Tüm yorumlarınız için teşekkürler.
Evet aldatıldım, ama sonucunun boşanmak olmadığını düşünmüyorum.
Dün gece telefonunu karıştırdığımı eşim anlamış, çünkü şarjı baya azalmıştı. akşam işten çıkıp eve gittim kendisi gelmeden çocukla birlikte anneme gittim. o aradığında sen eve geç ben annemdeyim dedim .
çocuğun uyku saati eve döndüm onu uyuttum sonra ben de yattım ve eşim yanıma geldi.
Hem mahçup gözüküyordu hem de tedirgin. bense tabii ki soğuk, çünkü konuyu takip etmeye karar vermiştim.
Bana dedi ki, 4 yıldır evliliğimiz öncesi de 4 yıl tanışmışlığımız vardı. 8 yılın totalinde seni benim telefonumu karıştırmaya iten sebep eğer güven eksikliği ise, ben bunca kaleyi boşa dikmişim dedi.
Evet konuştum bu konuşmaların içinin boş olduğunu bilmediğin için seni üzmüş olabilir ama
aynı anda sözlükten bi o kadar kişiyle daha konuştum hem hastalığımı öğrendim ham şuan ki maddi durumum.
hepsi üstüste geldi ve ben sana ölmek istediğimi çok kötü günler geçirdiğimi söyleyip seni üzmek istemedim vs vs birşeyler söyledi. bu arada kendi anne babası da ayrı sebep aldatma.
Sadece birşey soruyorum o konuşmalardan sonrasında fırsat bulsam görüşeceğimi falan düşündün mü hiç aklında böyle bir şüphe var mı dedi. Ki bu seni aldatmayı düşündüğüm bi sohbet olsaydı, hem ekşideki hem de skype deki görüşmeleri silerdim. dedi.
Benim annem babam bu sebepten ayrıldı, benim ailem bu sebepten dağıldı ben bunu bir de kendi aileme yaşatacak bi insan değilim falan dedi.
çok boş çok düz bi konuşmaydı. bu dönem sözlükte o kadar çok kişiyle dertleşiyorum ki,
hasta olduğumu öğrendiğimden beri hayattan hiç keyif almıyorum falan dedi yine.
Siz şimdi bu kadar konuşmaya karşı neden hala bağırıp çağırmadığımı düşünüyorsunuzdur.
Çocuk uyuyodu ve gerçekten çok yorgun soğuk bitkin ve umutsuzdum ki. söylenecek birşey olmadığını düşündüm ve
sadece o boş dediğin yazışmaları alıp mahkemeye gitsem boşanma kararı verirler dedim
Ama ben ne yapıcağımı bilmiyorum şuanda doğru karar verebilecek psikolojide olmadığımı söyledim hatta sen öğrenmeseydin sana bu konuyu kararımı verdikten sonra açacaktım dedim.
Ben zaten çok soğuktum, ne kadar seviyorum desem de tabii ki gidip boynuna sarılcam affedicem anlamına gelmiyor . zaten o soğukluk içten gelen birşey o mesajları falan okuduktan sonra. konuşmak dahi istemedim.
O da bunu farketti. sanırım dün gece susmam konuşmamdan daha doğru oldu.
tabi ki kusucam yüzüne yüzüne hepsini ama içimden şuan ne onunla konuşmak geliyor ne dert anlatmak ne de dinlemek.
Sonra bana sarılmak istedi, durumun nereye varacağı belli değil anlaşılan sana bi kez sarılmama izin verir misin dedi?
Olur dedim.
sarıldı. bu kadar. yani şuanda asıl hayattan zevk almayan ben oldum. normalde ben cuma akşamları eve gittiğimde evimi süpürür silerdim ki cumartesi gündüz çocuğu parka çıkarabileyim akşam da eşimle birşeyler yapalım falan.
Haftasonu planı yapardım. hiç gelmiyor içimden ne ev gözümde ne yemek içmek.
Dile getirip kendime söyleyemesem de içimde çok şey bitmiş demek ki.