendi başıma, arkadaşlarımla yapıyoruz zaten. ama insan hani merak eder ya. naptın kızım eşyalarını aldın mı. dur bir görüntülü arayım nasılmış. nasıl yapmışsın. diye sormalarını isterdim. (sen ara demeyin zaten hep ben arıyorum görüntülü- normal). arkadaşlarımın aileleriyle konuşmalarına gıptayla bakıyorum ne yalan söyleyim. kendimi yalnız hissediyorum böyle olunca. :(
 
Bende calisiyorum annem ev hanimi o sen musait olunca ararsin ben rahatsiz etmeyim der bu sekilde alistik belki dusunceleri oyledir sizin musaitlik zamaninizi bekliyorlardir..hi bide belki olumsuz bisey vardir bu arada evinizi o yuzden soramamislardir siz yinede arayin derim sakayla karisik soylersiniz hic sormadinix ya falan diye
 
Eşimin ailesine benzettim. Asla aramazlar, sormazlar sonra bir şey olur eşim ararsa "Aaaa baban olduğunu mu hatirladin, bizi hiç aramiyorsun, biz arayamayiz sen aramalisin" tarzi saçma sapan konuşuyor. Kendini çok yuksek önemli biri saniyor galiba.
Bu davranişlarina anlam veremedim ben de kaç senedir. 😁
Eşim duygusala bağlamiyor tabi niye aramiyorlar diye😁 umursamiyor ve O da aramiyor.
 
Onlar senden bekliyor, sen onlardan bekliyorsun anlaşılan. Aklına her geldikçe ara konuş öyle alışırlarsa, sen aramasan bile onlar arar.
 
neden peki sizce
iletişiminiz hep kopuk muydu ailenizle
Aslında değildi. Evlendikten sonra değişti bi anda o zamanda aramamaya başladılar.En azından annem. Babam zaten ben aramadan aramazdı. Mesela babam bana bişey soracaksa arar. O yüzden telefonda babam aradığında yine bişey soracak diye arıyor diyorum ve doğru çıkıyor.
 
Hep mi boylelerdi?
Soğuk insanlar mı?
Çokta sıcak kanlı değilller evet.ama telde filan konuşunca sıcaklık oluyor. Ama böyle destek konularında iyi değiller sanırım. Belki de ben olmayan bişeyi oldurmaya çalışıyorum. Arkadaşlarımdan gördüm ya öyle canım sıkıldı. Keşke benimde öyle olsa ailem moduna girdim bilmiyorum.
 
Çokta sıcak kanlı değilller evet.ama telde filan konuşunca sıcaklık oluyor. Ama böyle destek konularında iyi değiller sanırım. Belki de ben olmayan bişeyi oldurmaya çalışıyorum. Arkadaşlarımdan gördüm ya öyle canım sıkıldı. Keşke benimde öyle olsa ailem moduna girdim bilmiyorum.
Böyle hissetmeniz normal.
Ama hep bu tarzlarsa kabullenmekten başka seçeneğiniz yok.
Her aile dinamiği farklıdır.
 
merhabalar,

ailemden ayrı bir il de memurum. yeni atandım sayılır. arkadaşlarımla beraber yeni bir eve çıkıyoruz. eşya, temizlik, badana, boya vs. uğraşıyoruz kaç gündür. ailem ne arıyor ne soruyor. neler yapıyosun. neleri yaptın neleri yapmadın diye sormuyorlar. arkadaşlarım ailesiyle her gün konuşuyorlar. naptın diye soruyorlar. boya yaptırdık bak nasıl olmuş diye görüntülü konuşuyorlar. aileleri arıyor. benimkilerde tık yok. boya yaptırdığımdan haberleri yok zaten. hoş ben aramasam aradıkları da yok zaten. uzun süre sonra arayınca da annem özellikle sitem ediyor. arayıp sormuyorsun diye. bende hep ben arıyorum zaten diye sitem ediyorum. üzülüyorum haliyle yaş 31 biliyorum. çocuk değilim ama insan
bu yaşta bile bir ilgi bekliyor. kendi başıma, arkadaşlarımla yapıyoruz zaten. ama insan hani merak eder ya. naptın kızım eşyalarını aldın mı. dur bir görüntülü arayım nasılmış. nasıl yapmışsın. diye sormalarını isterdim. (sen ara demeyin zaten hep ben arıyorum görüntülü- normal). arkadaşlarımın aileleriyle konuşmalarına gıptayla bakıyorum ne yalan söyleyim. kendimi yalnız hissediyorum böyle olunca. :KK43:
kendini baska kisilerle kiyaslama. herkesin aile iliskisi farklidir. sevgiyi gosterme sekli de farklidir. bazi anne babalar can sikintisindan yapacak bi seyi olmadigindan arayip durabiliyor. ya da kiz evladimi kendime baglayip aileye,ogluma hizmet ettireyim diye yakininda yoresinde tutanlar.
 
Aslında değildi. Evlendikten sonra değişti bi anda o zamanda aramamaya başladılar.En azından annem. Babam zaten ben aramadan aramazdı. Mesela babam bana bişey soracaksa arar. O yüzden telefonda babam aradığında yine bişey soracak diye arıyor diyorum ve doğru çıkıyor.
Ailemin biricik gozbebegi, el ustunde tutulan biriydim. Ta ki yurtdisina tasinina kadar (esimi sevmedikleri ve onlari dinlemeyip, esimin pesinden Turkiye'den gitmis olmami asla istemediler, hatta yolcu bile etmediler)

Ben aramasam, cidden arayan yok. Bir keresinde 10 gun bilerek aramadim, arayan olmadi. Ama sorsan, ben biricik kizlariyim.

Onceleri cok agladim, cok ama cok ama uzuldum, toz bezi gibi atilmak epey koydu. Isin kotu tarafi, artik duygularim o kadar köreldi ki, özlem duygusu vs sifir, hicbir hissim yok, oyle ki yillik iznimde gelip de anne-kiz gunu yaptigimiz gun bile, eski ben degildim. Bence duygularin körelmesi (kizginlik ya da kirginlik hissinin dahi olmamasi) olabilecek en kotu sey.

Cocugum olup da, onun boyle duygularla sahip olmasina neden olacagima, hic olmasin daha iyi.
 
Benim eşimin ailesi de böyle.
Mesela sizin bu yaşadıklarınızı evlenirken veya iş için şehir değiştirirken eşim, kardeşleri hep yaşadı. Hiç aranmadılar, "çocuğum sen de ne yaptın, nasıl ettin" demediler/demezler.
Zor bir durum.
Soğuk, görgüsüz ve sevgisiz insanlar olarak tanımlıyorum. Çaresi çözümü var mı bilmem. Olsa bizimkiler bulurdu sanırım. Anadır babadır diye, laf olsun diye varlar işte...

İleride kendi kuracağınız aile güzel bir aile olsun ve size gıpta edilsin inşallah 💐
 
Malesef benim ailemde böyle.
Taşınmak vs gibi durumları geçtim bosanma evresinde bile yanımda olmadılar.
Şu aralar mesela işten çıktım aramiyorlar kaç gündür kızım naptın istifa ettin mi vs diye.
Ben çözümü olduğu gibi kabul etmekte buldum.
Zaman zaman içim acıyor ama gelip geçiyor.
Birde böyle ailelerin çocukları hep daha güçlü olmak zorunda kalıyor.
Onlarda da aman nasıl olsa her işi halleder kafası var.
 
Boyle daha iyi değil mi? Benim annem mesela, agzimdan lafi alir baskalarina yetistirir. Duymayan kalmaz.
 
Malesef benim ailemde böyle.
Taşınmak vs gibi durumları geçtim bosanma evresinde bile yanımda olmadılar.
Şu aralar mesela işten çıktım aramiyorlar kaç gündür kızım naptın istifa ettin mi vs diye.
Ben çözümü olduğu gibi kabul etmekte buldum.
Zaman zaman içim acıyor ama gelip geçiyor.
Birde böyle ailelerin çocukları hep daha güçlü olmak zorunda kalıyor.
Onlarda da aman nasıl olsa her işi halleder kafası var.
bende alışmıştım aslında sonra işte bişey oluyor tekrar gün yüzüne çıkıyor tekrar sıkılıp üzülüyorum. evet kendi başım hayatta kalabilirim en azından güçlüyüm diyorum. ama insan bazen destek istiyor işte. :(
 
Herkesin aile dinamikleri farklidir. Biz de ailecek cok aramayiz birbirimizi. Hele ki saatlerce goruntulu konusan ailelerden hic olmadik. Surekli ailesiyle konusan kisileri gorunce cok sasiriyorum. Hergun hergun ne konusuyorlar diye 😃
 
Back
X