Merhaba kızlar ,
Ben yakın bir zamanda evleneceğim. Ailem sakin fakat merkezi olmayan bir konumda yaşıyor. Nişanlım ben evden çalışıyoruz. O yüzden merkezi konumda ev tuttuk (aileme arabayla 50 dakika uzakta). Ev tuttuğumuz yerde fiyatlar çok yüksek olduğundan satın alamadık. Belli bir birikmişi var ve ev fiyatları sürekli arrtığından farklı semtte olsa alalım kiraya verelim dedik. Ev baktığımız semt dönüşüme girmiş bir alan ve gelecekte iyi olacağını düşündük.
Ailem en başınndan beri her fırsatta onlara yakın olma konusunda baskı yapıyor. Öyle bir psikolojik baskı ki inanılmaz mutsuz oluyorum. Çocuğun olur yardım ederiz. Bişey olur yardım ederiz. Yakın olmak her zaman iyidir. Burda otur vs. Evet haklılar ama şuan için çocuk vs yok zaten.
Şimdi ev baktığımız yere laf ediyorlar. Buradan al neden o kadar uzaktan alıyorsun. Yatırım içinse arsa al evi alma . Öyle bir duruma geldim ki cidden güzel bir şey için mi söylüyorlar yoksa sırf kendi istedikleri olsun diye mi ayırt edemiyorum. Her şeye onlar karar versin istiyorlar
Ev alıcaz hiç mutlu değilim. Sürekli yanlış bir şey yapıyormuşum hissini üzerimden atamıyorum. Çook küçüklüğümden beri her şeye onlar karar verdikleri için 30 yaşımda bile onlar ne derse onu yapmam gerekiyormuş yoksa kötü bir şey olacakmış gibi hissediyorum.
Bu düşüncelerden kurtulmam için akıl verin kızlar lütfen