- 9 Haziran 2022
- 106
- 92
- 18
- 28
Nerden başlasam bilmiyorum canım o kadar sıkkın ki. Benim aslında çok güzel giden bir ilişkim var henüz bir yılı doldurmadık ancak ilişkiden öncesinde de tanışıyorduk zaten. Sevgili olduğumuzdan beri ilişkimizin ciddiyeti belliydi. Kendisi bana yaşımız geldi birbirimizi seviyoruz işimiz gücümüz var bu süreyi çok uzatmayalım bir adım atalım derdi ee ne derler kul plan yaparken kader gülermiş :)
Bir süre sonra sevgilim işsiz kaldı.( hala işsiz ) zihnen çok yıprandı babası olmadığı için çocukluğundan beri çalışmış ailesini geçindirmiş. Dolayısıyla psikolojik olarak zor bir dönem geçiriyor nereye başvursa dönüş olmuyor vs vs inanın bu dönemde maddi manevi elimden geleni yaparak yanında oldum. Ama bu dönemde bana olan alakası tabi azaldı.. her neyse sevgilimi tanıyana dek asla evlenmeyi düşünen biri değildim ailemde bunu biliyor karşıma çıkan herkesi reddettim arkadaşlarımın çoğu evlendi görücü usulü olanlara baştan tavrımı koydum ailem normalde asla baskı yapan insanlar değil ancak son zamanlarda çok üstelemeye başladılar çok üstüme geliyorlar. Hergün evde bunun lafı ediliyor gerçekten bıktım. İnsanları reddettiğim için özellikle annem bana çok tavırlı ailem sevgilimi bilmiyor bu arada. İşsiz kalmasaydı biz zaten adım atmayı düşünüyorduk ama herşey çok ani gelişti o yüzden ne adım atabiliyoruz ne bu konuları konuşabiliyoruz..
Uzattım hakkınızı helal edin sadede geleyim ben tabiki kimseyle görüşmeyeceğim bu durumu sevgilime söyleyip söylememe arasında kaldım söylesem gel beni al demiş gibi olurum hem çocuk işsiz nereye gelsin söylemesem bu konuda yediğim baskı moralimi bozup ilişkimize yansıyor. Aileme sevgilim var desem hemen ciddiyete bindirmek isterler ama işsiz olduğu için bu mümkün değil. Kısacası ne yapmalıyım bu arada kesinlikle yanlış anlaşılma olmasın niyetim hayatımda biri varken başkalarıyla görüşmek değil sadece sevgilime söylesem mi kararsızım ama düşman kesilir diye çekiniyorum
Bir süre sonra sevgilim işsiz kaldı.( hala işsiz ) zihnen çok yıprandı babası olmadığı için çocukluğundan beri çalışmış ailesini geçindirmiş. Dolayısıyla psikolojik olarak zor bir dönem geçiriyor nereye başvursa dönüş olmuyor vs vs inanın bu dönemde maddi manevi elimden geleni yaparak yanında oldum. Ama bu dönemde bana olan alakası tabi azaldı.. her neyse sevgilimi tanıyana dek asla evlenmeyi düşünen biri değildim ailemde bunu biliyor karşıma çıkan herkesi reddettim arkadaşlarımın çoğu evlendi görücü usulü olanlara baştan tavrımı koydum ailem normalde asla baskı yapan insanlar değil ancak son zamanlarda çok üstelemeye başladılar çok üstüme geliyorlar. Hergün evde bunun lafı ediliyor gerçekten bıktım. İnsanları reddettiğim için özellikle annem bana çok tavırlı ailem sevgilimi bilmiyor bu arada. İşsiz kalmasaydı biz zaten adım atmayı düşünüyorduk ama herşey çok ani gelişti o yüzden ne adım atabiliyoruz ne bu konuları konuşabiliyoruz..
Uzattım hakkınızı helal edin sadede geleyim ben tabiki kimseyle görüşmeyeceğim bu durumu sevgilime söyleyip söylememe arasında kaldım söylesem gel beni al demiş gibi olurum hem çocuk işsiz nereye gelsin söylemesem bu konuda yediğim baskı moralimi bozup ilişkimize yansıyor. Aileme sevgilim var desem hemen ciddiyete bindirmek isterler ama işsiz olduğu için bu mümkün değil. Kısacası ne yapmalıyım bu arada kesinlikle yanlış anlaşılma olmasın niyetim hayatımda biri varken başkalarıyla görüşmek değil sadece sevgilime söylesem mi kararsızım ama düşman kesilir diye çekiniyorum
