Ne isterler bu erkekler bizden bilmiyorum.insan esini sevmezmi biz sevdik.karsibtaraf muamma.bilmiyorlar bu sevgi oyle kiymetliki elimden kayip gittigine mi yanayim.neye yanayim.oyle kolay olsa yapmistim coktan devma ediyorsak unutacakmisiz ya o gun aklima gelmese gece ruyamda illa hatirliyorum.ne diyimki bes yil cok mutlu bir evlilik yasadim.ama bi omur bi bedelle yasayacagim baksana.neyse sevgi denilen herneyse bizde de biter de belki o zaman eyvallah der gideriz.O kadar üzüldüm ki okurken.. Ne kadar kararsız ve çaresiz olduğunu görebiliyorum.. Ha çareler elbette var ama sadece varlar ve bir kenarda duruyorlar.. Uzanıp almaya cesaret var mı? Yok..
Eşimle 10 yıldır beraberiz.. 1 buçuk yıldır da evliyiz.. Bundan 3 yıl kadar önce nişanlıyken işlerindeki problemler nedeni ile bir avukat ile anlaştılar.. Kadın eşimden yaşça büyük, evli ve 1 de kızı vardı.. İlk başlarda beni de tanıştırdı eşim.. Herhangi bir sorun yoktu..Daha sonra kadının eşime aile problemlerini (eşinin ilgisizliği vs) anlattığını duydum.. Eşim kadının haline üzülmüş, yazık böyle böyle sorunları varmış diye bana anlattı.. Ben de o gün eşime bir kadının yeni tanıştığı bir adama aile problemlerini anlatması ne kadar doğru diye sordum.. Ve mesafeli ol diye de uyardım.. Aradan zaman geçti ve bir gün eşimin telefonunda kadının lakayıt bir mesajına rastladım.. Bir dava ile ilgili bir şey söylemiş ama hitap şekli seviyesizdi.. Sinirden deliye döndüm, kavgalar ettim.. En son bir gün kadının yanına gidip onu da uyardım.. Biz yıllardır bu tarz durumlardan hoşlanmayız karşılıklı dedim.. Lütfen iş yapın iş olarak kalsın fazla samimiyete gerek yok dedim.. Kadın bana resmen seni ilgilendirmez, istediğim gibi konuşurum falan gibi bir şeyler söyledi.. Tartıştık falan.. Aradan 2 ay gibi bir zaman geçti ve eşimin görüşme kayıtlarını çıkardım.. Gece gündüz defalarca konuşulmuş, mesajlaşılmış vs vs.. Ayrılmaya kalktım, beceremedim.. Kadını tehdit ettim kocasıyla, yapamadım.. 3 yaşındaki bir kız çocuğunun dağılmış bir ailede yaşamasına sebep olmak istemedim.. Eşim hiçbirşey yaşamadığını sadece işlerinden dolayı kadına mecbur olduklarını ve bu yüzden kadının davranışlarını farkettiği halde sesini çıkaramadığını söyledi.. Ailesi için (annesi-babası) mecbur kaldığını söyledi durdu.. O zaman 6 yıldır beraberdik.. Kadın ile bir daha görüşmemek üzere nokta koydu.. Ama ailesi işlerini devam ettirdiler.. Hiçbir şey olmamış gibi görüştüler hatta giderek dahada samimi oldular.. Eşimle bu yüzden bile çok tartıştım.. Bana dediği tek şey ben görüşmüyorum kim görüşürse görüşsün bizi ilgilendirmez biz kendi mutluluğumuza bakalımdı.. Yıllarca unutamadım.. Bunu bile unutamadım.. Evlendim, yine de unutamadım.. Kadın hala onların avukatıydı.. Ve aileye bir kene gibi yapışmıştı.. Tüm sülaleye hem de.. Herkese yaranmaya çalışıyordu.. Ve en barizi de yaptığı işleri hiç para almadan, hayrına yapmasıydı..
Nitekim alışmaya başladım.. Eşime yeniden güvendim (ne kadar zor da olsa başardım).. Çocuk yapma isteğine tamam dedim.. Ve hamile kaldım.. Hamile kaldığımı öğrendikten 1 hafta sonra düşük yaptım.. Çok üzüldüm, çok etkilendim.. Ve düşük yaptıktan iki gün sonra ise eşimin o kadınla yıllardır hala görüştüğü ortaya çıktı.. Kadın telefon numarasını değiştirmişti.. Ama Allah bir şekilde yine karşıma çıkardı.. Sonuç mu? Görür görmez adliyeye gittim.. Açtım boşanma davasını.. Ne fayda.. Öyle büyük bir hayal kırıklığı ki bu.. Eşim yeminler ediyor sadece iş görüştüğüne.. Mecbur kaldığına.. Benim kızacağımı bildiği için söyleyememiş.. Ha bitti ha bitecek davalar diye beklemiş.. Ailesi için görüşmüş.. Bu arada ailece çalıştıkları bir iş yerleri var.. Ne ağlamalar, ne özürler.. Evet bizde sarılıp ağladık çok kere.. Eşim kendi isteği ile savcılığa gidip görüşme kayıtlarını çıkarmak istediğini söyledi.. İş görüştüğümüz ortaya çıksın da boşanmayalım diye.. Savcılık böyle bir kaydın çıkarılamayacağını söyledi.. Ailem dahil her bilen eşimin suçsuz olduğuna inandılar.. Çünkü eşimi her tanıyan vicdanını, kalbini, iyi niyetini görür ve çok severler.. Bana da her ne karar verirsen arkandayız ancak bir şans daha ver.. Daha yolun çok başındasınız dediler.. Eşim çok pişman.. Ailesine çok düşkün biridir ama aynı ölçüde bana da öyledir.. O gün bu gündür ailesi ile görüşmüyorum.. KV çok aradı ama açmadım.. Hala her pazar kahvaltıya çağırıyor.. Gitmedim.. Gitmek te istemiyorum.. Onları da suçluyorum çünkü böyle olacağını bile bile bunu yaptırdılar diye.. Yani anlayacağınız kimse beni adam yerine koymamış, hiç ciddiye alınmamışım.. Ben ailesi görüşüyor samimi diye tartışmalar yaparken meğerse eşimde görüşüyormuş.. Ailesine kızdığımda beni ciddiye almama sebepleri de buymuş meğer..Hı hı deyip geçiştirmişler beni.. Herkes yine bildiğini yapmış..
Şimdi ne olacak diye soruyorum kendime.. 17 yaşındaydım eşimle tanıştığımda.. Öyle güzel zamanlarımız oldu ki anlatsam roman olur.. Beraber büyüdük, ne engeller aştık bugünlere geldik.. Öyle çok sevdi ki beni (ki hala bundan bir şüphem yok) görseniz hayatta kimse birini böyle sevemez dersiniz.. Daha şimdi 5 dk önce yakınlarda işim vardı kapıya çık da seni göreyim diye ofisin önüne geldi.. Ve yazmaya ara verdim.. Zaten ağlamaktan yazamayacak hale gelmiştim..
Ben çocuğum olmadığı halde ayrılamadım, geçen yıllarım izin vermedi buna, ona olan sevgim izin vermedi.. Annesinden azar işitip yine anne diye ağlayan bir çocuk gibi açtığı yarayı kendi kapatsın istedim.. Bu yüzden aciz mi oldum? Bu yüzden gurursuz muyum? Bilmiyorum.. O kadar üzülüyorum ki.. Parmakla gösterirlerdi bizi.. Ki hala ailem ve çok yakın arkadaşlarım dışında kimse bilmediği için öyle görüyorlar.. Ama benim içim yanıyor, kanıyor. Ne yaşadıklarını bilmiyorum.. Eşim sadece iş diyor.. Ama süphelerim bitmiyor.. Nasıl bitecekse, nasıl geçecekse bir an önce olsun.. Rabbimden bunu diliyorum tüm kalbimle..
Ve işte bu da benim kimseye anlatamadığım, öbür yanım.. Senin için de diyeceğim o ki, seviyorsun.. İnanamıyorsun, için kanıyor ama vazgeçemiyorsun.. Çünkü umut diye bir şey var.. İnan bana.. Her ne kadar umudumuzu yitirmiş gibi hissetsekte vazgeçemeyişimiz hala bir umudumuz olduğundan.. Geçeceğini bilmiyoruz ama geçsin istiyoruz.. İnşallah kısa zamanda küçük de olsa bir umut ışığımız olur.. İnşallah allah bir daha böyle acılar yaşatmaz bizlere..
Ben de öyle diyorum aynısını ben yapayım beni görmeyecek kılacak tel de konuşurum mesajlarim gizli numaradan diyorum asla sakin deneme cildiririm filan diyor. Eee sen yaptın diyorum o başka sen yapamazsın diyor...Bunlar aldatmanın ne demek olduğunu bilmiyor. Basbayağ aldatma eşinin yaptığı. Benimki de öyle yaptı ben o şekilde adlandırıyorum. Aldatıldık.
Evet. Affettim. Aynısını bende sorunca aynı cevabı aldım. Ama güven bitti. İşimiz zor. İnşallah yaşamayız daha.Ben de öyle diyorum aynısını ben yapayım beni görmeyecek kılacak tel de konuşurum mesajlarim gizli numaradan diyorum asla sakin deneme cildiririm filan diyor. Eee sen yaptın diyorum o başka sen yapamazsın diyor...
Sen ne yaptın peki affettin mi
Unutmuyorsun ama zamanla alisiyorsun gece yatarken dusunuosun, sabah kalktiginda dusunuyorsun ,bi sarki calio aklina gelio bole icindw bi yer aciyo gibi yada aglamak iatiyorsunda tikaniyorsun gibi bi his.Bende oyle dusunuyordum ayni sizin gibi fakat cocugum olunca dusunuyorum ne korkakligi maddi anlamda skntim yok olmazda.fakat ona bakiyorum kizima babasu ilgileniyo onunla oynuyo yuzundeki gulumsemeyi goruyorum.hersey bitmisken babasi pisman ve cocugumla ilgilenirken giderim gutmesine de evladum buyunce demezmi benim sucum neydi diye.ayrica baskasina asuk olsam sevsem onun yapmayacagina garanti var mi cocugum icin devam ediyorum ben sadece mutlu olmayacagimi biliyorum.aci cekmem bitermi yasayan varsa onlara sordum bitermi unutulur mu diye
Allah yardımcın olsun bitmiş ilişki zatende naparsınız nasıl olur bilemedm bende..is arkadasiymis.sonra baska bir sehre tayin olmus subatta ama mayisa kadar yine gorusmusler telefon watsappla videolar tel gorusmeleri saatlerce.benim yakaladigim silinmislerin icinde bi video.kiza ait.igrenc goruntu ve sana aitim gibi bi cumle.kiza bile hesap sordum bu ne alcakliktir diye.bana esimi sevdigini onu hep bekleyecegini soyledi.sevmek anlayisina bak.ben zaten bosanalim dedim bu kadar seyin ustune bitti dedim daha ne olacakki dedim ama esim pisman oldugunu beni sevdigini anladigini soyledi.bir suru kavgalar yuzlesmeler travmalar.birlikte cok agladik.neden dedim nasil yaptin dedikce agliyor.esim yuzde bin besyuz suclu ama kizda az degil.soyunuyor video yolluyor seni istiyorum falan bu kiz bide bekar bi kiz.bana verdigi cevaplar akil almazdi.sonuc itibariyle ustunden dort ay gecti zirt bu konuyu acmiyorum.acmadikca hayat daha normale dondu.iliskimizde duygusallik var ama birliktelik olmadi.israr etmiyo esim.zamana biraktik herseyi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?