Konu bence böyle bir konu değil, bir ihmalin konusu.
"Aklı bozuk" filan diyorsunuz da, insanların zamanla-hangi olaylarla ne hale geleceğini bilemezsiniz. Misal bu kadın, haberi burada görüp okuduğumda (Haber takip etmemeye çalışıyorum böyle şeyleri içim götürmüyor) aklıma Andrea Yates geldi. Bilmem bilir misiniz, kadın 5 çocuğunu da küvette boğdu ve bunu son çocuğunu doğurduktan sonra girdiği beşinci postpartum depresyonuyla iyice yiten akıl sağlığı sebebiyle yaptı. İlk 2 çocuğunda sorun yok kendi çabası ile atlatıyor ama 3.de ilerliyor öngöremiyorlar, 4.den sonra davranışları bariz değişince doktora gidiyorlar ve doktor "Kesinlikle bir daha hamile kalmamasını" üzerine basa basa söylüyor. Ancak gerek dini inançları, gerek eşinin baskısı ve önemsememesi ile 5. çocuğuna hamile kalıyor.
Kadının gerçeklik algısı o kadar yitiyor ki, çocuklarını sırayla hazırlayıp boğarken, onlara iyilik yaptığını düşünüyor bilmem anlatabildim mi? Yani kadın kanı bozuk-kötü biri değil, hasta ve hastalığı eşi-çevresi tarafından ciddiye alınmamış bir kadın.
Muhtemelen buradaki kadın da aynı durumda; 2. çocuğuymuş. İlkinde de yaşamıştır güç bela toparlamıştır kendi kendine, kimse umursamamış tek kez bile psikolog yüzü görmemiştir. İkincide de ortaya çıkan tablo bu, 6. ay yine gözardı edilmiştir ve sonuç... Belki çocuğu elinde mi bilemedi, belki melek zannetti uçurmaya çalıştı...
Baştan "Akıl sağlığı" vb. filan olmuyor işte. Kiminde böyle sonradan oluşup kronikleşiyor. Önemli olan; başımıza gelmeden, insan psikolojisi üzerine biraz bir şeyler bilmek, en azından -doktora gitmeli-götürmeliyiz- denilecek, doktorun tavsiyelerini ciddiyetle takip edebilecek farkındalıkta olmak.
Astoria
'nın yorumuna katılıyorum; buradaki suçlular "Loğusadır-nazdır geçer" deyip, önemsemeyen eşi ve annesidir. 6 aydır bunun sinyalini illaki vermiştir kadın ve görmezden gelinmiştir.
Quixx
katılıyorum, ağır depresyondaki bir birey doğruyla yanlış arasındaki farkı muhakeme edemez, ikisi birbirine karışır, o kadar şeyler gördüm ki, maalesef bir çok da tatsız olaya tanık oldum veya birinci ağızlardan işittim, o yüzden ben de örnek çok, annemlerin bir arkadaşı 2. bebeğini doğurmuştu, ilk bebeği de yanılmıyorsam 4 yaşındaydı, hem lohusalık depresyonu hem de eşiyle yaşadığı bazı sıkıntılar sebebiyle bir akşam eşiyle kavga ettikten sonra sinir krizi geçirip çocuklarını da alarak çatı katına çıkıyor, hem kendini hem çocuklarını yakmak üzereyken eşi ve eşinin ailesi müdahale ediyor, kadın epey süre tedavi gördü, görseniz çok da iyi bir anne ve eşti kendisi ama sorunlar üst üste gelince kaldıramadı, düşününce çok feci bir olay, bir anne nasıl yapar dersiniz ama kadın çocuklarını ardında bırakmama düşüncesiyle böyle bir eyleme kalktı çünkü eşi kadını aldatıyordu, bebeklerim geride kalırsa başka kadına anne diyecekler düşüncesi kadını mahvediyor zira evlatlarına çok düşkün bir kadındı, kimsenin dört duvarı arasındakini bilemeyiz, vicdan ve merhametten yoksun, gaddar insanlar ayrı, onlara masum diyemem lakin ya bu olayda kadın gerçekten ağır bir depresyondaysa? Gerçeklikten uzaklaşacak, yaptığının bilincinde olamayacak kadar hastaysa? 
