- 21 Kasım 2012
- 9.068
- 9.560
- 398
- Konu Sahibi greengirll
-
- #1
Bizimde sorunlarımız olmuştu babam beni görünce nasılsın demekten önce bir sorun varmı diye soruyor. Yok deyince oh oh diyip normale geçiyor. Annem ana olunca anlarsın derdi. ilerde böyle bişey yaşasa bende hep mutsuzmu düşünürüm herhalde.Kızlar günaydın, 1,5 sene kadar önce eşimle boşanma aşamasına kadar geldiğimiz bir süreç vardı, ailesi yüzünden aramız bozulmuştu. Ben aileme anlatmamıştım zira huylarını biliyordum annem panik atak ve takıntı hastası (başka rahatsızlıkları da var), babam kanser. Sağolsun kv annemlere anlatmak için telefona sarılmış annemler müsait değilmiş zaten evin içinde hasta var sıkıntılı dönem, annem de sonra kv ye dönmeyince kv ne kadar tanıdığı akrabamız varsa teyzelerim yengelerim vs vs olayı anlatıyor annemler de duymuş oluyor böylelikle. Annem kv ile konuşmak istiyor kv kabul etmiyor sonra annem ısrarla konuşmak isteyince telefonda kavga ediyor annemle ve o günden sonra konuşmuyorlar. Ailem daha sonra eşimle muhatap oldu, eşim sorunlarımızı çözdüğümüzü sıkıntı olmadığını vs söyledi anneme. Şu anda eşimle normal bir hayatımız var, kv kp konuşmuyorlar, ben de hiç bir şey söylemiyorum. Annemler sürekli boşanacağım, aynı şeyleri yaşayacağım, yaş geldi 31, hayatını karartacak bu aile, bize söylemiyorsun tavrında. Kardeşimi bile doldurmuşlar, çocuk yurtdışında, arıyor beni "abla bak geç değil ayrıl yeni birini bulursun" diyor e benim eşimle sorunum yok ki diyorum, hiçbiri ikna olmuyor.
Babaannemle yakınımdır, 90 yaşında kadın, annemler sürekli ona soruyormuş, inanmıyorlarmış, gece annem tavana gözlerini dikip uyumuyormuş çok takıyormuş. Bana gün içinde ulaşamazlarsa ya da sesim yorgunsa , her haftasonu göremezlerse hemen bana söylemiyorsun aranız kötü demeye başlıyor. İnanın çok bunaldım, ailemden de gitgide uzaklaşmaya başladım. Takıldılar kaldılar o günlere. Yarının ne olacağı bilinmez olur da boşanırsam sanırım kaldıramayacaklar.
Babaannem çok bunalmış bana sürekli annenden bıktım laf anlamıyor diyor, halam bana kızıyor (beraber yaşıyorlar) annemin huzurunu bozuyorlar müdahale et diyor, annem ben kimseye bir şey söylemiyorum yalan söylüyorlar diyor, ben ortada kalıyorum ve geriliyorum.
Zaten çok yoğunum, eşim de öyle, akşam evimizde huzurluyuz şükür, ben planlar yapıyorum geleceğe yönelik ama bizimkiler yüzünden moralim aşırı bozuluyor artık.
Aslında yapılacak bir şey yok gibi ama gene de yazmak istedim rahatlamak için.
Okuyan herkese şimdiden teşekkürler...
Biliyorum gerçekten kolay değil ve ne yazık ki bu böyle sürecek, nerden mi biliyorum ? Kendi ailemden,eşimle 1-2 kez tartışıp annemgile gidip kafa dağıtıp onlar moralsiz görünce sordular bende az tartıştık demistim hay demez olaydım şimdi derin bir nefes alsam ay ne oldu kavga mi ettiniz diye soruyorlar
Bütün anneler aynı sanırım. Bir daha sorun olduğu zaman saklamayacağınızı, ilk olarak onlara söyleyeceğinizin güvenini verirseniz, belki daha rahat olurlar. Tek çözüm bu gibi.
Iste sorunlari ailelere acmanin zararlari bunlar. Siz halletsenizde o havadan cikamiyosunuz, cunku kimse inanmiyor artik size. Sen unutsanda aileler unutmuyor.
Birde sen buyutuyosun bemce, kaldiramayacaklar bosansak filan diyosun. Sen haric herkes bosanmanizi coktan kabullenmis. Sandigin kadar buyuk darbe olmaz. Sonucta aniden verilen bi karar olmayacak onlar icin, onlar zaten bu haberi duymayi bekliyolar kendilerini hazirlamislar.
Annen icin suan senin huzursuz bi evlilige devam ediyor olman.. yani bu dusunce onu uyutmuyodur. Kardesin icinde oyle.. yoksa huzurlu oldugunu bilseler uzerine gelmezler.
Çok haklısın, ona mı kaldı ailene söylemek de işte. Senin kan kussa kızılcık şerbeti içtim diyen bir yapın olduğunu ailen de bildiğinden bu tedirginlikleri bence. Takıntı hastalığı benim annemde de var, çok iyi anlıyorum. Yine de onlar kocaman insanlar, belki düşündüğünüz kadar yıkıcı etkisi olmaz.Takıntı hastası annemle kanser babama sorun var desem iyice yıkılacaklar ki. Ben onları üzmek istemiyorum, hayatımda hiç bir sorunu da onlara söylemedim hiç bir zaman, her zaman kendim çözdüm. Alışkın değiller benden sorun duymaya:)
Aslında gene kendi içimizde çözebileceğimiz şeyleri boşboğaz kv herkese ilan ettiği için oldu bütün bunlar. O kadar kızgınım ki ona.
Yarın öbür gün boşanmak istediğinde arkanda durmayacak bu eve gelemezsin diyecek bir ailen olmadığı için çok şanslısın öncelikle seni düşünen senin için uykuları kaçan bir ailen var şükret . Seni düşündükleri için endişe ettikleri için mi ailenden uzaklaşıyorsun ? Yapma lütfen yapacağın şey eşini alıp annenle konuşmanız iyi bir konuşmayla ikna edebilirsiniz bence . Kvdene gelince de ona ne oluyormuş ki herkese arayıp anlatıyor hayret yani. Konuşmayın boşverin birşey kaybetmezsiniz . Eşinizle mutlu olmya bakın
Yarın öbür gün boşanmak istediğinde arkanda durmayacak bu eve gelemezsin diyecek bir ailen olmadığı için çok şanslısın öncelikle seni düşünen senin için uykuları kaçan bir ailen var şükret . Seni düşündükleri için endişe ettikleri için mi ailenden uzaklaşıyorsun ? Yapma lütfen yapacağın şey eşini alıp annenle konuşmanız iyi bir konuşmayla ikna edebilirsiniz bence . Kvdene gelince de ona ne oluyormuş ki herkese arayıp anlatıyor hayret yani. Konuşmayın boşverin birşey kaybetmezsiniz . Eşinizle mutlu olmya bakın
Çok haklısın, ona mı kaldı ailene söylemek de işte. Senin kan kussa kızılcık şerbeti içtim diyen bir yapın olduğunu ailen de bildiğinden bu tedirginlikleri bence. Takıntı hastalığı benim annemde de var, çok iyi anlıyorum. Yine de onlar kocaman insanlar, belki düşündüğünüz kadar yıkıcı etkisi olmaz.
Kızlar günaydın, 1,5 sene kadar önce eşimle boşanma aşamasına kadar geldiğimiz bir süreç vardı, ailesi yüzünden aramız bozulmuştu. Ben aileme anlatmamıştım zira huylarını biliyordum annem panik atak ve takıntı hastası (başka rahatsızlıkları da var), babam kanser. Sağolsun kv annemlere anlatmak için telefona sarılmış annemler müsait değilmiş zaten evin içinde hasta var sıkıntılı dönem, annem de sonra kv ye dönmeyince kv ne kadar tanıdığı akrabamız varsa teyzelerim yengelerim vs vs olayı anlatıyor annemler de duymuş oluyor böylelikle. Annem kv ile konuşmak istiyor kv kabul etmiyor sonra annem ısrarla konuşmak isteyince telefonda kavga ediyor annemle ve o günden sonra konuşmuyorlar. Ailem daha sonra eşimle muhatap oldu, eşim sorunlarımızı çözdüğümüzü sıkıntı olmadığını vs söyledi anneme. Şu anda eşimle normal bir hayatımız var, kv kp konuşmuyorlar, ben de hiç bir şey söylemiyorum. Annemler sürekli boşanacağım, aynı şeyleri yaşayacağım, yaş geldi 31, hayatını karartacak bu aile, bize söylemiyorsun tavrında. Kardeşimi bile doldurmuşlar, çocuk yurtdışında, arıyor beni "abla bak geç değil ayrıl yeni birini bulursun" diyor e benim eşimle sorunum yok ki diyorum, hiçbiri ikna olmuyor.
Babaannemle yakınımdır, 90 yaşında kadın, annemler sürekli ona soruyormuş, inanmıyorlarmış, gece annem tavana gözlerini dikip uyumuyormuş çok takıyormuş. Bana gün içinde ulaşamazlarsa ya da sesim yorgunsa , her haftasonu göremezlerse hemen bana söylemiyorsun aranız kötü demeye başlıyor. İnanın çok bunaldım, ailemden de gitgide uzaklaşmaya başladım. Takıldılar kaldılar o günlere. Yarının ne olacağı bilinmez olur da boşanırsam sanırım kaldıramayacaklar.
Babaannem çok bunalmış bana sürekli annenden bıktım laf anlamıyor diyor, halam bana kızıyor (beraber yaşıyorlar) annemin huzurunu bozuyorlar müdahale et diyor, annem ben kimseye bir şey söylemiyorum yalan söylüyorlar diyor, ben ortada kalıyorum ve geriliyorum.
Zaten çok yoğunum, eşim de öyle, akşam evimizde huzurluyuz şükür, ben planlar yapıyorum geleceğe yönelik ama bizimkiler yüzünden moralim aşırı bozuluyor artık.
Aslında yapılacak bir şey yok gibi ama gene de yazmak istedim rahatlamak için.
Okuyan herkese şimdiden teşekkürler...
Sizin cocugunuz var mı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?