Şu an benim geçtiğim aşamalardan geçiyorsun ve senin için gerçekten üzülüyorum, keşke sihirli bir cümle olsa söylesem sana, benim kendime yaptıklarımı yapmasan ama öyle bir cümle yok, acın geçene kadar harap edeceksin maalesef kendini, harap ettikçe daha da dibe vuracaksın, iyice dibe vurduğunda kalkıp silkelenebiliyorsun ancak. Senin şansın henüz 21 yaşındasın bu yaşta aşk acısı nedir ki, çok güzel yılların var önünde, benim 30 yaşımda başıma geldi ve ilk sevgilimdi. Ben aşık olmadan evlenemem, evlenmeyi düşünmediğim insanla da sevgili olamam diyordum. İlk görüşte aşk değildi belki ama ilk haftada evlenmeye karar vermiştim çünkü tam bir profesyoneldi, nerede nasıl davranması gerektiğini, nasıl iyiyi oynayacağını çok iyi biliyordu, zamanla çok aşık oldum. Onun ailesi beni çok seviyordu zaten, benim ailem bir keza onu evladı gibi seviyorlar, ayrılınca benden çok annem bunalıma girdi, hasta oldu kadın üzüntüden :)
Bizim evlilik kararını almamız ilk hafta oldu zaten, ben tamam desem çoktan evlenmiştik, ben kasımda olsun biraz tanıyalım dedim iyi ki, yoksa şu an evliydim ve aldatılıyordum, ilişkinin toplam süresi 4 ay, o 4 ayda ortaya çıkmayan bir şey kalmadı, Allah yardım etti bildiğin. İnan bunlara üzülmüyorum, çok şükür Allah bana gösterdi gerçek yüzünü diyorum, hiçbir şey çıkmayadabilirdi ortaya, inan her şey pamuk ipliğine bağlı şans tamamen öğrenmem, o zaman beni hiç sevmeyen bir adamla evlenmiş olacaktım çok seviyor sanıp. Benim bunları görmem bir anda olmadı tabi zamanla oldu, sen de ciddi ciddi şükredeceksin ama zamana ihtiyacın var, bu zamanda kilo alma lütfen, bu kötülüğü kendine yapma, bana herkes çok kilo aldın diyordu kimseyi dinlemedim sonra bir tartıldım 3 ayda 15 kilo, kilo aldıkça daha da dibe çöktüm tabi, sonra silkelendim spora diyete başladım, 10 kilosunu verdim şimdi çok daha iyi hissediyorum, bir de ne olursa olsun takip etmiyorum, belki evlenmiştir bile inan haberim yok, takip edersen unutamazsın, bu sadece kendine yaptığın bir kötülük olur, erkeklerin gram umrunda değil, onlar o kız olmazsa bu kız mantığındalar. Yaşamımın gidişatı çok bozuldu bu süreçte işe de veremedim kendimi, uzun bir süre kendimi bile suçladım, insandır hata yapar kızlar neleri affediyorlar o seni çok seviyordu diye, nişanlandı nasıl bir hastalıksa hala beni seviyor beni unutmuş olamaz diye düşünüyorum, o da düşüneyim diye sanki benim çektiğim resimleri vs profil resmi yaptı eskilerden bulup çıkarıp, o anlarda kızmamak mümkün değil tabi ama ne zaman takibi bıraktım kızgınlığımda geçti. Tamamen atlatamadım ama atlatamadığım o değil aldatılmak, ben bunu hiç hak etmedim niyetim çok temizdi diye düşünüyorum bazen, sonra hemen fark ediyorum bunun yaşanması gerektiğini, bunda da bir hayır olduğunu. Hayatımızda mutlu olduğumuz biri olduğunda tamamen unutabiliriz sanırım, Allah karşımıza hayırlı insanlar çıkarsın bundan sonra inşallah.