Merhaba arkadaşlar, sizlere hayatım boyunca yaşamımda olmuş aileyle ilgili sorunlardan bahsetmek istiyorum.. 37 yaşındayım.. Bekarım evlenmedim. Yüksek lisans yapıyorum.. Çok dert çıkmazında değilim çok şükür sorunlardan çıkabiliyorum ama insanın aklına geliyor, sorun aileyle ilgili olunca da başka konular gibi bir süre unutsan da hep içindesin.. Sizlere biraz anlatmak istiyorum belki başka bakış açıları olur bir şey dersiniz..
Baskıcı bir annem var.. Her şey onun istediği gibi olmasını ister.. Ben doğduğum zaman isim konusunda çok sorun olmuş onun istediği isim olmadı babannemin ismi oldu diye, onu yıllarca atlatamadı.. Bana karşı hareketler hep kötüydü.. Ne bir başımı okşadığını hatırlarım ne bir içtenlik.. Hiçbir şey.. Ben üveymiş gibi hissediyorum. Üvey değiliz. 17 yaşında evlenmiş..Lise mezunu ama hiç okumamış kişilerin yapmayacağı hareketleri olur. Bana karşı hep kötü.. Bana karşı bu kötü hareketleri davranışları yüzünden benim genç yaşımda saçım beyazladı.. Çocukken bile tek tük beyaz vardı.. Koparırdı haberim yokkken.. Anlatsam sayfalar yetmez.. Saatler yetmez.. Bunlar geçmişte kaldı günümüze bakalım da insan biraz uzaklaşsa da hep aklına geliyor..
Ben sırf buradan uzaklaşmak kaçmak için üniversiteyi buradan farklı yerde okudum. Sırf buradan uzaklaşmak için.. Annem de beni yakınında istemiyor zaten.. 4 kardeşiz, hiçbiriyle bana karşı hareketleri yok.. Benim ismim onun istediği isim olmadı diye ben bebekken beni emzirmek bile istememiş.. Bana bunları anlatıyor.. Şimdi ben daha küçük yaşlarda bana karşı bu hareketleri normal zannediyordum.. Ama kız kardeşim var, içli köfte gibiler.. Her şeyi konuşurlar çok iyi araları.. Ben kıskanmak gibi bir şey değil. Bu yaşadıklarımın Allah'ın bana imtihanı olduğunu düşünüyorum..
Artık çok düşünmüyorum da zaten.. Ama aklıma geliyor. Bir ara iyi oluyoruz.. Sonra üzüyor bir şey oluyor.. Benim de aklıma hep bana karşı kötü hareketleri geliyor..
Şimdi Allah'a şükür Allah ayrı ev nasip etti. Yan yana 2 ev aldılar.. Küçük olanda ben oturacağım yan büyük dairede onlar oturacaklar.. Bu ayrı evi de annem bana iyilik olsun diye değil, benden uzak olmak için aldı.. Ayrı olacağımız için buna da şükür, şimdi insanlar ev bulamıyor kira ödeyemiyor.. Allah bir yerden sıkıntı verince dermanını da veriyor..
Her şeyi anlatmaya saatler günler yetmez.. Eskisi gibi kafama da takmıyorum.. Ama aklıma geliyor..
Aileniz size karşı iyiyse şefkatliyse kıymetini bilin.. Ben öyle derdimi anlatmak istedim.. Okuduğunuz için teşekkür ederim..
Edit: Yazmayı unutmuşum 17 yaşımda ben reşit olmadan önce benim rızam olmadan bana sorulmadan mahkemeyle ismime onun istediği isim eklediler..
Baskıcı bir annem var.. Her şey onun istediği gibi olmasını ister.. Ben doğduğum zaman isim konusunda çok sorun olmuş onun istediği isim olmadı babannemin ismi oldu diye, onu yıllarca atlatamadı.. Bana karşı hareketler hep kötüydü.. Ne bir başımı okşadığını hatırlarım ne bir içtenlik.. Hiçbir şey.. Ben üveymiş gibi hissediyorum. Üvey değiliz. 17 yaşında evlenmiş..Lise mezunu ama hiç okumamış kişilerin yapmayacağı hareketleri olur. Bana karşı hep kötü.. Bana karşı bu kötü hareketleri davranışları yüzünden benim genç yaşımda saçım beyazladı.. Çocukken bile tek tük beyaz vardı.. Koparırdı haberim yokkken.. Anlatsam sayfalar yetmez.. Saatler yetmez.. Bunlar geçmişte kaldı günümüze bakalım da insan biraz uzaklaşsa da hep aklına geliyor..
Ben sırf buradan uzaklaşmak kaçmak için üniversiteyi buradan farklı yerde okudum. Sırf buradan uzaklaşmak için.. Annem de beni yakınında istemiyor zaten.. 4 kardeşiz, hiçbiriyle bana karşı hareketleri yok.. Benim ismim onun istediği isim olmadı diye ben bebekken beni emzirmek bile istememiş.. Bana bunları anlatıyor.. Şimdi ben daha küçük yaşlarda bana karşı bu hareketleri normal zannediyordum.. Ama kız kardeşim var, içli köfte gibiler.. Her şeyi konuşurlar çok iyi araları.. Ben kıskanmak gibi bir şey değil. Bu yaşadıklarımın Allah'ın bana imtihanı olduğunu düşünüyorum..
Artık çok düşünmüyorum da zaten.. Ama aklıma geliyor. Bir ara iyi oluyoruz.. Sonra üzüyor bir şey oluyor.. Benim de aklıma hep bana karşı kötü hareketleri geliyor..
Şimdi Allah'a şükür Allah ayrı ev nasip etti. Yan yana 2 ev aldılar.. Küçük olanda ben oturacağım yan büyük dairede onlar oturacaklar.. Bu ayrı evi de annem bana iyilik olsun diye değil, benden uzak olmak için aldı.. Ayrı olacağımız için buna da şükür, şimdi insanlar ev bulamıyor kira ödeyemiyor.. Allah bir yerden sıkıntı verince dermanını da veriyor..
Her şeyi anlatmaya saatler günler yetmez.. Eskisi gibi kafama da takmıyorum.. Ama aklıma geliyor..
Aileniz size karşı iyiyse şefkatliyse kıymetini bilin.. Ben öyle derdimi anlatmak istedim.. Okuduğunuz için teşekkür ederim..
Edit: Yazmayı unutmuşum 17 yaşımda ben reşit olmadan önce benim rızam olmadan bana sorulmadan mahkemeyle ismime onun istediği isim eklediler..
Son düzenleme:
