Ait değilmiş gibi hissetmek

ne ilginç... benim gibi hissedenler varmış. bende özlem, pişmanlık ve farkındalık yüzünden oluyor, sanırım aklım herşeyi yok saymak istiyor. belkide bu yüzdendir konu sahibi. özlem, pişmanlık, farkındalık yüzünden yok saymayı istemek.....
 
Meleknaz .!.:
Hayatını kurdun ve böyle bir hayatın olacağını zor kabulleniyorsun.
Daha önce hep hedeflerin vardı.Bazısı belirgindi bazısı değildi.Örneğin mesleğin belliydi ama henüz çalışmaya başlamamıştın.Eşin belirsizdi,birisiyle evlenecektin ama nasıl biriyle ? Tatlı bir belirsizlik,beklenti,hayaller,..
Şimdi herşey belli.Eee bu mu ? oluyorsun.
Genişletmek için tıkla...
Mantıklı.
Mega mantıklı hem de.
 
prayforlosers .!.:
E sen mezun oldun ya, özel deneyecektin. İstanbulsa iktisat için en iyi kapı bence. Burada kal fıstık :)
Genişletmek için tıkla...
İstanbul'da değilim :) İş imkanı bayağı var ama. Hiç de bir tanıdığım kimim kimsem yok oralara kapak atayım. Ben gerçi yapamam o kadar büyük ve kalabalık bir yerde ama bayağı iş imkanı var. AMA işgücü arzı da hatta orada da ciddi bir arz fazlası var. Henüz mezun olmadım ama bir aya kadar mezun olurum. Küçük bir Ege şehrindeyim ben aslında burayı da seviyorum ama iş imkanı çok kısıtlı, burada yapamam. Bugün bi dünya iş başvurusu yaptım hatta iki-üç tanesi falan çok iyiydi, bi tanesi stajdı bi denetim firması, iki tanesi de yönetici adaylığıyla ilgiliydi bilinen firmalar ve olursa çok iyi olur benim için.
 
prayforlosers .!.:
Merhaba arkadaşlar,
Bu aralar bu duyguyu çok yoğun olarak yaşıyorum. Ben egenin bana göre en güzel ilinde üniyi bitirdikten sonra, İstanbul'a ailemin yanına geldim. Çalışmaya başladım. Üni zamanı tanıştığım eşimle de evlendim. Ama bazen burada gibi hissetmiyorum. En basiti trafikte. Ulan ne işim var burada diyorum, hay aklıma tüküreyim diyorum. Çok mutsuz oluyorum, depresif oluyorum. Sonra evliliğimde. Sanki evli olarak da hissetmiyorum. Şimdi ben evli miyim oha, nasıl olur çok garip oluyorum bazen mesela, sanki eşimi ilk defa görüyorum. Bu adam şimdi benim kocam mı modunda geziniyorum evin içinde. eşimin ailesiyle problemliyiz sanki onları tanımıyormuş gibi hissetmek istiyorum. Gün içerisinde de bazen bu mesleği ben niye seçtim ki modunda oluyorum. Değişik bir duygu durum yani bu. Son zamanlarda çok fazla yaşamaya başladım bunu. Bazen montumu alıp çıkasım geliyor, halbuki kendi işimi yapıyorum. Benim gibi hisseden var mı, psikologum bunun bir sorun olmadığını farkındalık refleksi diye bir kavram olduğunu ve bunca yıllık alışkanlıklarımızın zaman zaman bize garip gelebileceğini söyledi. Ama bu aralar çoook oluyor çok. Önceden böyle değildi ki, rahatsız ediyor beni. Hep mutsuz oluyorum bu duygu yüzünden. Ben öğrencilik hayatıma geri dönsem keşke diyorum. Benim gibi olan var mı?? Neler önerirsiniz?
Genişletmek için tıkla...

Bence henüz alışamadın,kendine zaman ver..
Yeni yer,yeni çevre..Özellikle küçük bir yerden gelmişsen,tam yerine düştün.
İstanbul sana kısaca, Hoş geldin demiş.

İstanbul da yaşayıp da ( trafikten dolayı)her gün bu şehirde yaşanmaz deyip hala yaşayan biziz.

Ama senin problemin kendinle bence..Huzursuzluğunu her şeye yansıtmışsın.

Akışına bırak hayatı,kasacak bir şey yok
 
25 yaş çok küçük bir yaş değil derler ama 1 senedir evlisiniz 24 yaşında evlenmiş oluyorsun bana çok küçük geliyor hele şu zamanda. Bi de okuldu işti evlilikti bunlar sirayla arka arkaya geldiyse ki öyle duruyor bi an sindirememiş olabilirsin onun bir yorgunluğuda olabilir. Ve de yeni evlisin evliliğin ilk yıllarında adapte olmak zordur diyorlar özellikle ilk iki yılı. Normal aslında böyle şeyler çok duyuyorum çevreden. Istanbulda yaşıyorsunuz bide temposu yeter. Her halde biraz kendinize vakit ayırmak iyi gelir diye düşünüyorum bi gezin tatil yapın kendinize gelin bulunduğunuz ortamdan uzaklaşın biraz eşinizle falan.
 
Bende bazen bu anı daha önce yasamistim lan diyorum. Dejavu mu ne diyolar. Siyirdik topluca geçmiş olsun :))
 
Rüyada olma hissi, kendi bedeninizi bile ara sıra size ait değilmiş gibi algıyama, dış dünyanın ve hayatın gerçek dışı algılanması gibi şeyler varsa yabancılaşma durumu olabiliyor. Eşlik eden başka durumlar yoksa, sadece belirti olarak ortaya çıkıyorsa ve hayatı ciddi etkilemiyorsa çok önemsenmiyor aslında, depersanalizasyon da deniyor. Ama hayatınız etkileniyorsa bir destek almayı düşünün derim, en azından kontrol amaçlı.
Ama belki de psikolojik bir durum değil de yanlış, size uygun olmayan yaşam tercihleri yapmanızdan kaynaklanıyordur. Mesela ben de Ege'ye yerleşene kadar hayatımın belli dönemlerinde çok yoğun olarak, yaşadığım şehre kesinlikle ait olmadığımı, başka bir yerlere gitmem gerektiğini hissediyordum. Bunu resmen bir baskı, bir mecburiyet gibi hissediyordum. Ege'de öyle bir şey var gerçekten, İstanbul'a yerleşsem de sanırım sizden daha büyük bir yabancılaşma da yaşardım, hayatımın her alanını da sorgulardım sanırım. Bunlar biraz da karaktere, yapıya bağlı sanki.
 
Ofelias .!.:
25 yaş çok küçük bir yaş değil derler ama 1 senedir evlisiniz 24 yaşında evlenmiş oluyorsun bana çok küçük geliyor hele şu zamanda. Bi de okuldu işti evlilikti bunlar sirayla arka arkaya geldiyse ki öyle duruyor bi an sindirememiş olabilirsin onun bir yorgunluğuda olabilir. Ve de yeni evlisin evliliğin ilk yıllarında adapte olmak zordur diyorlar özellikle ilk iki yılı. Normal aslında böyle şeyler çok duyuyorum çevreden. Istanbulda yaşıyorsunuz bide temposu yeter. Her halde biraz kendinize vakit ayırmak iyi gelir diye düşünüyorum bi gezin tatil yapın kendinize gelin bulunduğunuz ortamdan uzaklaşın biraz eşinizle falan.
Genişletmek için tıkla...
Ben daha önce ifşa olduğum için profilimdeki birçok bilgide kısmen oynama yaptım :)) bilemiyorum evlilik yaşı değişebilir aslında. Mesela bana da geç evlenemezmişim gibi geliyor. Geç evlenmenin, yani daha doğrusu evlenmek için en olgun zamana erişmeyi beklemek bence evliliğe çok fazla anlam yüklemek demek. Bazı şeyleri kafamda çok büyütürsem, onu yürütmede başarılı olamam. Galiba ben henüz idrak edemedim mezun olduktan sonrasını. :((
 
prayforlosers .!.:
Ben daha önce ifşa olduğum için profilimdeki birçok bilgide kısmen oynama yaptım :)) bilemiyorum evlilik yaşı değişebilir aslında. Mesela bana da geç evlenemezmişim gibi geliyor. Geç evlenmenin, yani daha doğrusu evlenmek için en olgun zamana erişmeyi beklemek bence evliliğe çok fazla anlam yüklemek demek. Bazı şeyleri kafamda çok büyütürsem, onu yürütmede başarılı olamam. Galiba ben henüz idrak edemedim mezun olduktan sonrasını. :KK43:(
Genişletmek için tıkla...

Profiline hıc bakmadim sadece senin yazdiklarindan yola ciktim 24 yasimda evlendim dedin ordan :) tabi degisir herkesin farkli dusuncesi bende 27 yasimdayim bu sene evleniyorum ama bazen ben bile hala kendimi hazir hissedemiyorum bilemiyorum belkide çok beklemekten oluyor :D alişiyor insan :) ama bi seyde ayni fikirdeyiz idrak edememek bence normal ilk yıllarin zaten zamanla otururur.
 
prayforlosers .!.:
Merhaba arkadaşlar,
Bu aralar bu duyguyu çok yoğun olarak yaşıyorum. Ben egenin bana göre en güzel ilinde üniyi bitirdikten sonra, İstanbul'a ailemin yanına geldim. Çalışmaya başladım. Üni zamanı tanıştığım eşimle de evlendim. Ama bazen burada gibi hissetmiyorum. En basiti trafikte. Ulan ne işim var burada diyorum, hay aklıma tüküreyim diyorum. Çok mutsuz oluyorum, depresif oluyorum. Sonra evliliğimde. Sanki evli olarak da hissetmiyorum. Şimdi ben evli miyim oha, nasıl olur çok garip oluyorum bazen mesela, sanki eşimi ilk defa görüyorum. Bu adam şimdi benim kocam mı modunda geziniyorum evin içinde. eşimin ailesiyle problemliyiz sanki onları tanımıyormuş gibi hissetmek istiyorum. Gün içerisinde de bazen bu mesleği ben niye seçtim ki modunda oluyorum. Değişik bir duygu durum yani bu. Son zamanlarda çok fazla yaşamaya başladım bunu. Bazen montumu alıp çıkasım geliyor, halbuki kendi işimi yapıyorum. Benim gibi hisseden var mı, psikologum bunun bir sorun olmadığını farkındalık refleksi diye bir kavram olduğunu ve bunca yıllık alışkanlıklarımızın zaman zaman bize garip gelebileceğini söyledi. Ama bu aralar çoook oluyor çok. Önceden böyle değildi ki, rahatsız ediyor beni. Hep mutsuz oluyorum bu duygu yüzünden. Ben öğrencilik hayatıma geri dönsem keşke diyorum. Benim gibi olan var mı?? Neler önerirsiniz?
Genişletmek için tıkla...

Zaman zaman hepimize oluyor. Aslında bana işimde ya da aile içinde mutsuz olduğum dönemlerde daha sık olurdu. Gizliden gizliye bir memnuniyetsizliğiniz olabilir mi acaba ? Mesela işyerinizde bir tatminsizlik var mı ? Ya da dönemsel bir şeydir. Sonuçta Türkiye hele de İstanbul' da hangimiz çok mutluyuz ki ?
 
vivelamour .!.:
Zaman zaman hepimize oluyor. Aslında bana işimde ya da aile içinde mutsuz olduğum dönemlerde daha sık olurdu. Gizliden gizliye bir memnuniyetsizliğiniz olabilir mi acaba ? Mesela işyerinizde bir tatminsizlik var mı ? Ya da dönemsel bir şeydir. Sonuçta Türkiye hele de İstanbul' da hangimiz çok mutluyuz ki ?
Genişletmek için tıkla...
evet viv, hiç mutlu değilim. İşlerimle ilgili tatminsizliğim yok. Gece yarılarına kadar çalışıyorum çok yoğunum. Sadece böyle insan bazen lanet ediyor biliyorsun, dönemsel olabilir. eşimle aynı yatağa girerken birden çok utaabiliyorum mesela, aman allahım ben napıyorum diyorum. sanki tanımadığım biri gibi. Enteresan duygular
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

H
Kaynana sorunları
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
2K
pembeyiseverim
P
L
Tartışmaların yoğun olduğu dönemde hamile olduğumu öğrendim
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
3K
Aysenimi
A
I
Anorgazmi yardım lütfen!!!
Yorumlar
1
Görüntüleme
225
Taranta
Taranta
D
  • Kilitli
Nasıl boşanırım?
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
899
yenibirhayat
Y
scarlett O hara
Anneler hiç intiharı düşündüz mü?
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
5K
scarlett O hara
scarlett O hara
Back
X