Ailemin bitmeyen dertleri...

Portakalmarmelat

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
27 Ocak 2020
2.081
3.747
63
22
Kısa tutup yazmaya çalışacağım zira çok yoruldum herşeyden.

Baba tarafımdakilerle hiçbir zaman anlaşamadık , özellikle halam ve babannem ile.
Çocukluktan beri onların bitmek bilmeyen kavgalarından arsa meselelerinden aç gözlüklerini görerek büyüdüm.

Babannem erkek çocuklarını hiç sevmeyen daima tek kızına halama düşkün bir kadın. Bu yüzden ne babama ne amcama yardım etmiştir maddi konuda, daima halama yardım ederek araba ve ev sahibi yapmıştır.

Zihinsel engelli amcam ile babannemin bakımını babam ve annem yapar ama hala kızını el üstünde tutar kızı aşırı kıskançtır ve bizim bir evde yaşamamızı istemiyor , arazimizin olmasınıda istemiyor, bizim üzerimizde ne varsa kendisine istiyor daima düşman kesildi bize karşı. Zaten birsürü mahkemelik oldu hal mahkemeleri var anneme ve bizimle oturan teyzeme sürekli bir saldırı hakaret hali babam ve amcam hiç karışmıyor o yüzden halam annemleri korumasız gördüğü için sürekli saldırıyordu.

Bizim fındık tarlamızda arazimiz ve birde yaşadığımız 3 katlı binamız var ama tapuları babannemde olduğu için sorun oluyor. Kısaca satılırsa bize düşen ev ve fındık arazisi de satılır.

Ve bugünlerde halamla konuşup arazisini satmaya karar verdiğini öğrendik. Üzüldüm buradan taşınmak bilmiyorum hazır değilim herşeyimiz burada ama bi yandanda artık babannemi görmek istemiyorum çünkü bu kadar değer bilmeyen insanlarla birlikte olmak cidden yorucu. Babanneme kızı bakmaz ayda yılda sadece parasını istemek için gelir kocasıyla ama bunu bile bile kızım bakar bana herşeyimi ona vereceğim diye satmayı düşünüyor ama babannemi biz düşünmeyeceğiz artık madem kızı çok değerli alır yanına bakar tabi :) ben üzülürsem engelli olan amcama üzülürüm çünkü babannem çocuğunu önemseyen bakan biri değil halamda bakmayacağına göre muhtemelen bir bakım evine verirler.

Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çok yorgunum düşünmekten yoruldum herşeyi , babamın aklındaki şeyide kestiremiyorum hiçbirşey anlatmıyor buda çok yoruyor hiç ağırlığını koyamadı bu zaman kadar hiçbirşeyde. Sanki herşey bitiyormuş gibi hissediyorum.
 
Pozitif düşünün bence,belli ki öncesinde pek de huzurunuz yokmuş.Belki düzeniniz değişecek ama en azından bir tık kafanız rahat eder.
Amcanız için yapabileceğiniz bir şey var mı peki,mesela başka bir yere taşınma durumunda yanınıza almak gibi ?
 
Benim babannem gibi.. en kıymet vermediği, en hor gördüğü, sevmediği oğulla gelinin eline düşüp kahrından ölecek. Hastalıktan değil.

En güvendiği dağlara karlar yağacak..

Bu hep böyledir. Söylesen de anlamaz. Yaşayarak görecek. Onun imtihanı da bu olacak.
 
Öyle bir durumumuz çok yok malesef. satmaya karar verirse daha nereye taşınabileceğimizi bilmiyoruz engelli amcamın durumu gerçekten çok uğraştırıcıdır babannemden karşılıyorduk hemde devletin verdiği paraylada özel ihtiyaçlarını alıyoruz. Babannemin evi büyük olduğu için rahatlıkla bakılıyordu ama o şimdi herşeyini satıp gitmeyi düşünüyor. Babannem amcamı evde tek bırakıp giden bir insandır aç mı susuz mu diye bakmaz. Hem Zihinsel engelli hemde görmüyor emekleyerek gidiyor çok küçük yaşta sobanın içine düşüp yanmış engeli ordan geliyor , insanlar bakmaya dayanamıyor korkuyorlar siz düşünün cidden özel bakım olmazsa yaşayamaz
 
O kadar haklısınız ki cidden yaşayan anlar bu ailemde psikolojimin iyi kaldığı için şükür ediyorum akıl sağlığı bırakmıyorlar hep kavga gürültü arsa tehtid bakım biz insan değiliz gibi. Başımızuı soktuğumuz eski evi bile kıskanıyorlar ölmemizi istiyorlar böyle bir kıskançlık çekememezlik görmedim annemler hiç birşey yapmadığı halde eziyet gördü bunları haketmedi hiçbiri ama gösterdiler böyle insanlar var evet şeytandan daha şeytanlar.
 
Toksik aile bireyleri. İnsanı zehirliyorlar. Mümkün mertebe hayatınızdan çıkartın.
 
Sen düşünme çok, bırak aileler kendi halletsin, uzak dur konudan,kavgadan,gürültüden. Bu konular açıldığında duyma, görme, bilme yoksa Psikolojik olarak kötü etkilnme olasılığın kaçınılmaz.
Ben böyle aileyi-akrabayı mal mülk için mahkemeye verenlerini duydukça-okudukça insanlardan soğuyorum ya,
hayat enerjim düşüyor resmen
 
21 yaşındayım o kadar yaşlı ve yorgun hissediyorum ki. Hep hayalimdi normal bi yerde oturup normal insanlarla olmak. O kadar şey yaşatıyorlarki ama evet karışmayacağım düşünmeyeceğim babam halletsin başta o kadar karışmadı ezdirdi annemi şimdi o düşünsün ne yapması gerektiğini. Babama ve amcama karşı o kadar öfkeliyim ki o kadar ezdirdiler ki ailemizi o kadar umursamadılar ki bizi şimdi düşünüyorlar napıcağız diye. Ne diyeyim ki daha insanda psikoloji mi kalıyor dışarıda başımıza bişey gelir diye yürüyoruz.
 
Sevdiğin biri varsa, ve eğer varsa anlaşabileceğini düşünüyorsan, en erken zamanda evlen kalma bu ailenin içinde.
 
Hayatımda biri yok erkeklere vaktimi ayıran biri değilimdir derslerden işlerimden hiç o bezlere girmedim hep geri çevirdim insanları sadece arkadaşlarıma vakit ayırırım.
Afferin insallah hep boyle akilli olursun canm benim.el oglunun el ailesinin kahti cekilmiyor.meslegini eline al gerisi gelir sakin evlilik dusunme suan.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…