Erkek kardeşim üniversite 1. Sınıf öğrencisi. Burs alıyor, yurtta ücretsiz kalıyor. Ailem bunlara rağmen aylık 5-6 bin gönderiyor. Faturası zaten 1000 TL. Kardeşim okuduğu şehirden memnun değilmiş, arkadaşı başka şehre gidiyor diye kendisi de oraya gidecekmiş geçiş yapacakmış. Daha 1. Sınıftan sıkılmış bulunduğu şehirden.
Biz de üniversite okuduk, ailemin zoruyla yanlarına geçiş yapıp okudum. Çoğunlukla para harcamıyordum akşam dışarı çıkmam yasaktı vs tipik baskıcı aile. Ben şimdi bunları deyip kardeşimin şımarıklığına kızınca annem de hemen cephe aldı, niye onun açısından bakmıyorsun sorun yaşıyor sınıfıyla, babanı dolduruşa getiriyorsun senin yüzünden iyice sinirli kardeşine, fikrini sormuyoruz seni beni dinlemiyor geçecek zaten dedi. Ama her konuda senin fikrini alan olmadı, seni ilgilendiren şeylere konuş gibi şeyler demesi, beni bu evi ilgilendiren herhangi bir şeyde bile susturması zoruma gidiyor. Olay yaşandığı gün zaten ben fikir belirttim ortamda babam vardı, amacım doldurmak değil. Başka da babam varken bu konuyu konuşmadık zaten. Bugün kardeşime para göndermemi istedi, babamdan saklayarak. Bende geçiş işini sordum bugün yine beni susturdu.
Ve sanki sorunu ben çıkarmışım benim yüzümden babam kızmış gibi bir tepki içerisinde.
Kardeşim uyumsuz bir kere, kendi akılsızlığı yüzünden arkadaşı için başka yere geçip hem bursu kesilecek, hem yurt çıkmayacak ama kafaya koymuş. Gerçekten sinirlerim bozuluyor. Evde hep susturuluyorum ve sanki olayı da ben çıkarmışım gibi bir tepki içerisinde annem. Böyle insanlara karşı ne yapılır? Annem kardeşimi kıskandığımı çekemediğimi bile söyledi. Sadece bana üniversite sanki çok çok büyük bir ödül vermişler gibi sunuldu. Onların isteği doğrultusunda derslerimi de yüksek tutarak tamamladım. Kardeşime bakıyorum ilk seneden sıkılmalar, şımarıklıklar. Benim ona kızdığım nokta bu, ama bana senin hiçbir söz demeye hakkın yok diyor annem.
Şimdi mezunum ve evdeyim diye sürekli gözlerine batıyorum. Annem her fırsatta sen konuşma diyerek susturuyor, herhangi bir konuda sohbet bile edilmiyor bana karşı bir düşman gibi. Ne söylesem gözüne çirkin geliyor azarlıyor falan. Çoğunlukla takmıyorum aslında ama her defasında yapınca benim zoruma gidiyor dışlanmak
Ve aksi gibi bölümümün alımı ben mezun olduğum sene bir anda kapandı. 2. Yılım ve bir sonraki sene bu evde nasıl barınabileceğimi düşünüyorum. Çünkü musluktan doldurduğum su bile gözlerine batıyor.
Biz de üniversite okuduk, ailemin zoruyla yanlarına geçiş yapıp okudum. Çoğunlukla para harcamıyordum akşam dışarı çıkmam yasaktı vs tipik baskıcı aile. Ben şimdi bunları deyip kardeşimin şımarıklığına kızınca annem de hemen cephe aldı, niye onun açısından bakmıyorsun sorun yaşıyor sınıfıyla, babanı dolduruşa getiriyorsun senin yüzünden iyice sinirli kardeşine, fikrini sormuyoruz seni beni dinlemiyor geçecek zaten dedi. Ama her konuda senin fikrini alan olmadı, seni ilgilendiren şeylere konuş gibi şeyler demesi, beni bu evi ilgilendiren herhangi bir şeyde bile susturması zoruma gidiyor. Olay yaşandığı gün zaten ben fikir belirttim ortamda babam vardı, amacım doldurmak değil. Başka da babam varken bu konuyu konuşmadık zaten. Bugün kardeşime para göndermemi istedi, babamdan saklayarak. Bende geçiş işini sordum bugün yine beni susturdu.
Ve sanki sorunu ben çıkarmışım benim yüzümden babam kızmış gibi bir tepki içerisinde.
Kardeşim uyumsuz bir kere, kendi akılsızlığı yüzünden arkadaşı için başka yere geçip hem bursu kesilecek, hem yurt çıkmayacak ama kafaya koymuş. Gerçekten sinirlerim bozuluyor. Evde hep susturuluyorum ve sanki olayı da ben çıkarmışım gibi bir tepki içerisinde annem. Böyle insanlara karşı ne yapılır? Annem kardeşimi kıskandığımı çekemediğimi bile söyledi. Sadece bana üniversite sanki çok çok büyük bir ödül vermişler gibi sunuldu. Onların isteği doğrultusunda derslerimi de yüksek tutarak tamamladım. Kardeşime bakıyorum ilk seneden sıkılmalar, şımarıklıklar. Benim ona kızdığım nokta bu, ama bana senin hiçbir söz demeye hakkın yok diyor annem.
Şimdi mezunum ve evdeyim diye sürekli gözlerine batıyorum. Annem her fırsatta sen konuşma diyerek susturuyor, herhangi bir konuda sohbet bile edilmiyor bana karşı bir düşman gibi. Ne söylesem gözüne çirkin geliyor azarlıyor falan. Çoğunlukla takmıyorum aslında ama her defasında yapınca benim zoruma gidiyor dışlanmak
Ve aksi gibi bölümümün alımı ben mezun olduğum sene bir anda kapandı. 2. Yılım ve bir sonraki sene bu evde nasıl barınabileceğimi düşünüyorum. Çünkü musluktan doldurduğum su bile gözlerine batıyor.
sınavdan sonra mecburen çalışacağım ama yine bu evde kalmam gerekecek. Belki onları az görürsem daha az gözlerine batarım.
arkadaşıma 10 bin teklif etmişler özel kurumlar çok düşük veriyor. Yine de sınavdan sonra çalışacağım başka türlü mümkün değil. Ama ilk 100 e girebilmem çok zor. Normalde branşımda alım 1000 in altına düşmezdi. Bu şekilde çalışmaya devam etmem gerek ama ümidim hiç yok
