Benimde hic sevmedigim bir ablam var. Aklimin erdigi gunden beei, onunla ilgili hatirladigim tek sey, benimle alay etmesi, dıslamasi, laf sokmasi, kucumsemesi... Yasi da kucuk birisi degil yani. Benden buyuk cocuklari var, torunlari var. Ama o, bu huyundan hic vazgecmedi. Yillarca laflarini ciddiye almamaya calistim, hic karsilik vermedim, ama baktim ki, ben cok mutsuzum. Ve bu kadini gorunce sinirleniyorum, hatta gormek istemiyorum. Hep hayatimda olumsuzluklar yaratan bir kadin. Bu yuzden 2 yildir artik gorusmuyorum hicbir sekilde onunla. Bazen bi sekilde ayni ortamlarda bulunuyoruz, o zaman bile tahammul edemiyorum gormeye. Cocukken ve gencligimde cok fazla sessiz kaldigim icin heralde, simdi tam tersi oldu. Onu gormedigim surece iyiyim cok sukur.
Ay sana da bi yardimi dokunmaz bu anlattiklarimin ama ne bileyim, konuyu gorunce benimde anlatasim geldi