Tesekkür edecek birsey yok ki, insanin yasayip yasayacagi en kötü hislerden biri, Allah basina gelenlere sabir versin diyorum. Yanlizca belki biraz zihninizin netlesmesine yardimci olurum yada en azindan sizi anliyorum diyerek paylasmak istedim, kendinizi harab etmeyin demek istedim....yasamayan bilmez, basina gelmeyen bilmez.
Acikca yazmadim, sordugunuz icin söylüyorum, evet ben ayrildim kizim 9 aylikti, simdi 16 yasinda.
Beni yanlis anlamiyacaginizdan eminim, herkesin hayati ve kararlari kendi yasamiyla sinirlidir. Ben asla kimsenin ailesi dagilsin istemem..asla.... cocukda varsa üzülüyorum ama olmazsa olmuyor iste.
Herseyden önemlisi kendinizsiniz, oglunuz anneanne dayiyla cok hosuma gitti, ne güzel. Esinizi tamamen bir pakete koyup kenara birakin-su günlerde zihniniz mesgulken diyorum-.. sadece kendinizi ve hislerinizi tahlil edin ama acele etmeyin lütfen kendinize zaman taniyin taaa ki aklinizda ve yüreginizde sizi üzmesine izin vermiyeceginiz, vermediginden emin olacaginiz o son kirintiyi da atana kadar. Hayat sizin hayatiniz, Allahin izniyle bu da gececek merak etmeyin.. Insallah atlatacaksiniz, hakkinizda hayirlisi olsun.
