ben yaptığın şey yanlış bir şey değil. Buna inanıyorum. Sen de böyle inanıyorsun ki yaşadın buraya kadar sorun yok. Yani yanlış bir şey yok bence, kimsenin yuvasını yıkmadın, kimseye kötülük yapmadın. O yüzden alnın açık şekilde söyleyebilmelisin. Arkasında dur derken bunu kastettim. Sen boynun bükük durursan ezenin çok olur.
Yanlış bir şey yapmadın derken işin sadece ahlaki boyutunu mu baz aldınız? Kimine göre evlilik öncesi ilişki normaldir kimine göre değil. Ama "yanlış" yada "hata" düşünce yapımıza göre değişmez bence. Dünyaya bir çocuk geliyor, yeni bir insan. Olay cinsel birliktelik değil sadece.
Konu sahibi cinsel birliktelik yaşayacak kadar olgunlaştıysa, önlemini de almalıydı. Sevgili konu sahibi, bebeğin hayırlı olsun, sağlıkla doğsun inşallah amacım sizi üzmek değil ama gerçekten hatalı davranmışsınız. Ve bu hatanızla tamamen yüzleşmemişsiniz, kolaya kaçmaya çalışıyorsunuz malesef. Neden mi?
(Bunları namus meselesi gibi yazmıyorum emin olun. Namus bana göre beyindedir, nefsi isteklerini önüne gelende denemeyen; sevgi, güven ve tek eşliliği ön planda tutan herkes namusludur bence).
-Sadece sevgililik yaşadığın birinden çocuk sahibi olacaksın, iyi bir aile olabilir miyiz? Eş olarak seçtiğim kişi iyi bir ebeveyn olabilir mi? Çocuğuma maddi manevi hangi şartları sağlayabilirim? Ten uyumu kadar hayat arkadaşlığı kısmını da götürebilir miyiz?..... gibi hayati soruları es geçmişsiniz hayatınızda. Bu sadece size değil doğacak çocuğunuza da sorumluluğunuzdur.
-Size göre yanlış olmayan bir şey, maalesef içinde yaşadığımız toplum için bir tabu. Keşke kimse kimsenin hayatına karışma hakkı olmadığını bilse ne güzel olur, ama öyle değil işte. Bazen yazılı olmayan kurallara da sevdiklerimiz üzülmesin diye uymalıyız bence. Nefis burada devreye girer. Özgürlüğünüzle ilgili istekleriniz başkasının hak alanına girmemeli diye okumuştum bir yerde. Ve siz anne ve babanızın yaşadığı toplumda tabu olarak bildikleri ve keskin oldukları bir konuda açıklama, gizleme tarzı davranmalarına, üzülmelerine sebep olduğunuz için ve ayrıca bazı hayal ettikleri şeyleri gerçekleştiremedikleri için hak alanlarına girmiş olarak hissetmediniz mi?
Cevabınız evetse yüzleşmeniz ve bu saatten sonra dürüst davranmanız gerekiyor. Gizli saklı iş yapmak, annenizi bu hatanız da aracı olarak kullanıp daha çok üzmek
arkasında durmak değil bence. Babanıza zorda olsa gerçeği açıklamalı, gerekirse bu zor durumu yaşattığınız için özür dilemelisiniz. Çünkü o sizin, bizim bakış açımızla bakmıyor bu tarz olaylara ve üzüntü kaygısı da o derece fazla olacak. Senelerce emek verdiği çocuğu (erkek yada kız) bir ay içinde tanıma, özümseme hakkı verilmeden hem damadı hem torununun babası olacak. Babanıza "onun için zor olduğunu bildiğinizi ama toplumda başını eğmemesi için
! bu yola başvurduğunuzu" söyleyin. İnanın 1 aya bile kalmaz kendi elleriyle evlendirir sizi.
Gerçekten arkasında durmak böyle olur, ayrıca size senelerce emek veren annenizin omuzlarından sizin sebep olduğunuz bir yükü de kaldırmış olursunuz.