Cunku annem benim dinimden her ne akla hizmetse suphelenip ona sordu, ucumuz yemek yiyorduk. "Beni ilgilendirmez" deyince "ateist arkadaslariniz var mi" dedi. ve o da tepkinin bu derece olamayacgini dusundugu icin soyleyiverdi.
Ailen onun düşünceleriyle seni etkileyeceğini düşünüyor. Bunu anlamak çok basit. Üniversiteni kazan, oku, bitir, işinin başına geç o zaman kendi ayakların üstüne durup kendi kendine yeteceksin. Bir süre daha ailenin bu durumuna ayak uydurmak zorundasın.Peki arkadasimin bana zarari nedir? Ben universite sinavina girecegim, meslegime karar verdim, istediğim bir hayat var. Hayir cok buyumedim ama hala 13 yasinda gibi davraniliyorum
Ailenin kötü bir niyeti yok ki sırf arkadaşına onay vermediği için aileyi sevmemek olur mu ? daha küçüksün büyü o zaman anlarsın onların seni ne kadar sevdiğini ve üzülmemen için yaptıklarını, hoş sana ne kadar desekte bu yaşlarda bir kulağından girer diğerinden çıkar yaşadıkların sana tecrübe olacak ve bu şekilde büyüyeceksin işte o zaman ailem benim için yapmış bunları diyeceksin
Canım benim seni öyle iyi anladım ki ailemizin kafa yapısı tamamen aynı.17 yasindayim. Kendine yeten, sosyal yasantisi olan birisi değilim, olamadim. Cunku hayatim evden okula okuldan dersaneye dersaneden eve. Ailemin bunda maalesef etkisi buyuk. Nasilini sorarsaniz size bugunumu anlatarak baslayabilirim. En iyi arkadasim bugun benim yuzumden agladi, biktigini, yalniz hissettigini, sanki arkadassiz oldugunu soyledi. Niye mi? Cunku ailem onunla gorusmemi yasakladi. Tanriya inanmiyor diye. Her insanin gorusunun kendine oldugunu anlamiyorlar. Ayrica bu tavirlarindan anladim ki beni oldugum gibi sevmeyeceklerdi onlara zit olsaydim. Her neyse, biz okulda hala gorusuyoruz ama hic beraber bir sey yapamadik, bulusamadik, digerleri gibi alisverise cikamadik. Hele evinde kalmam paralel bi evrende bile mumkun degil. Baska arkadaslarimla bile gorusmem icin bayagi onceden planlayip izin alabilmem gerekiyor. Bugun cikista bir sey yapalim, sen de gel dediklerinde direkt hayir diyorum artik. Hatta bazen cagirmiyorlar bile. Cunku aileme laf anlatmak oyle zor ki. Kimler var, neredesin, o -gizlice görüştüğümüz arkadasim- da var mi vs. Bu sorular kulaga normal geliyor ama kirk yilda bir izin verdiginde 5 dkda bir annem tarafindan aranmak hic de normal degil. Artik yoruldum. Yakinda 18 olacagim. Sirf bu yuzden baska sehirde baska ulkede yasamak uzerine kurdum hayallerimi. Onlari artik istemiyorum. İsteyemiyorum. Arkadaslarini tanistir diyeceksiniz, tanistirdigimda da begenmiyorlar cevremi. Ama ben buyum, arkadaslarim da bunlar. Ancak onlarin istedigi gibi biri olursam susacaklar ama ben oyle olmayacağım. Ben benim. Fakat eskisine gore yorgun bir ben var artik.
17 yasindayim. Kendine yeten, sosyal yasantisi olan birisi değilim, olamadim. Cunku hayatim evden okula okuldan dersaneye dersaneden eve. Ailemin bunda maalesef etkisi buyuk. Nasilini sorarsaniz size bugunumu anlatarak baslayabilirim. En iyi arkadasim bugun benim yuzumden agladi, biktigini, yalniz hissettigini, sanki arkadassiz oldugunu soyledi. Niye mi? Cunku ailem onunla gorusmemi yasakladi. Tanriya inanmiyor diye. Her insanin gorusunun kendine oldugunu anlamiyorlar. Ayrica bu tavirlarindan anladim ki beni oldugum gibi sevmeyeceklerdi onlara zit olsaydim. Her neyse, biz okulda hala gorusuyoruz ama hic beraber bir sey yapamadik, bulusamadik, digerleri gibi alisverise cikamadik. Hele evinde kalmam paralel bi evrende bile mumkun degil. Baska arkadaslarimla bile gorusmem icin bayagi onceden planlayip izin alabilmem gerekiyor. Bugun cikista bir sey yapalim, sen de gel dediklerinde direkt hayir diyorum artik. Hatta bazen cagirmiyorlar bile. Cunku aileme laf anlatmak oyle zor ki. Kimler var, neredesin, o -gizlice görüştüğümüz arkadasim- da var mi vs. Bu sorular kulaga normal geliyor ama kirk yilda bir izin verdiginde 5 dkda bir annem tarafindan aranmak hic de normal degil. Artik yoruldum. Yakinda 18 olacagim. Sirf bu yuzden baska sehirde baska ulkede yasamak uzerine kurdum hayallerimi. Onlari artik istemiyorum. İsteyemiyorum. Arkadaslarini tanistir diyeceksiniz, tanistirdigimda da begenmiyorlar cevremi. Ama ben buyum, arkadaslarim da bunlar. Ancak onlarin istedigi gibi biri olursam susacaklar ama ben oyle olmayacağım. Ben benim. Fakat eskisine gore yorgun bir ben var artik.
Canım benim seni öyle iyi anladım ki ailemizin kafa yapısı tamamen aynı.
Seninkiler yakın arkadaşınla tanrıya inanmıyo diye ilişkiyi kestirmisler, benimkiler niye kestirdi biliyo musun?
Kızın sevgilisi olduğu için. Şaka değil doğru. Beni kötü yola sürüklermis.
Mesela dışarı çıktığımda 50 kere ararlar, eve geldiğimde kendimi suçlu hissederim. Ama yaşıtlarım her yerde geziyo.
Arkadaşlarla sinemaya gittim diye demediklerini bırakmadılar. Asosyallikte çığır atlattım. Senden 1 yaş büyüğüm üniversiteye gidiyorum. Ailemi bende anlamıyorum ve sevemiyorum.
Sana cözüm bulamadım, kelin melhemi olsa kendi kafasına sürer. Ama seninle aynı durumda biri daha var, belki bu seni rahatlatır
Bende telefonla çok oynuyorum diye. Vay efendim telefona niye sifre koymusum hangi oģlanla konusuyosun vs. Anlatsam sayfalar yetmez. Niye eve 10 dk geç kalmışım. Mezun olunca kardesimi de alıp evden kaçmayı planlıyorumTesekkurler :/ hele yilbasinda diger arkadaslarim bana hediye almis, "niye almislar, cekilis mi vardi, niye karsiliksiz hediye alsinlar" vb. bir suru sey siralayip erkek arkadasim oldugunu falan dusunmeye basladilar.
Bende telefonla çok oynuyorum diye. Vay efendim telefona niye sifre koymusum hangi oģlanla konusuyosun vs. Anlatsam sayfalar yetmez. Niye eve 10 dk geç kalmışım. Mezun olunca kardesimi de alıp evden kaçmayı planlıyorum
haberlerde buralarda hergün neler okuyoruz ailenin korumacı tavrı gayet normal bunları bir de ailenden dinlemek lazım sen ateist olduğu için görüştürmüyorlar diyorsun ya başka şeyler duymuşlar biliyorlarsa yada kızın kötü bir huyu var ve bunu sen görememişsen? ben 23 yaşındayım hala bir arkadaşımda kalmam ben gece 3e kadar oturcam desem babam 3te gelir alır sende öyle yap madem izin vermiyorlar kalmana gec saate kadar otur sonra evine getirsinler seni ..ortalık çok kötü seni bir kardeşim olarak görüyorum abla tavsiyesi olarak kabul et bunları ergenlik zamanındasın tüm bunlara isyan etme yaşın herşey normal ama ailene nefret besleme lütfen şükret ki seni koruyan kollayan sahip çıkan bir ailen var
O okul çıkışlarındaki, dersane çıkışlarındaki planlara ben de hiç uyamadım, iyi ki de uymamışım.
Sen öğrencisin, tamam gezeceksin tozacaksın, kafa dağıtacaksın ama şu an okul daha önemli.
Ben de ebeveyn olsam ilk olarak çocuğumun eğitimini düşünürdüm, arkadaşları hakkında seçici olurdum.
Keşke arkadaşının inançsız olduğunu söylemeseydin, maalesef ne kadar modern aile olsa bile eski kafalıysa böyle şeyler kabul görmüyor hala.
Sana tavsiyem, her şeyin zamanı var. Ben lisede oturduğum semti bile tanımıyordum, hiç gezmemiştim inan. Üniversiteye gittim, koskoca şehrin kurdu oldum
anladım canım dur bakalım şimdilik böyle olurlar sen derslerine çalış üniversiteye git orada zaten özgürlüğünü fazlasıyla yaşayacaksın herkes aynı şeyleri yaşamıştır benimde vaktinde nefret ettiğim oldu ama şimdi asla öyle düşünmem ne kadar haklılarmış derim ama yaşadıkların çok normal ekstrem bir durum yok olması gereken buHayir, 4 senedir arkadasiz ve bilmedigim hicbir sey yok eminim. Dediginiz guzel fakat evlere gitmem de genelde yasak ayrica gelip alma imkanlari yok bu yuzden cogu etkinlige de katilamiyorum okuldaki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?