- 4 Temmuz 2015
- 645
- 645
- 103
Öncelikle merhaba :) hemen her gün okuyorum ben de dökeyim içimdekileri istedim. 5 yıllık evliyim. Kızım 2 buçuk yaşında. Eşimle ilgili bazı sıkıntılarım var. Aklımdakiler aslında.
Eşim 5 yaşındayken annesini kaybetmiş. Babasının ailesiyle büyümüş. Babasi ilgilenmemiş. Alkoliğin teki zaten. Aile kavramına uzak bir insan eşim. Işte biz çok sevdik, evlendik o ailesinin yaşadığı şehri bıraktı benim yaşadığım şehre geldi. Baba yeni yeni ilgi göstermeye başladığı oğlu bana geldi diye beni düşman belledi. Keza diğer aile fertleri de. Benim ailem de uzakta bu arada biz bu şehirde yalnızız.
Neyse evliliğimizin ilk günleri eş ailesinin bitmek bilmeyen istekleri, kaprisleri, borçları zamanında babasına kefil olduğu icraları ile geçti. Ben 5 aylık hamileyken babası bana ve aileme sosyal medya üzerinden ağır küfürler edince ben suç duyurusunda bulundum eşim de ben de iletişimi kestik.
Kızım doğdu. Sağlık sorunlarıyla uğraştık hastanelerde yattık falan derken ben kızım 7-8 aylıkken ise döndüm. Bu süreçte eşim işten ayrılmıştı. Tanımadığımız yerde kime güvenebileceğiz tek maaşla diye de eşim evde kızıma baktı ben çalıştım. Öğretmenim 3-4 gün derslerim oluyordu. Kızım zaten sabah 7 de uyur öğlen 2 de falan kalkardı. Bu süreçte sanirim uykusuzluğun da verdiği gerginlikle ben zorlandım. Esim de evde oldugu icin zorlaniyordu. Hiç unutmuyorum önceki yıl ben söylediğim için kızıma yemek yediremiyorum diye sofrayı dağıtıp çıkıp gitmişti. Sonra döndü kredi kartlarını patlatmış. Krediyle hala ödüyoruz. Eşim alkol konusunda şöyle. Evlenmeden çok içerdi. Ben bu yüzden evlenmek istemedim. İcmeyecegim dedi ama içti. Durması gereken noktayı bilmeden içip sacmalayabilen bir tip. Maddi konularda. Senede 2-3 yaptı mutlaka. Son vukuat nisanda patladı idda oynamış onbin kadar borç yapmış. Yüzüme bakamadı evi terketti. 3 gece sonra döndü yalvar yakar. Ben son kez dedim bir daha benzer bir şey olursa giderim. Okey dedi. Yaz basında çalışmaya başladı kızımı kreşe göndereceğim bu yıl. Sanki o ise gidince eve huzur geldi. Hiçbir falsosunu görmemiştim fakat 2 gün önce telefonunda mesajlarda iddaya cüzi bir para gönderildiğini gördüm. Sordum. Telefon numarama kayıtlı hesap yok diye iş yerinden birine hesap açmışlar falan. Bu arada aileme gitmiştim bir ay önce. Döndüğümde kredi kartı gördüm cüzdanında. Çıkartmayacağım asla kullanamıyorum diyip diğerlerini kapamıs, ödemekte okuduklarımızı bana vermişti. Bu ne dedim. Banka maaş müşterisi olduğum için göndermiş aktivasyon bile yapmadım dedi. Ben surat yapınca da bir gün sonra arayıp iptal ettiğini zaten aktivasyon yapılmadığı için güvenlik gereği kapandığını söyledi. Şimdi ben kurmadan duramıyorum çok çok üzgünüm çünkü biktim hep başa sarmaktan. Hep tutulmayan sözlerden. O da güvenmiyorum diye üzülüyormuş. Şaka gibi.
Neyse uzun oldu özür dilerim. Şimdi oynamıyorum diyor soramıyorum bile. Telefonunu kurcalamak da içimden gelmiyor. Ben nasıl düşünmeden, kurmadan dururum? Yine öyle gerginim ki onu çok seviyorum. Ama her yaptığı resmen şüphe uyandırıyor uzak tutuyorum kendimi. Terapist fikrini reddediyor. Bana ne öneride bulunursunuz? Mutlu olmak istiyorum.
Eşim 5 yaşındayken annesini kaybetmiş. Babasının ailesiyle büyümüş. Babasi ilgilenmemiş. Alkoliğin teki zaten. Aile kavramına uzak bir insan eşim. Işte biz çok sevdik, evlendik o ailesinin yaşadığı şehri bıraktı benim yaşadığım şehre geldi. Baba yeni yeni ilgi göstermeye başladığı oğlu bana geldi diye beni düşman belledi. Keza diğer aile fertleri de. Benim ailem de uzakta bu arada biz bu şehirde yalnızız.
Neyse evliliğimizin ilk günleri eş ailesinin bitmek bilmeyen istekleri, kaprisleri, borçları zamanında babasına kefil olduğu icraları ile geçti. Ben 5 aylık hamileyken babası bana ve aileme sosyal medya üzerinden ağır küfürler edince ben suç duyurusunda bulundum eşim de ben de iletişimi kestik.
Kızım doğdu. Sağlık sorunlarıyla uğraştık hastanelerde yattık falan derken ben kızım 7-8 aylıkken ise döndüm. Bu süreçte eşim işten ayrılmıştı. Tanımadığımız yerde kime güvenebileceğiz tek maaşla diye de eşim evde kızıma baktı ben çalıştım. Öğretmenim 3-4 gün derslerim oluyordu. Kızım zaten sabah 7 de uyur öğlen 2 de falan kalkardı. Bu süreçte sanirim uykusuzluğun da verdiği gerginlikle ben zorlandım. Esim de evde oldugu icin zorlaniyordu. Hiç unutmuyorum önceki yıl ben söylediğim için kızıma yemek yediremiyorum diye sofrayı dağıtıp çıkıp gitmişti. Sonra döndü kredi kartlarını patlatmış. Krediyle hala ödüyoruz. Eşim alkol konusunda şöyle. Evlenmeden çok içerdi. Ben bu yüzden evlenmek istemedim. İcmeyecegim dedi ama içti. Durması gereken noktayı bilmeden içip sacmalayabilen bir tip. Maddi konularda. Senede 2-3 yaptı mutlaka. Son vukuat nisanda patladı idda oynamış onbin kadar borç yapmış. Yüzüme bakamadı evi terketti. 3 gece sonra döndü yalvar yakar. Ben son kez dedim bir daha benzer bir şey olursa giderim. Okey dedi. Yaz basında çalışmaya başladı kızımı kreşe göndereceğim bu yıl. Sanki o ise gidince eve huzur geldi. Hiçbir falsosunu görmemiştim fakat 2 gün önce telefonunda mesajlarda iddaya cüzi bir para gönderildiğini gördüm. Sordum. Telefon numarama kayıtlı hesap yok diye iş yerinden birine hesap açmışlar falan. Bu arada aileme gitmiştim bir ay önce. Döndüğümde kredi kartı gördüm cüzdanında. Çıkartmayacağım asla kullanamıyorum diyip diğerlerini kapamıs, ödemekte okuduklarımızı bana vermişti. Bu ne dedim. Banka maaş müşterisi olduğum için göndermiş aktivasyon bile yapmadım dedi. Ben surat yapınca da bir gün sonra arayıp iptal ettiğini zaten aktivasyon yapılmadığı için güvenlik gereği kapandığını söyledi. Şimdi ben kurmadan duramıyorum çok çok üzgünüm çünkü biktim hep başa sarmaktan. Hep tutulmayan sözlerden. O da güvenmiyorum diye üzülüyormuş. Şaka gibi.
Neyse uzun oldu özür dilerim. Şimdi oynamıyorum diyor soramıyorum bile. Telefonunu kurcalamak da içimden gelmiyor. Ben nasıl düşünmeden, kurmadan dururum? Yine öyle gerginim ki onu çok seviyorum. Ama her yaptığı resmen şüphe uyandırıyor uzak tutuyorum kendimi. Terapist fikrini reddediyor. Bana ne öneride bulunursunuz? Mutlu olmak istiyorum.