Akşam Akşam Canım Sıkıldı

Abinizin kafası bir şeye mi bozuk acaba ? Tamam mizacı böyle olabilir de belki bir şeye takılmıştır.
Aile bu sonuçta, bir yere kadar idare ediyorsunuz birbirinizi. Kendinizi sakinleştirecek bir şeyler yapın bence şimdi.
 
Ama bence içten içe kıskanıyor seni,belkide küçük olduğun için ailen senin üzerine daha çok düşüyordur.Sen farkında olmasan da kıskanma ihtimali büyük.
Ya tamam ben evin küçüğüyüm de ne o çocuk ne de ben çocuğuz yani neyini kıskanıyorsa?
Tabi gerçekten kıskanıyorsa eğer.
Annem biraz bana düşkün ama onun beni hırpalamalarına içi el vermediği için,babamda tam tersi ona daha düşkün mesela.
Hoş babama sorsan yok der ama neyse şimdi bu konularıda açıp kendimi iyice sıkmak istemiyorum.
Annemde bunları gördüğü için zaten kendince beni korumaya çalışıyor zaten.
 
Abinizin kafası bir şeye mi bozuk acaba ? Tamam mizacı böyle olabilir de belki bir şeye takılmıştır.
Aile bu sonuçta, bir yere kadar idare ediyorsunuz birbirinizi. Kendinizi sakinleştirecek bir şeyler yapın bence şimdi.
Yok ya ben onu bildim bileli böyle o,doğuştan bozuk onun kafa.
 
Amaan belli ki abinin karakteri oturmamış, çömelmiş. Allah karısına,çocuğuna sabır versin. Sen de seviyeni merhaba-merhaba'da tut geç.
Açıkçası kardeşlik bağı benim gözümde kuzen bağından farksız. Zaten hukukta da birinci derece akrabamiz olarak gecmiyorlar, ikinci dereceden akrabalar.
Kardeşin iyiyse,ne ala. Canından bir can o da..aynı ailede büyüdügunuz için hemen hemen aynı travmalara sahipsiniz,aynı aile hikayeleriyle büyüdünüz, aynı kisiler hakkında hemen hemen aynı yorumlari yaparsiniz ne ala..o kişi kıymetlidir. Ama senden kaç sene önce doğmuş, bri paylaşımınız,kavga gürültü etmeden bir sohbetiniz yok. Daha ne konuşacaksın ki böyle adamla? Kardesse kardeş yani, çok da gerekliydi..sanki sen zor duruma düşsen kapını çalacak.
Canını sikmasina izin verme , fazla muhabbete girme, canını siktikca 'allah yengeme peygamber sabrı versin' dde , gec
Ah ah diyorum zaten hep.
Allah karısına,çocuğuna sabır versin diye kendi kanımdan olduğu halde çekemiyorum çünkü artık.
Dediğin gibi şans eseri benden önce doğdu diye kendini patron sanıyor.
Zaten elimden geldiğince kendimi çekiyorum ama ister şstemez muhatap oluyorum işte.
 
Aslında sadece bana karşı değil yeri geldiğinde anneme,babama karşıda böyle.
İnsan kullanmayı çok sever mesela.
Rüzgar nerden eserse oraya döner.
Ama suç babamın.
Asla otoriter bir baba figürü olamadı ve sonuç bir canavar yarattı.
Bu saatten sonra çooook zor düzelmesi.

bırak düzelmesin ya, kardeş sonuçta senin sorumluluğunda değil ve sen onun bu dünyaya gelme nedeni de değilsin. iletişimi azamiye çek ne hali varsa görsün. canını sıkma sebebin oldukça geçerli ama değiştiremeyeceğin şeyler için kendini yıpratmana değmeyecek gördüğün gibi.

madem değişmiyor o halde alışmak ve kemikleşmek zorundasın. bu adam bir günde böyle olmadı ya, dediklerine daha fazla şaşırmaman üzülmemen senin için daha hayırlı olur.
 
O zaman çok polemiğe girmemeye çalışırsanız sinirlerini daha az bozulur sanki, can sıkıcı ama kardeşle anlaşamamak, anlayabiliyorum sizi
Elimden geldiğince öyle yapmaya çalışsamda ister istemez oluyo yine bir şeyler.
Malum aynı aileden olunca kaçamıyorsun.
Bende işte yazıp rahatlıyım diye buraya attım kendimi.
 
bırak düzelmesin ya, kardeş sonuçta senin sorumluluğunda değil ve sen onun bu dünyaya gelme nedeni de değilsin. iletişimi azamiye çek ne hali varsa görsün. canını sıkma sebebin oldukça geçerli ama değiştiremeyeceğin şeyler için kendini yıpratmana değmeyecek gördüğün gibi.

madem değişmiyor o halde alışmak ve kemikleşmek zorundasın. bu adam bir günde böyle olmadı ya, dediklerine daha fazla şaşırmaman üzülmemen senin için daha hayırlı olur.
Yok zaten kendi haline bıraktım.
Eskiden daha çok kafaya takardım,daha çok iletişim kurmaya çalışırdım ama artık azalttım.
Ufak ufak gözümü açmaya başladım.
Bu aralar kafamda çok dolu zaten,psikolojik olarak zayıf bir dönemime denk geldi birazda ondan bu kadar canım sıkıldı.
 
Ya böyle nineler gibi ya hiç olmasaydı tarzı bir şeyler demeyi sevmem ama bir bakış açısı olarak yazmak istedim. Kardeşim doğuştan çeşitli kronik hastalıklara sahipti, yıllarca ağır tedaviler fizyoterapiler vs vs hiç sağlıklı bir zamanı olamadı 15 yaşında vefat etti. Bir kardeşim de erken doğdu bebekken kaybettik. Kendimi bildim bileli hep kardeş özlemi çektim ne biliyim abisiyle ablasıyla oynayabilen arkadaşlarım çok şanslı gelirdi. O yüzden kardeşler arası anlaşmazlıklar çok üzücü geliyor. Bana göre çok büyük nimet ama işte kendi sağlığımız gibi yokluğunda daha iyi anlıyoruz galiba. Bazen bu yüzden yalnız hissediyorum. Yani özetle çok büyük problemler değilse konuşarak sevgi göstererek aşmaya çalışın. Bazen üzüntü de agresyon olarak dışavuruyor. Belki altta yatan dertleri vardır. Belki siz adım attıkça o da düzelir ne biliyim kardeş kıymetli işte bence ufak tefek olaylardan kopmayın🙂
 
Ya böyle nineler gibi ya hiç olmasaydı tarzı bir şeyler demeyi sevmem ama bir bakış açısı olarak yazmak istedim. Kardeşim doğuştan çeşitli kronik hastalıklara sahipti, yıllarca ağır tedaviler fizyoterapiler vs vs hiç sağlıklı bir zamanı olamadı 15 yaşında vefat etti. Bir kardeşim de erken doğdu bebekken kaybettik. Kendimi bildim bileli hep kardeş özlemi çektim ne biliyim abisiyle ablasıyla oynayabilen arkadaşlarım çok şanslı gelirdi. O yüzden kardeşler arası anlaşmazlıklar çok üzücü geliyor. Bana göre çok büyük nimet ama işte kendi sağlığımız gibi yokluğunda daha iyi anlıyoruz galiba. Bazen bu yüzden yalnız hissediyorum. Yani özetle çok büyük problemler değilse konuşarak sevgi göstererek aşmaya çalışın. Bazen üzüntü de agresyon olarak dışavuruyor. Belki altta yatan dertleri vardır. Belki siz adım attıkça o da düzelir ne biliyim kardeş kıymetli işte bence🙂
Ya senin acını,yaşadıklarını anlamam mümkün değil elbette ama varken yok gibi olmasıda en az olmaması kadar acıtıyor.
Ben sonuçta onun küçüğüyüm abi olarak onun bana adım atması,ilişkimizi onun sağlamlaştırması gerekirdi.
Büyüklük sadece bağırıp çağırmakla olmuyor.
Bir çocuğa ne verirsen onu alır.
O da bana bunları verdi küçüklükten beri.
Yapacak bi şey yok kabullendim arada böyle dellenip dellenip yoluma bakıcam işte.
 
Abiler genelde boyle oluyor. Seninki de farkli degilmis. Annemin abisi daha fena. Bagirmadan konusamaz. Cok degisik biri.
Mesela zile basiyor kim o diyorsun " aç " diyor. Evdekiler aç geldi diye guluyor. Telefonda konusursun mesela gorusuruz kendine iyi bak vs. Demeden kapatir yuzune konusma bitince. Hatta en ilgincini soyliyim saat sabaha karsi 5te bizi arayip yumurta varmi diye sormuslugu var. Bu son ornek pek alakali olmamis olabilir ama beterin beteri var demek istiyorum.😂
Annemi de evlenene kadar hep dovmus bir insan.
 
Abiler genelde boyle oluyor. Seninki de farkli degilmis. Annemin abisi daha fena. Bagirmadan konusamaz. Cok degisik biri.
Mesela zile basiyor kim o diyorsun " aç " diyor. Evdekiler aç geldi diye guluyor. Telefonda konusursun mesela gorusuruz kendine iyi bak vs. Demeden kapatir yuzune konusma bitince. Hatta en ilgincini soyliyim saat sabaha karsi 5te bizi arayip yumurta varmi diye sormuslugu var. Bu son ornek pek alakali olmamis olabilir ama beterin beteri var demek istiyorum.😂
Annemi de evlenene kadar hep dovmus bir insan.
İleride olurda ilk çocuğum erkek olursa asla böyle yetiştirmiycem ya.
Abi terörü yaşatamayacak.
 
Ya senin acını,yaşadıklarını anlamam mümkün değil elbette ama varken yok gibi olmasıda en az olmaması kadar acıtıyor.
Ben sonunda onun küçüğüyüm abi olarak onun bana adım atması,ilişkimizi onun sağlamlaştırması gerekirdi.
Büyüklük sadece bağırıp çağırmakla olmuyor.
Bir çocuğa ne verirsen onu alır.
O da bana bunları verdi küçüklükten beri.
Yapacak bi şey yok kabullendim arada böyle dellenip dellenip yoluma bakıcam işte.
Haklısın, büyüklerin ilişkiyi kurması lazım da bir yaştan sonra büyük küçük kalmıyor. Akıl da olgunluk da yaşta değil başta. O yüzden mesafe koymadan önce düzeltmeye çalışabilirsiniz yani ben böyle yapardım ama diyorsan ki değişmez iyileşmez tabii ki sen daha iyi tanıyorsun
 
Haklısın, büyüklerin ilişkiyi kurması lazım da bir yaştan sonra büyük küçük kalmıyor. Akıl da olgunluk da yaşta değil başta. O yüzden mesafe koymadan önce düzeltmeye çalışabilirsiniz yani ben böyle yapardım ama diyorsan ki değişmez iyileşmez tabii ki sen daha iyi tanıyorsun
Yok ya kaç yaşına gelmiş insan bu saatten sonra düzeltemem ben onu.
Pek özeleştiri yapabilen biri de değil.
Böyle gelmiş böyle gider.
 
Konu biraz uzun baştan uyarayım

Benim 1 tane abim var.Aramızda gerek yaş farkı olması gerek çok dik kafalı,karşısındakinin fikirlerine saygı duymayan,dediğim dedik bir insan olması sebebiyle zaman içinde baya soğudum kendisinden.

Canım ciğerim,tırnağına taş değse üzülürüm orası ayrı ama normal 2 çift laf edemediğimiz için çok muhatap olmuyorum.Çokta agresif,sinirli biri aynı zamanda.

Neyse akşam otururken bir muhabbet açıldı.Yaza kuzenimizin düğünü var onun düğününe gidip,gitmeme konusu hakkında konuşuyoduk.
Ben gitmeyi düşünmüyorum dedi.Neden diye sordum "pandemi var,takımı takarım giderim" dedi.
Bende ilk başta düğüne gitmem,etmem diyince hiç uğramayacak sandım.Takımı takar giderim diyince, "he iyi o zaman hiç gitmeseniz ayıp olurdu,neticede onlar sizin düğüne geldi çünkü" dedim.Ama asla ısrar etme gibi bir durumum olmadı.Normal sohbet sırasında kendi fikrimi belirttim sadece.Sonra bir anda parladı ben bu lafı edince.

"Ben kimlerin düğününe gittim de onlar bana gelmedi,benim sağlığım daha önemli" falan filan diye başladı.Hani normal zamanda koronaya dikkat eden bir insan olsa amenna diyecem.Ve "nasıl gitmesiniz,çok ayıp,gitmen lazım" tarzında bir laf,eleştiri çıkmadı ağzımdan asla.Normal sohbet ederken "hiç uğramazsanız ayıp olur,en azından takı için uğrayacaksan iyi" dedim çok normal bir tavırla.O kadar.Bu bana parlayınca "tamam abi gitmezsen,gitme kendi bileceğin iş" dedim konuyu kapattım.Çünkü gerçekten umrumda değil ne yaptığı ben sadece kendi düşüncemi söylemiştim."Evet ben bilirim zaten bana akıl verme,benim aklım bana yeter" dedi.Çok gücüme gitti,neden biz 2 kardeş normal bir iletişim kuramıyoruz yani? Hep bir hor görme,ezme durumu.

Neyse sonra konu alakasız bir şekilde benim geçmişte çok sıkı fıkı olduğum ama şu anda konuşmadığım,zaman içinde koptuğum bir kız arkadaşıma geldi konu.
Neymişte zamanında bana çok demiş o insanın namkör olduğunu ama ben onu dinlememişim,arkadaşlık yapmaya devam etmişim.

Ya her konuda istiyor ki insanlar onun dediğini yapsın.Onun ağzından çıkana göre hareket edilsin.
Ya hu bu insan beni kötü etkileyen,zarar veren bir insan olsa ve ben seni dinlemesem hadi haklısın derimde,kızla bir tartışmamız bile olmadı zaman içinde koptuk sadece.Bunun seni dinlememekle ne alakası var ya?

Sonuçta benimde kendi aklım,fikrim,iradem var.Kimle arkadaşlık yapıp yapamayacağımı neden senin lafına göre belirleyeyim?Çocuk muyum ben? Dediğim gibi beni kötü etkileyen biri olur,bir büyük olarak uyarırsın o başka.Ya sadece bu olayda değil kızlar her konuda böyle,herkesi her şeyi yönetmeye çalışıyor.Ne yapsam bir kulp buluyor.Onun doğruları dışındaki doğruları kabul etmiyor.Benim artık çocuk olmadığımı,kendi hayatım olduğunu idrak edemiyor bir türlü.Bu olay en basiti,sadece yarım saat içinde yaşadıklarım yani düşünün.

Neyse çok uzattım öyle bir içimi dökmek istedim.Sabırla okuyan herkese teşekkürler.
Aha da buraya yaziyorum. O abin mutsuz ve etrafindaki herkesi kendinle surukleyecek. Bana cok tanidik geldi😬
Pek takma sonra ogrenirsin. Bu dedigim gelir aklina😁
 
Back
X