Ailem ve eşim

Merhabalar. Uzun uzun konunun içeriğini anlatmadan kısaca bahsedeyim. Ailemle görüştüğümüzde ailemin konuşmalarında eşimin hoşuna gitmeyen birtakım söylemler oldu. Sohbetin içinde . Patavatsızlık gibi diyeyim. Ama kesinlikle kötü niyetle değil. Ailem eşimi de evladı görüyor, konuşmalarında laçkalaşıyorlar ama ne olursa olsun o onların oğlu değil sonuçta sözlerini seçerek konuşmalılar . Eşim bazı noktalarda alınıyor yüzü düşüyor içine atıyor. Anneme "eşime neden öyle dedin" diye sorduğumda aaa onda alıncak ne var biz aileyiz anası babayız gibi bir tavır sergiliyorlar. Sonra Abim ve oğlu da geldi. Oğlu Eşimin çekmecesinden özel yapım kalemini aldı. Kağıt karalamaya başladı. Kitaplarını, defterlerini karıştırdı. Eşim de sinirlendi ama birşey demedi. Sonradan bana "fazla rahat davranıyorlar . Seninn hatırına Kalemi almadım elinden ama çocuğa karıştırmasalar çekmeceyi sorsalar" dedi. Abime "çocuğa dikkat et abi her yeri karıştırmasın dedim. "Aaa kardeşimin evi canım yabancının mı ? Kardeşimin evinde de mi hazır olda durcak çocuk? " diye tepki gösterdi. Ben kardeşiyim ama eşim değil. Bunu ısrarla anlamıyorlar. ailem sonuçta eşime sen haklısın demedim. Onun yerine "onlar ailemiz seni oğlu olarak gördüğü için her şeyi konuluyorlar. " falan dedim. "Haklısın yaptıkları yanlış" Demeli miyim bilmiyorum. Dememe sebebim ise şu 10 yıllık evli kuzenim haksız da olsalar asla anne babana laf söyletme dedi. Haklı mı sizce ?Bu denge nasıl sağlanır ?
Allah kocana dayanma gücü versin
 
Yegeninize niye müdahale etmediniz anlamadım. Sagi solu hep uyarmaktansa topu kendiniz alıp olaylari kapatabilirsin. Benim es ailesi garip laflar ettiğinde, hemen araya girer onların lafına bana gerek kalmadan karşılık verir. Ana babalar laftan anlamıyor uyarmissiniz ama devamı gelicektir. Kocanız yerine gerekli savunmaları siz uapin.
 
Siz nasıl yeğeninize abinizin vereceği nafakaya karışıyor her şeye burnunuzu sokuyorsanız aileniz de sizin hayatınıza burnunuzu sokar. Neden şaşırdınız acaba?
Kadının çocuğu vereceği kreşin ücretine kadar didik eden siz değil misiniz?
Etme bulma dünyası. Çok iyi oluyor size
Aaa bu 1500 lira nafaka neyine yetmiyor diyen hala miydi? Bu kalemi alip karalama yapan da annanede yasayan yegen mi acaba?
 
Eşimle kurduğumda ailem oluyor. Sonuçta aile cüzdanımız var dimi ama ? ☺️ Eşime haklı ise haklısın diyorum. Ailemi savunmuyorum ya da haksızlarsa haklılar diye savunmuyorum. O da insan ters bir durum gördüğünde yanında olmamı , desteğimi görmeyi ister. Sonuçta bende olsam aynen bunu isterdim. Ailemi de arka tarafta mutlaka uyarırdım.
 
Merhabalar. Uzun uzun konunun içeriğini anlatmadan kısaca bahsedeyim. Ailemle görüştüğümüzde ailemin konuşmalarında eşimin hoşuna gitmeyen birtakım söylemler oldu. Sohbetin içinde . Patavatsızlık gibi diyeyim. Ama kesinlikle kötü niyetle değil. Ailem eşimi de evladı görüyor, konuşmalarında laçkalaşıyorlar ama ne olursa olsun o onların oğlu değil sonuçta sözlerini seçerek konuşmalılar . Eşim bazı noktalarda alınıyor yüzü düşüyor içine atıyor. Anneme "eşime neden öyle dedin" diye sorduğumda aaa onda alıncak ne var biz aileyiz anası babayız gibi bir tavır sergiliyorlar. Sonra Abim ve oğlu da geldi. Oğlu Eşimin çekmecesinden özel yapım kalemini aldı. Kağıt karalamaya başladı. Kitaplarını, defterlerini karıştırdı. Eşim de sinirlendi ama birşey demedi. Sonradan bana "fazla rahat davranıyorlar . Seninn hatırına Kalemi almadım elinden ama çocuğa karıştırmasalar çekmeceyi sorsalar" dedi. Abime "çocuğa dikkat et abi her yeri karıştırmasın dedim. "Aaa kardeşimin evi canım yabancının mı ? Kardeşimin evinde de mi hazır olda durcak çocuk? " diye tepki gösterdi. Ben kardeşiyim ama eşim değil. Bunu ısrarla anlamıyorlar. ailem sonuçta eşime sen haklısın demedim. Onun yerine "onlar ailemiz seni oğlu olarak gördüğü için her şeyi konuluyorlar. " falan dedim. "Haklısın yaptıkları yanlış" Demeli miyim bilmiyorum. Dememe sebebim ise şu 10 yıllık evli kuzenim haksız da olsalar asla anne babana laf söyletme dedi. Haklı mı sizce ?Bu denge nasıl sağlanır ?
Hatalısınız. Kalemi alıp başka kalem vermeliydiniz
 
Merhabalar. Uzun uzun konunun içeriğini anlatmadan kısaca bahsedeyim. Ailemle görüştüğümüzde ailemin konuşmalarında eşimin hoşuna gitmeyen birtakım söylemler oldu. Sohbetin içinde . Patavatsızlık gibi diyeyim. Ama kesinlikle kötü niyetle değil. Ailem eşimi de evladı görüyor, konuşmalarında laçkalaşıyorlar ama ne olursa olsun o onların oğlu değil sonuçta sözlerini seçerek konuşmalılar . Eşim bazı noktalarda alınıyor yüzü düşüyor içine atıyor. Anneme "eşime neden öyle dedin" diye sorduğumda aaa onda alıncak ne var biz aileyiz anası babayız gibi bir tavır sergiliyorlar. Sonra Abim ve oğlu da geldi. Oğlu Eşimin çekmecesinden özel yapım kalemini aldı. Kağıt karalamaya başladı. Kitaplarını, defterlerini karıştırdı. Eşim de sinirlendi ama birşey demedi. Sonradan bana "fazla rahat davranıyorlar . Seninn hatırına Kalemi almadım elinden ama çocuğa karıştırmasalar çekmeceyi sorsalar" dedi. Abime "çocuğa dikkat et abi her yeri karıştırmasın dedim. "Aaa kardeşimin evi canım yabancının mı ? Kardeşimin evinde de mi hazır olda durcak çocuk? " diye tepki gösterdi. Ben kardeşiyim ama eşim değil. Bunu ısrarla anlamıyorlar. ailem sonuçta eşime sen haklısın demedim. Onun yerine "onlar ailemiz seni oğlu olarak gördüğü için her şeyi konuluyorlar. " falan dedim. "Haklısın yaptıkları yanlış" Demeli miyim bilmiyorum. Dememe sebebim ise şu 10 yıllık evli kuzenim haksız da olsalar asla anne babana laf söyletme dedi. Haklı mı sizce ?Bu denge nasıl sağlanır ?
Kuzeninin söylemi burda geçerli değil. Empati yap, adam bilenir. Aileniz çok laçka. Bundan siz de rahatsız olmalı ve sınır koymalısınız. Bekar eviniz bile olsa kimse çekmecenizi karıştıramaz. Eşinize hak verin, fikir ver beraber düzeltelim deyin ve onla birlik olun.
 
Abisi bütün yıl çocuğundan ayrı kaldığından görüştükleri 20 günde de yapma etme diyemiyordur belki. Ama ailecek her şeyi kendilerinde hak görüyorlar, o yüzden şaşırmadım. Burcumsu için değil ama eşi için zor bir durum.
 
10 yıllık evli kuzenim haksız da olsalar asla anne babana laf söyletme dedi. Haklı mı sizce ?
Türkiye'deki (özellikle ilk yıldaki) boşanmaların büyük çoğunluğu su zihniyetten işte. Erkek olsun kadın olsun yeni bir aile olduğunu farkında değil, adil olmak yerine yanlı oluyor. Eşine el kızı/ el oğlu muamelesi yapıyor .
Ne denir ki bu saçma konuya? Umarım eşiniz de birinden aynı aklı almaz.
 
Sonra Abim ve oğlu da geldi. Oğlu Eşimin çekmecesinden özel yapım kalemini aldı. Kağıt karalamaya başladı. Kitaplarını, defterlerini karıştırdı. Eşim de sinirlendi ama birşey demedi. Sonradan bana "fazla rahat davranıyorlar . Seninn hatırına Kalemi almadım elinden ama çocuğa karıştırmasalar çekmeceyi sorsalar" dedi. Abime "çocuğa dikkat et abi her yeri karıştırmasın dedim. "Aaa kardeşimin evi canım yabancının mı ? Kardeşimin evinde de mi hazır olda durcak çocuk? " diye tepki gösterdi.
Bir alt çekmeceyi karıştırsa, prezervatifleri bulup balon yapıp oynasa da ses çıkarmayin. Abimiz de uyarmasin çocuğunu . Yegenininiz o sizin, karıştırsin tabii ki. Çocuktur
 
Söyledim zaten. Eşin kendini oğlumuz olarak görmüyor demek ki her şeye alınan insanı hiç sevmem dedi annem

E oğulları değil zaten neden öyle görsün ki? Neticede kızının eşi kendi doğurmadığını/büyütmediği başka bir insan. Oğlu ‘gibi’ görebilir bu güzel bir durum ama oğluyla arasındaki laçkalık yılların verdiği samimiyet yok aralarında. Oğluna konuşurken bir düşünüyorsa eşinize konuşurken beş düşünmeli. Anneniz hiç olgun, yapıcı bir insan değil belli ki. Siz de ailecisiniz. Eşiniz hadi şimdi yeni evlilik falan ama sonsuza dek çekmez böyle giderse haberiniz olsun.
 
Merhabalar. Uzun uzun konunun içeriğini anlatmadan kısaca bahsedeyim. Ailemle görüştüğümüzde ailemin konuşmalarında eşimin hoşuna gitmeyen birtakım söylemler oldu. Sohbetin içinde . Patavatsızlık gibi diyeyim. Ama kesinlikle kötü niyetle değil. Ailem eşimi de evladı görüyor, konuşmalarında laçkalaşıyorlar ama ne olursa olsun o onların oğlu değil sonuçta sözlerini seçerek konuşmalılar . Eşim bazı noktalarda alınıyor yüzü düşüyor içine atıyor. Anneme "eşime neden öyle dedin" diye sorduğumda aaa onda alıncak ne var biz aileyiz anası babayız gibi bir tavır sergiliyorlar. Sonra Abim ve oğlu da geldi. Oğlu Eşimin çekmecesinden özel yapım kalemini aldı. Kağıt karalamaya başladı. Kitaplarını, defterlerini karıştırdı. Eşim de sinirlendi ama birşey demedi. Sonradan bana "fazla rahat davranıyorlar . Seninn hatırına Kalemi almadım elinden ama çocuğa karıştırmasalar çekmeceyi sorsalar" dedi. Abime "çocuğa dikkat et abi her yeri karıştırmasın dedim. "Aaa kardeşimin evi canım yabancının mı ? Kardeşimin evinde de mi hazır olda durcak çocuk? " diye tepki gösterdi. Ben kardeşiyim ama eşim değil. Bunu ısrarla anlamıyorlar. ailem sonuçta eşime sen haklısın demedim. Onun yerine "onlar ailemiz seni oğlu olarak gördüğü için her şeyi konuluyorlar. " falan dedim. "Haklısın yaptıkları yanlış" Demeli miyim bilmiyorum. Dememe sebebim ise şu 10 yıllık evli kuzenim haksız da olsalar asla anne babana laf söyletme dedi. Haklı mı sizce ?Bu denge nasıl sağlanır ?
Esınız kendı aılesını bı hataları oldugunda elestırır yada evet haksızlar burda der mı?Beenım esım kım olursa hatalıysa hatalı der.Annesı de olsa,ablsı da olsa.O yuzden ben bızımkılerın yanlıslarında haksızlar dıyorum cekınmeden.Ama kendısı kendı aılesını korusa,ben de laf soyletmezdım.
 
Allahm ne olacak bu aile eş mevzuları benm de konum var açtığım cidden ara bulmak çok zor hele aileniz eşiniz in gözünde haksızsa benm eşimde yeminler etti evlerine adım atmam diye ailemin haber yok öyle dediğinden babam bazı olaylardan dolayı eşin saygısız adam deil dedi özür dilesin gibi bişeyler dedi bunlardan da eşimin haberi yok olan bize oluyor Allahdan bu duruma gelmemişsin
 
Merhabalar. Uzun uzun konunun içeriğini anlatmadan kısaca bahsedeyim. Ailemle görüştüğümüzde ailemin konuşmalarında eşimin hoşuna gitmeyen birtakım söylemler oldu. Sohbetin içinde . Patavatsızlık gibi diyeyim. Ama kesinlikle kötü niyetle değil. Ailem eşimi de evladı görüyor, konuşmalarında laçkalaşıyorlar ama ne olursa olsun o onların oğlu değil sonuçta sözlerini seçerek konuşmalılar . Eşim bazı noktalarda alınıyor yüzü düşüyor içine atıyor. Anneme "eşime neden öyle dedin" diye sorduğumda aaa onda alıncak ne var biz aileyiz anası babayız gibi bir tavır sergiliyorlar. Sonra Abim ve oğlu da geldi. Oğlu Eşimin çekmecesinden özel yapım kalemini aldı. Kağıt karalamaya başladı. Kitaplarını, defterlerini karıştırdı. Eşim de sinirlendi ama birşey demedi. Sonradan bana "fazla rahat davranıyorlar . Seninn hatırına Kalemi almadım elinden ama çocuğa karıştırmasalar çekmeceyi sorsalar" dedi. Abime "çocuğa dikkat et abi her yeri karıştırmasın dedim. "Aaa kardeşimin evi canım yabancının mı ? Kardeşimin evinde de mi hazır olda durcak çocuk? " diye tepki gösterdi. Ben kardeşiyim ama eşim değil. Bunu ısrarla anlamıyorlar. ailem sonuçta eşime sen haklısın demedim. Onun yerine "onlar ailemiz seni oğlu olarak gördüğü için her şeyi konuluyorlar. " falan dedim. "Haklısın yaptıkları yanlış" Demeli miyim bilmiyorum. Dememe sebebim ise şu 10 yıllık evli kuzenim haksız da olsalar asla anne babana laf söyletme dedi. Haklı mı sizce ?Bu denge nasıl sağlanır ?
neden haklısın demeyeceksiniz eşinize anlamadim?
evet kardesimizin cocugu yigenimizde olsa dolap karistirmamali bunun hazir olda beklemekle alakasi yok bence bu bir aile terbiyesi.
kişilerin özel eşyalarinin karıştirilmamasi gerektigi vs ögretilmeli bence cocuklara.
benimde yigenim var ayrica cocugumda var, yigenip gelip evimde istedigi gibi oyun oynayabilir, yemek istedigi herseyi vs yiyebilir cocugumdan farksiz benim icin ama kendi kizimada kimsenin ozel esyalarini sirf o oyle istiyor diye karistirmamasi gerektigini oğrettim, yigenimede ögretirim çünkü bu onun iyiligi icin olur.
ailenizde esinizin yanina agzina her geleni espiride olsa soylememeli, adam belki hoşlanmiyor o tarz espirilerden soylemlerden vs.
esinizin ailesinden her hangi biri size bu sekilde davransa esinize sikayetlenseniz haklisin yahu dur uyarayim demese boyle sakin sakin karsilayip oda ailesi icin bana haklisin dememeli demekki mi diyeceksiniz?
 
Siz evlisiniz ve artık aileniz eşiniz ve varsa çocuklarınız olur. Bu ayrıma varamazsanız daha çok aklınız bulanır. Biyolojik ailelerimiz bir yere kadar hayatımızda olur. Ondan sonrası sizin hayatınızdır ve sizin ailenizdir.
Ayrıca adam da gayet haklı. Kardeşimin evi, yok babamın evi diye evin eşyaları karıştırılamaz. Kişisel mahremiyet diye bir şey var. Benim annem bana sormadan gardrobumu bile açmaz. Bu da insana saygıdır. Annemiz babamız ya da abimiz olması, bu kadar rahatlık sağlamaz hiçkimseye. (Bence)
 
Back
X