Merhaba arkadaşlar, 5,5 yıllık evliyim 4.5 yaşında bir kızım var. İşim gereği 2 yıllık evli iken il dısına tasınmak zorunda kaldım kızımla. eşim git gel yaptı yanımıza haftasonları. 3 yıl böyle yasadık. neyseki eşimin yanına geldim düzzenimizi kurduk. fakat birşeyler eksik. kavga ettikten sonra gönlümü alıyor nomale dönüyoruz ama içime sinmeyen birşeyler var. size en son neden kırıldıgımı anlatayım. ben nöbet çıkışı oldugum gun eşim işteydi. uyumadım, ona guzel yemkler hazırladım. beni almaya gl dedi tamam dedim.önce kızımı okuldan aldım sonra onla birlikte eşimi almaya gittik. yolda gelirken 2 kere ani manevra yaptım.çekil ben kullanacağım dedi sert bi şekilde, ikincisinde dedimki sen kullanırsan ben arabadan inerim binmem.sonra eve geldik neyse o duşa girdi ben sofrayı hazırladım. ve 2 makyaj bakım yaptım kendime güzel görüneyim diye. sonra geldi sofraya oturdu ben oturana kadar başladı yemeye ve bitirdi. tam ben yemeye başlayacaltım bi daha ona yemek koymak için kalktım (normalde herkes sofraya oturur öyle yemek başlar kuralı olsun istiyoeum ve eşim biliyor kızımıza da öyle ögretiyouz) ben sinirlendim belli etmedim kalktım yedikten sonra salona geldim telefondan dizi izliyordum.5 dk sonra bu geldi aferim kalk böyle dizi izle diye laf soktu ve gitti yatak odasına.ona da ayrıca kaırıldım; bu zamana kadar kendisi aynı şeyi yapar ben kızarım ama yine yapar ama 5 yıl boyunca ilk defa yaptım hep yapıyrmuşum gibi laf soktu. ayrıca makyajımı da farketmedi.ben gittim yanına baktım uyumuş. ona da sinirlendim cunkü işlerden dolayı birbirimizi haftada 2. görüşümüzdü ve umarsızca davranması cok uzdu ve değersiz hissettim. kavga ettik
gönlümü almak için ugraştı ama 2 gun sonra yine aynı şeyleri yaşatacağı için istemedim mesafe koydum ve hattta dedimki çocugumuz var boşanmak cozum değil aynı evin içinde sadece anne baba rollerimizi yerine getirelim birbirimiz için bişey ifade etmyelim ayrı yatalım ayrı hayatlar olsun dedim...vs vs
o da olmadı cunku hala basit bişey gibi gonul almaya çalışıyor ama anlamıyor ki ben bu evlilikt değersiz hissediyorum fazlasıyla, sevilmediğimi hissediyrum
dun akşam oturduk konuştuk eepey bir, kagıda en can alıcı sorunlarımızı (ilk sorunun nerde başladıgını),kendimizle ilgili öz eleştirimizi ve karşı tarafla ilgili tespitlerimizi yazdık.
sonuç olarak ; o: aileinden değer görmemiş ve nasıl seveceğini bilmeme sorunu var
benim: mükemmeliyetçi ve öfke kontrolü sorunum var
ve bu evlilik nasıl yuruyecek, derinlerde yatan sorunlarımızın ustesinden gelip nasıl tekrar aşık gözlerle bakacağız birbirimize ? profesyonel yardımmı almalıyım? böyle durumları yaşayan varsa deneyımlerini paylaşın lutfen
ben oturmadan yemeğini yemeye başlar görgü kuralı nedir bilmez eline sağlık demez ailede görmeyince böyle kütükler çıkıyor ortaya Allah yardımcınız olsun
