- 6 Aralık 2018
- 6.691
- 15.597
- 248
Konu biraz uzun baştan uyarayım
Benim 1 tane abim var.Aramızda gerek yaş farkı olması gerek çok dik kafalı,karşısındakinin fikirlerine saygı duymayan,dediğim dedik bir insan olması sebebiyle zaman içinde baya soğudum kendisinden.
Canım ciğerim,tırnağına taş değse üzülürüm orası ayrı ama normal 2 çift laf edemediğimiz için çok muhatap olmuyorum.Çokta agresif,sinirli biri aynı zamanda.
Neyse akşam otururken bir muhabbet açıldı.Yaza kuzenimizin düğünü var onun düğününe gidip,gitmeme konusu hakkında konuşuyoduk.
Ben gitmeyi düşünmüyorum dedi.Neden diye sordum "pandemi var,takımı takarım giderim" dedi.
Bende ilk başta düğüne gitmem,etmem diyince hiç uğramayacak sandım.Takımı takar giderim diyince, "he iyi o zaman hiç gitmeseniz ayıp olurdu,neticede onlar sizin düğüne geldi çünkü" dedim.Ama asla ısrar etme gibi bir durumum olmadı.Normal sohbet sırasında kendi fikrimi belirttim sadece.Sonra bir anda parladı ben bu lafı edince.
"Ben kimlerin düğününe gittim de onlar bana gelmedi,benim sağlığım daha önemli" falan filan diye başladı.Hani normal zamanda koronaya dikkat eden bir insan olsa amenna diyecem.Ve "nasıl gitmesiniz,çok ayıp,gitmen lazım" tarzında bir laf,eleştiri çıkmadı ağzımdan asla.Normal sohbet ederken "hiç uğramazsanız ayıp olur,en azından takı için uğrayacaksan iyi" dedim çok normal bir tavırla.O kadar.Bu bana parlayınca "tamam abi gitmezsen,gitme kendi bileceğin iş" dedim konuyu kapattım.Çünkü gerçekten umrumda değil ne yaptığı ben sadece kendi düşüncemi söylemiştim."Evet ben bilirim zaten bana akıl verme,benim aklım bana yeter" dedi.Çok gücüme gitti,neden biz 2 kardeş normal bir iletişim kuramıyoruz yani? Hep bir hor görme,ezme durumu.
Neyse sonra konu alakasız bir şekilde benim geçmişte çok sıkı fıkı olduğum ama şu anda konuşmadığım,zaman içinde koptuğum bir kız arkadaşıma geldi konu.
Neymişte zamanında bana çok demiş o insanın namkör olduğunu ama ben onu dinlememişim,arkadaşlık yapmaya devam etmişim.
Ya her konuda istiyor ki insanlar onun dediğini yapsın.Onun ağzından çıkana göre hareket edilsin.
Ya hu bu insan beni kötü etkileyen,zarar veren bir insan olsa ve ben seni dinlemesem hadi haklısın derimde,kızla bir tartışmamız bile olmadı zaman içinde koptuk sadece.Bunun seni dinlememekle ne alakası var ya?
Sonuçta benimde kendi aklım,fikrim,iradem var.Kimle arkadaşlık yapıp yapamayacağımı neden senin lafına göre belirleyeyim?Çocuk muyum ben? Dediğim gibi beni kötü etkileyen biri olur,bir büyük olarak uyarırsın o başka.Ya sadece bu olayda değil kızlar her konuda böyle,herkesi her şeyi yönetmeye çalışıyor.Ne yapsam bir kulp buluyor.Onun doğruları dışındaki doğruları kabul etmiyor.Benim artık çocuk olmadığımı,kendi hayatım olduğunu idrak edemiyor bir türlü.Bu olay en basiti,sadece yarım saat içinde yaşadıklarım yani düşünün.
Neyse çok uzattım öyle bir içimi dökmek istedim.Sabırla okuyan herkese teşekkürler.
Benim 1 tane abim var.Aramızda gerek yaş farkı olması gerek çok dik kafalı,karşısındakinin fikirlerine saygı duymayan,dediğim dedik bir insan olması sebebiyle zaman içinde baya soğudum kendisinden.
Canım ciğerim,tırnağına taş değse üzülürüm orası ayrı ama normal 2 çift laf edemediğimiz için çok muhatap olmuyorum.Çokta agresif,sinirli biri aynı zamanda.
Neyse akşam otururken bir muhabbet açıldı.Yaza kuzenimizin düğünü var onun düğününe gidip,gitmeme konusu hakkında konuşuyoduk.
Ben gitmeyi düşünmüyorum dedi.Neden diye sordum "pandemi var,takımı takarım giderim" dedi.
Bende ilk başta düğüne gitmem,etmem diyince hiç uğramayacak sandım.Takımı takar giderim diyince, "he iyi o zaman hiç gitmeseniz ayıp olurdu,neticede onlar sizin düğüne geldi çünkü" dedim.Ama asla ısrar etme gibi bir durumum olmadı.Normal sohbet sırasında kendi fikrimi belirttim sadece.Sonra bir anda parladı ben bu lafı edince.
"Ben kimlerin düğününe gittim de onlar bana gelmedi,benim sağlığım daha önemli" falan filan diye başladı.Hani normal zamanda koronaya dikkat eden bir insan olsa amenna diyecem.Ve "nasıl gitmesiniz,çok ayıp,gitmen lazım" tarzında bir laf,eleştiri çıkmadı ağzımdan asla.Normal sohbet ederken "hiç uğramazsanız ayıp olur,en azından takı için uğrayacaksan iyi" dedim çok normal bir tavırla.O kadar.Bu bana parlayınca "tamam abi gitmezsen,gitme kendi bileceğin iş" dedim konuyu kapattım.Çünkü gerçekten umrumda değil ne yaptığı ben sadece kendi düşüncemi söylemiştim."Evet ben bilirim zaten bana akıl verme,benim aklım bana yeter" dedi.Çok gücüme gitti,neden biz 2 kardeş normal bir iletişim kuramıyoruz yani? Hep bir hor görme,ezme durumu.
Neyse sonra konu alakasız bir şekilde benim geçmişte çok sıkı fıkı olduğum ama şu anda konuşmadığım,zaman içinde koptuğum bir kız arkadaşıma geldi konu.
Neymişte zamanında bana çok demiş o insanın namkör olduğunu ama ben onu dinlememişim,arkadaşlık yapmaya devam etmişim.
Ya her konuda istiyor ki insanlar onun dediğini yapsın.Onun ağzından çıkana göre hareket edilsin.
Ya hu bu insan beni kötü etkileyen,zarar veren bir insan olsa ve ben seni dinlemesem hadi haklısın derimde,kızla bir tartışmamız bile olmadı zaman içinde koptuk sadece.Bunun seni dinlememekle ne alakası var ya?
Sonuçta benimde kendi aklım,fikrim,iradem var.Kimle arkadaşlık yapıp yapamayacağımı neden senin lafına göre belirleyeyim?Çocuk muyum ben? Dediğim gibi beni kötü etkileyen biri olur,bir büyük olarak uyarırsın o başka.Ya sadece bu olayda değil kızlar her konuda böyle,herkesi her şeyi yönetmeye çalışıyor.Ne yapsam bir kulp buluyor.Onun doğruları dışındaki doğruları kabul etmiyor.Benim artık çocuk olmadığımı,kendi hayatım olduğunu idrak edemiyor bir türlü.Bu olay en basiti,sadece yarım saat içinde yaşadıklarım yani düşünün.
Neyse çok uzattım öyle bir içimi dökmek istedim.Sabırla okuyan herkese teşekkürler.
.
