• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

akademik kariyer, evlilik ve hamilelik

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
ara verince olmuyor. BAzı şeyler için fedakarlık yapmak gerekiyor. Bu bazen uyku, bazen yemekten, bazen de gezmekten vb diye uzar gider. Ama itiraf edeyim en çok arkadaşlarımla vakit geçirmeyi özledim . tam hamileyim yaz geldi gezerim derken 16 marttan beri evdeyim :KK70: :KK70:
Olsun ne yapalım artık 😂 Akademik camiaya kadınlar olarak biz de buradayız demeyelim mi? Bazen bezip kendimi "Yaşlandığın zaman çalışma masasından kalkmaksızın kahve yiyip kahve içip sabahladığın bu günlere pişman olmak yerine gez boşver" diyerek olumsuz manipüle ettiğim olsa da "Bunu düşünmeye vaktin yok" diyerek kaldığım yerden devam ediyorum 😂 Ama ne zaman çocuk yapacağım inanın bilmiyorum, hayırlısı
 
Kendi adıma konuşuyorum! Lütfen süperwoman lar alınmasın.

Kesinlikle evlilik, çocuk ve kariyeri bir arada yürütemem. illaki hepsinden azar azar ödün vermek zorunda kalırdım. Ama kişilik olarak o an ne yapıyorsam onda en iyisi olmaya çalışan biriyim. Başarılı bir tez yazabilecekken muhtemelen orta halli bir tez teslim ederdim. Yada çalışıyor olsaydım oğluma şuanki kadar güzel bakıp eğitim veremezdim.

Neden herşeye yetişmeye çalışıp erkenden yaşlanayım ki? Ha şuan oğlumu 2 yaşına getirdim ve tamamen farklı bir kariyer planım var, ama olabildiği kadar çetrefilsiz yolları tercih ediyorum.
 
Oncelikle konu sahibesi bence dogmamis cocuga don biciyorsunuz. Once kabul edilin, baslayin bir bakin nasil gidiyor. Belki hocayi sevmeyeceksiniz, belki daha iyi bir proje icin baska okula tasinacaksiniz ... bilemiyorsunuz. Ben PhD terkim mesela, sahane bir is teklifi icin biraktim PhDyi hic pisman degilim.


Ben farkli bir bakis acisi daha sunmak istiyorum. Avrupali bir arkadasim var, demisti ki annem de babam de PhDyken biz dogmusuz. Babasi demis ki, cocuk sahibi olmak icin en uygun zaman PhD cunku evden calisabiliyorsun, calisma saatleri gayet esnek. PhDyken tez yaparken zaten bol bol evde oturup calisiyorsun, cocuga bakmak daha kolay oluyor diye dusunmustum adam hakli bence calisma hayatindan, dogum izniyle ugrasmaktan kat kat kolay.
 
İsteyince oluyor ben doktora esnasında doğum yaptım tez yazdığım dönemde. Düzenli olunca hepsi oluyor. Ama benim kayınvalidem çok yardımcı oldu bana. Eve gelip çocukla ilgilenip sonra günde 3 saat odaya kapanıyordum. Yemek çocuk hep kendisi ilgilendi. Biraz uykudan feragat etmen gerek yalnızca
 
Gelin ata binmiş, hala mı at demiş. önce düğün olsun, evlilik gerçekleşsin, mutlu olduğunuzdan emin olup, birikim yapın, zaten 3sene geçer. Çocuk daha sonraki iş.
Doktora ilerleyecek mi, stres evliliğini yıpratacak mı, bunlar da o sürece dahil. Ha bi de kayın aile meseleleri var.
 
Doktora değil ama yüksek lisansta derslerimi bitirdiğimde hamile kalmıştım. 1,5 yıl sürdü tezimi bitirmem (farklı şehirde üniversite).
Ailemin ve eşimin desteği olmasa daha da zor olurdu muhtemelen.
 
Derdini görünce yazmadan gecemedim. Ben sana soyke yap böyle yap demicem. Kendimi anlaticam fikir vermesi için. Evlendigimde yüksek lisans yapıyordum. Tezimi hamileyken yazdım. Rahat bir hamilelik gecirdigim için belki de hiç zorlanmadan bitti. Sonra ara vermeden doktoraya başvurdum kazandım dersler başlamadan bir hafta önce oğlum doğdu. O dönem yani kaydoldum ama dondurdum. Oğlum 4.5 aylıkken başladım. Ablama bırakıyordum derse giderken. Eğer rahatça birakabilecegin biri varsa çok iyi. Oğlum şimdi 3 yaşında. Ben de tez dönemine geçtim.
Küçük bir bebekle geceleri geç saate kadar ders çalışıp sonra gece kırk kere uyanıp sonra ertesi güne başlamak gerçekten çok zor. Ama bu bebeğe de bağlı . Benimki çok uyaniyordu. Gündüz zaten calisamiyorsun haliyle akşam onu uyutup gece dayanabildigin saate kadar çalışıyorsun.
Sana asla kolay diyemem. Herseye yetişmek gerçekten zor. Hele benim gibi dersim de tam olsun evim de tam olsun çocuğum da tam olsun kafasindaysan. Ama geriye dönüp baktığımda asla pişman değilim. Bu süreçte kendim için birseyler yapmış olmanın bana verdiği haz çok fazla. Sadece ev koca çocuk için bu dünyaya gelmediğini hissetmek tarifsiz. Yani kendini iyi tahlil et. Yapabilir misin, gercekte ne istiyorsun, bu süreçte evle kocanla çocukla ilgili çıkacak problemleri gogusleyebilecek misin... Ve elbette kocanın sana saygısı ve tutumu. Yani çok yönlü bir denklem.
 
Ben doktora yaparken evlendim ve çocuk düşünmüyorum ama doktora sürecinde evlenip çocuğa maddi-manevi bakabilen ve tam 4 senede uzatmadan mezun olan süper kahraman olduğunu düşündüğüm arkadaşlarım var :)
 
Akademik kariyer cok istiyordum. Mezun olduktan sonra 2 defa basvurdum ama olmadi. Genelde torpile bakiyordu cunku mulakatta soru bile sormadilar. Her neyse eger olsaydi bitirene kadar cocuk yaomayi düşünmüyordum. Baktim yuksek lisans olmuyor cocuk yaptım. Suan ikisini bir arada goturebilir miydim? Sanmiyorum. Cunku yardimci olacak kimse yok.
Ben olsam doktora bitmeden yapmazdim çocuk.
 
bence biraz akışına bırakın
hayat biz planlar yaparken başımızdan geçenlerdir demişler.
ben hepsini farklı zamanlarda yapanlardanım
şu an açıkçası mesela kariyerimde ve bazı mesleki konuda altın bileziklerimi önceden aldığım için mutluyum.
ama hepsini bir arada yapıp başarabilenler de dolu.
 
bu sene hem doktoraya başvuruyorum hem de evleniyorum. bir iki yıl çocuk düşünmüyorum ama olursa (Allah nasip ederse) doktora sürecinde bebek düşünmek mantıklı mıdır? veya en uygun sene hangisi olur? bir süre okulu mu dondurmalıyım ne yapmalıyım?
Doğmamış çocuğa daha evlenmeden don biçmek niye? Şimdiden iki üç yıl sonrasını dert etmeyin.
 
Kendi adıma konuşuyorum! Lütfen süperwoman lar alınmasın.

Kesinlikle evlilik, çocuk ve kariyeri bir arada yürütemem. illaki hepsinden azar azar ödün vermek zorunda kalırdım. Ama kişilik olarak o an ne yapıyorsam onda en iyisi olmaya çalışan biriyim. Başarılı bir tez yazabilecekken muhtemelen orta halli bir tez teslim ederdim. Yada çalışıyor olsaydım oğluma şuanki kadar güzel bakıp eğitim veremezdim.

Neden herşeye yetişmeye çalışıp erkenden yaşlanayım ki? Ha şuan oğlumu 2 yaşına getirdim ve tamamen farklı bir kariyer planım var, ama olabildiği kadar çetrefilsiz yolları tercih ediyorum.

insanin kendi sinirlarini bilmesi guzel bir sey bence.

Ben de cok yoruldugumda sinirli oluyorum, bu da muhakkak ki cevremdeki herkesi etkiliyor.
O yuzden bu konuda bilincli kararlar almaya calisiyorum, kendimi sinirlara kadar yormadan halledebilecegim kadar isi ustlenmeye calisiyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X