Aileyi sevmemek

AkarGider · 11 Temmuz 2016

Var mı böyle olan...ailesini sevmeyen sevmesi gerektiği için de sürekli suçluluk hisseden...?
Hiç sevmiyorum annemi babamı kardeşimi gerçekten sevmiyorum onları özlemiyorum aramıyorum hissetmiyorum farkındayım...onlara bir şey olsun istemem başlarına bir iş gelse çok üzülürüm buna eminim çok ağlarım onlarsız yapamam belki ama bu sevgiden değil sanki başka bir şey kaybetme korkusu
onları sevmiyorum ama kaybetmekten de çok korkuyorum...
yumurtadan çıkmış kabuğunu beğenmiyorun tam karşılığı benimki galiba vicdan azabı çekiyorum bundan üzülüyorum kendimi pis bir insan gibi hissediyorum sevmem gerekli onları çünkü ama yok sevmiyorum...var mı benim gibi hisseden gerçekten?

Shizuka- · 11 Temmuz 2016

Neden ki bi kötülüklerimi dokundu sana ??

tantanis · 11 Temmuz 2016

Ben babamı sevmiyorum. Sevmek zorunda da hissetmiyorum. Bu yüzden vicdan azabı da duymuyorum.

Ama siz hepsini birden sevmiyormusunuz bu biraz garip geldi bana.

kendinehas · 11 Temmuz 2016

Ben varım.
Ben seviyorum ama uzak olmalarını tercih ediyorum ve çok uzun yıllardır uzaktayım.
Altta yatan sebeplerin var mutlaka.
Aynı benim gibi.
Uzak olalım ama huzurlu olalım.
Dertleşmek istersen her zaman yazabilirsin.

AkarGider · 11 Temmuz 2016

Ahter-i Dunbaledar .!.:
Neden ki bi kötülüklerimi dokundu sana ??

hala şiddetli ergenlik uzantıları sanırım..bilmiyorum
psikolojik ve fiziksel şiddet hazmedemedim hala da geçmiyor sanırım nefretim geçmiyor..
altta yatan sebep bu belki de bahanem bilmiyorum

AkarGider · 11 Temmuz 2016

tantanis .!.:
Ben babamı sevmiyorum. Sevmek zorunda da hissetmiyorum. Bu yüzden vicdan azabı da duymuyorum.

Ama siz hepsini birden sevmiyormusunuz bu biraz garip geldi bana.

evet ben garibim zaten normal olamadımki hiç
terslemiyorum kendime kızıyorum yanlış anlama

AkarGider · 11 Temmuz 2016

kendinehas .!.:
Ben varım.
Ben seviyorum ama uzak olmalarını tercih ediyorum ve çok uzun yıllardır uzaktayım.
Altta yatan sebeplerin var mutlaka.
Aynı benim gibi.
Uzak olalım ama huzurlu olalım.
Dertleşmek istersen her zaman yazabilirsin.

teşekkür ederim biraz rahatlamak için yazdım
yoksa sevmiyorum aslında böyle konular açmayı
çünkü çözüm yok verilen cevaplar bazen iyi geliyor bazen daha kötü yapıyor
rahatlamak istedim bir an yine doldum da geçer işte

Blue Bells · 11 Temmuz 2016

Sevmek zorunda değilsin .

kendinehas · 11 Temmuz 2016

CathyLizzie .!.:
hala şiddetli ergenlik uzantıları sanırım..bilmiyorum
psikolojik ve fiziksel şiddet hazmedemedim hala da geçmiyor sanırım nefretim geçmiyor..
altta yatan sebep bu belki de bahanem bilmiyorum

Ergenlik ve öncesinde çocukluğumuzdan kalan travmalar bu hale getiriyor.
Başlarına Allah korusun bir şey gelse canımız çok yanıyor ama iyi oldukları zaman mümkünse çok görüşmeyelim durumu bende de mevcut.
Zaman ilerledikçe de,kendimi bilmediğim yaşlarımda bile başıma gelenleri hatırlayabiliyorum ve nefretim ara ara daha da artabiliyor.

AkarGider · 11 Temmuz 2016

Blue Bells .!.:
Sevmek zorunda değilsin .

öyle olmuyor ki
sürekli içiçeyiz
ayrıca bana onca fedakarlık da yaptılar
ne bileyim
beklentilerini de hiç karşılayamıyorum onların hiçbir zaman istedikleri gibi bir kız olamadım

aaynaa · 11 Temmuz 2016

CathyLizzie .!.:
Var mı böyle olan...ailesini sevmeyen sevmesi gerektiği için de sürekli suçluluk hisseden...?
Hiç sevmiyorum annemi babamı kardeşimi gerçekten sevmiyorum onları özlemiyorum aramıyorum hissetmiyorum farkındayım...onlara bir şey olsun istemem başlarına bir iş gelse çok üzülürüm buna eminim çok ağlarım onlarsız yapamam belki ama bu sevgiden değil sanki başka bir şey kaybetme korkusu
onları sevmiyorum ama kaybetmekten de çok korkuyorum...
yumurtadan çıkmış kabuğunu beğenmiyorun tam karşılığı benimki galiba vicdan azabı çekiyorum bundan üzülüyorum kendimi pis bir insan gibi hissediyorum sevmem gerekli onları çünkü ama yok sevmiyorum...var mı benim gibi hisseden gerçekten?

canım aslında sevginin farkında değilsin insan sevdiklerini kaybetme korkusu olur bazen üzüntülerimizde ya da üstümüze çok geldiklerinde bir tuhaf hissedebilir insan belki o anlardan birindesin

aaynaa · 11 Temmuz 2016

CathyLizzie .!.:
öyle olmuyor ki
sürekli içiçeyiz
ayrıca bana onca fedakarlık da yaptılar
ne bileyim
beklentilerini de hiç karşılayamıyorum onların hiçbir zaman istedikleri gibi bir kız olamadım

senin nasıl olmanı istediler ki canım

AkarGider · 11 Temmuz 2016

aaynaa .!.:
senin nasıl olmanı istediler ki canım

ne bileyim hiçbir zaman benden memnun değiller sürekli şikayetçiler herşeyi eksik yapıyorum bir türlü onlara yaranamıyorum gibi
yani nasıl tarif ederimki
mesela az önceden basit bir örnek vereyim kahve yaptım az önce arkadaşım gelmişti bize unutmuşum kahve yapmayı hemen hafızam bayağı kötüdür onu bile nasıl öğrenemedin o kadar anlattım diye arkadaşımın yanında eziyor hemen ne tepki verebilirimki yani tamam anne o kadar çalışıyor kafam dedim ne diyeyim
her şeyde böyleler hiçbir şeyimi beğendiğini onayladığını görmedim varsa da nadirdir
belki herkesin annesi böyle bilmiyorum ama bazen aldırmasam da bazen çok batıyor işte
ya da birikiyor birikiyor arada taşıyor duygularım

Mihrisaah · 11 Temmuz 2016

Kaybetme korkusu yaşıyorsan seviyorsundur kendine bunu itiraf etmek istemiyorsundur. Benim içinde mesela ailemsiz yaşayamam gibi geliyor onlari Rabbim başımdan eksik etmesin.

Karamela sepeti · 11 Temmuz 2016

CathyLizzie .!.:
Var mı böyle olan...ailesini sevmeyen sevmesi gerektiği için de sürekli suçluluk hisseden...?
Hiç sevmiyorum annemi babamı kardeşimi gerçekten sevmiyorum onları özlemiyorum aramıyorum hissetmiyorum farkındayım...onlara bir şey olsun istemem başlarına bir iş gelse çok üzülürüm buna eminim çok ağlarım onlarsız yapamam belki ama bu sevgiden değil sanki başka bir şey kaybetme korkusu
onları sevmiyorum ama kaybetmekten de çok korkuyorum...
yumurtadan çıkmış kabuğunu beğenmiyorun tam karşılığı benimki galiba vicdan azabı çekiyorum bundan üzülüyorum kendimi pis bir insan gibi hissediyorum sevmem gerekli onları çünkü ama yok sevmiyorum...var mı benim gibi hisseden gerçekten?

Kotu bir cocukluk mu gecirdiniz?

Gezegen X · 11 Temmuz 2016

CathyLizzie .!.:
Var mı böyle olan...ailesini sevmeyen sevmesi gerektiği için de sürekli suçluluk hisseden...?
Hiç sevmiyorum annemi babamı kardeşimi gerçekten sevmiyorum onları özlemiyorum aramıyorum hissetmiyorum farkındayım...onlara bir şey olsun istemem başlarına bir iş gelse çok üzülürüm buna eminim çok ağlarım onlarsız yapamam belki ama bu sevgiden değil sanki başka bir şey kaybetme korkusu
onları sevmiyorum ama kaybetmekten de çok korkuyorum...
yumurtadan çıkmış kabuğunu beğenmiyorun tam karşılığı benimki galiba vicdan azabı çekiyorum bundan üzülüyorum kendimi pis bir insan gibi hissediyorum sevmem gerekli onları çünkü ama yok sevmiyorum...var mı benim gibi hisseden gerçekten?

Bende sendenim ama asla kendimi pis bir insan gibi hissetmiyorum. Babamı sildim mesela. Evimden ayrılıyorum bir gün bir yerde denk gelirsem selam verip geçerim en fazla. Sokakta yanımda düşse dönüp ardıma bakmam yardım etmem. Birazdan ama anne baba kutsaldırcılar gelecektir. Ne vicdansız sen insan mısın böyle evlat olmaz olsun derler. Yaw he he böyleleri nasıl kutsal olurki bir anlatın derim? Geçiniz.yani.
Her koyun kendi bacağından asılır. Kendi hayatınıza bakın konu sahibi.

hepii · 11 Temmuz 2016

Kaybetmekten cok korktugunuz birilerini sevmemeniz mumkun mu

AkarGider ? Ofke patlamasi gibi bir durum olabilir mi yasadiginiz sey?

shibalba · 11 Temmuz 2016

CathyLizzie .!.:
Var mı böyle olan...ailesini sevmeyen sevmesi gerektiği için de sürekli suçluluk hisseden...?
Hiç sevmiyorum annemi babamı kardeşimi gerçekten sevmiyorum onları özlemiyorum aramıyorum hissetmiyorum farkındayım...onlara bir şey olsun istemem başlarına bir iş gelse çok üzülürüm buna eminim çok ağlarım onlarsız yapamam belki ama bu sevgiden değil sanki başka bir şey kaybetme korkusu
onları sevmiyorum ama kaybetmekten de çok korkuyorum...
yumurtadan çıkmış kabuğunu beğenmiyorun tam karşılığı benimki galiba vicdan azabı çekiyorum bundan üzülüyorum kendimi pis bir insan gibi hissediyorum sevmem gerekli onları çünkü ama yok sevmiyorum...var mı benim gibi hisseden gerçekten?

Ailenin ve senin eğitim durumunuz nedir? Bu da bi etken olabilir
Şöyleki aileni cahil görüyo olabilirsin.onlarla deneyimlerini paylaşamıyo olabilirsin,onları sen,seni onlar anlamıyo olabilir. Heyecanla beklediğin bişeyi saçma görüyo olabilirler,

aaynaa · 11 Temmuz 2016

benim annem de kahve konusunda böyle bir konu olmuştu komşu gelmişti de benim kahvemi beğendiler annem hemen atladı ben öğrettim benim kadar yapamaz demeye
komşular kız geldi ev tertemiz oldu der mesela ben gidince ne yani ben temizlik yapamıyor muyum der hemen muhalefet halbuki rahatsız olduğundan dolayı gerçekten de her yere yetişemiyor yapamıyor ama bunu kabul etmiyor da gülüm..
paçası boklular atandı da memur olsu sen de zamanında gitmedin sağlık lisesine ahh ahh diyor ozaman içim cız ediyor
bazen ben de annemden çok rahmetli babamı sevdiğimin farkındayım ama artık acımızı annemize sardık kardeşimle ama daha çok sanki sorumluluklarımızın farkındayız..
her anne de bir olmuyor bazı anneler çok sevecen bazıları çok otoriter aslında arasında olmalı çocuk hem saygı duymalı anne baba ya hem de sevmeli..
bazen alınacağını düşünmüyorlar ya da güşüm senin büyüdüğünü görmüyorlar hala çocuk gibi davranıyorlar ona insan sinir oluyor bayramda da benim annem herkese çocukları olmuyor hap kullandı kilo aldı tedavi altında diyip durdu ona çok üzüldüm ve sinirlendim ben de

CathyLizzie .!.:
ne bileyim hiçbir zaman benden memnun değiller sürekli şikayetçiler herşeyi eksik yapıyorum bir türlü onlara yaranamıyorum gibi
yani nasıl tarif ederimki
mesela az önceden basit bir örnek vereyim kahve yaptım az önce arkadaşım gelmişti bize unutmuşum kahve yapmayı hemen hafızam bayağı kötüdür onu bile nasıl öğrenemedin o kadar anlattım diye arkadaşımın yanında eziyor hemen ne tepki verebilirimki yani tamam anne o kadar çalışıyor kafam dedim ne diyeyim
her şeyde böyleler hiçbir şeyimi beğendiğini onayladığını görmedim varsa da nadirdir
belki herkesin annesi böyle bilmiyorum ama bazen aldırmasam da bazen çok batıyor işte
ya da birikiyor birikiyor arada taşıyor duygularım

AkarGider · 11 Temmuz 2016

Karamela sepeti .!.:
Kotu bir cocukluk mu gecirdiniz?

ezik bir çocukluk ve berbat bir ergenlik
böyle büyüklerin arasında hep susturulan kardeşi komik ve eğlenceli diye o konuşturulan çocuklar vardır ya ben susmalıyımdır çünkü ben rezil ederim ama o güldürür mesela
işte pıstırılan konuşturulmayan hep kızılan büyük çocuk o ezilen çocuktum ben
ergenlik ayrı bir travma buraya yazmaya korkuyorum geçen yazdım canımı sıktılar bir konuda o yüzden
şiddet gördüm sebepler de sadece arkadaşlarımla cafeye gitmiş olmak ,lise giriş sınavında tuvalete gidileceğini bilmeyip saçma sapan sınav geçirmem nasıl kötü geçermiş sınavım onca emek vermişler bana gibi gibi şeyler

Aileyi sevmemek

❤ bin şükür Allah'ım..

Yerine sevemem..

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Kadrolu Cadı

❤ bin şükür Allah'ım..

❤ bin şükür Allah'ım..

❤ bin şükür Allah'ım..

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Kadrolu Cadı

❤ bin şükür Allah'ım..

başlngc 116 gnc 75 hedef 70

başlngc 116 gnc 75 hedef 70

❤ bin şükür Allah'ım..

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Guru

Yolun açık olsun diğer yarım...

Popüler Üye

başlngc 116 gnc 75 hedef 70

❤ bin şükür Allah'ım..

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency