konuyu görünce hemen atladım:)
6 ay önce istanbuldan kayseri'ye gelin gittim. eşim ve ailesi dışında kimsem yoktu.
hiçbir korktuğumu yaşamadım şükürler olsun. ben özledim dedikçe gönderdi eşim beni. şu anda da ailemin yanındayım. iyi bile oluyor, özlüyorsun eşini, evini, kıymet biliyorsun. ordayken çevremi, işimi, arkadaşlarımı, denizi vs özlüyorum. buraya geliyorum, 2. günde daha yemişim denizini diyorum. ayda 1 gelir görürüm ama eşimin yanındaki o huzuru mutluluğu özlüyorum. büyük ihtimal ilk aylarımız olduğu için böyle:))
ama benim eşim kıymet biliyor çok şükür. ben de sürekli yaptığım fedakarlıkları hatırlatıyorum tabi:) kesinlikle eşinizle aranızdaki ilişkiye bakın. ondan başka kimseniz olmayacak. üzüldüğünüzde, gece ağladığınızda sizi o teselli edecek. hakkınızda hayırlısı olsun.
ben normalmiyim ya sizce..?. ?
