valla bizim evde Adab-ı Muaşeret çok önemliydi
annem gestapo subayı gibiydi yani...

klava:
su elle değil avuç içinde verilir derdi
misafire su koştururken az bardak kırmadık...
ne bileyim babamı yada eve gelen misafiri banyo-tuvalet kapısının önünde beklerdik
havluyu ellerine vermek için,değil bide bacak bacak üzerine attıcaz haa...
o bacağı annem bilmiyorum neremize kadar uzatırdı acaba?CADIARZU
eşimede çok tuhaf gelmişti örneğin bu havlu olayı,nişanlıyken o tuvalette ben kapının önünde...anneme zor anlattıydım çocuk sıkılıyo diye,e bende öyle yani...neyseki o adet benim sayemde sona erdi çok şükür
daha çok örnek varda kısa tutayım,bu sebepten mütevellit huy oldu bu bizde
hala havluları yerleştirirken gülerim kendi evimde...
bacak bacak üstüne atamam,suyu tabakla vermeye gayret ederim...
ama şu bir gerçekki,saygının bunlarla hiç alakası yok...saygı insanın beyninde......yerimseniben