aldatildim unutamiyorum

Burda az gezin bakalım evleneli 10 sene olmuş kadın gelin bohçasına konan parfümün markasını hatırlıyo, sence unutabilir misin
 
Cinsellik yok.teklif dahi edemez.ama sarilip agladigimiz cok.ve birde kizimizla oynarken ayni yatakta debeleniyoru.ben kizimla uyuyorum zaten

Ne zamandır böyle,ya da ne kadar daha sürecek,yetişkin bir erkek bundan sonraki hayatına kendi kendini tatminle mi devam edecek, gene aldatsa bahanesi hazır olacak: cinsel hayatımız yoktu ihtiyaçlarım var
 
Bu Yüzden zaten insanlar boşanmayı Kıyametle ilişkilendiriyor..

Boşanınca öyle ağır travmalar yaşanıyor ki anne baba rolleri unutuluyor .. Kılıç kalkan kuşanılıyor..çocuklar silah olarak KULLANILIYOR..

Sonra da boşanan çiftlerin çocukları şöyle böyle...

Boşanmak sorunların çözülmesi için yapılır ama bizim toplumda sorunları Başlatan şey oluyor nedense .. Halbuki Boşanma değil ebeveynler kötüdür.
 
Benim kocam yapmaz yani yapmiyor da farkli seyler
o esip gürleyenler kocam beni asla aldatmaz demiyor
onlar kendilerinden eminler aldatılırsam sizler gibi kendimi aciz duruma düşürüp affetmem diyorlar Şunu bi anlamadınız gitti
Ha siz cok iyi anlamissiniz esip gurleyen kadin kimseyi ornek vermesin bizler gibiymis acizmisiz Allah bizi kinayan herkesin bu cumleleri bize yakistiran herkesin basina versin o zaman.
 
Ailesi ailelerimiz ogrendi.oda aci cekmistir en azindan utanmistir.bosanmak kolay ne var aldatti diyemezsek anlasamadikta denir.bidaha bidaha yasayip dayanamam zateb o kadarda degil.ama alti yillik evliyim.bugune kadar hicbir kotu sozunu dahi duymadim.yaptigini haklida gormuyorum elbette.zaten tam olarak ne oldugunu anlayabilmis degilim.cokta sjnti dgil eksik varmis iliskimizde demekki bir yil mesafe girince araya hop gun yuzune cikmis.terapiye de gittik gidiyoruz umit var iliskinizde deniyor.zamana birakin denildi.
 
Aldatildiginizi ogrenin oncede ne yapicaniza o zaman karar verirsiniz.
 
Bu sefer ayrıldığına emin misin peki? Daha önce de birçok kez ayrıldım diyip, aynı halta devam etmiş.

Evet cunku artik yanimda ve hersey ortada.saklanacak birsey yok.

Üye sana bu sefer ayrılığına emin.misin dediğinde evet artık yanımda diyorsun, bir gün gene is icin uzakta olsa ya da sen annene gidip kalsan?
 
Bi daha bi daha yaparsa artik neresinden tutayim.aile cocuk umru degil derim.hataysa bir kere olur
 
Ne zamandır böyle,ya da ne kadar daha sürecek,yetişkin bir erkek bundan sonraki hayatına kendi kendini tatminle mi devam edecek, gene aldatsa bahanesi hazır olacak: cinsel hayatımız yoktu ihtiyaçlarım var
Sevdigine inandirmasi lazim.cinsellik hicbir zaman oncelik olamamisti ikimiz arasinda.onemli olan beraber gulebilmek.yasayabilmek.o da anlik gelisir.dedim ya zaman.eger o fikre girerse ve yinelerse kendi bilir.
 
Uyanık bi tip mi eşin bilmiyorum ama uzun süre devam etmiş bir ilişki var karşında .. Duygusallık olmadan mümkün değil olmaz diyorum ben..

Ne yani bu diğer kadın kamasutranın 50 tonunda mı yaşıyor da bu adam ayrılamamış zamanında?

Benim sana naçizane uyarım ; bu adam tazminat vs ödememek için boşanmamak adına her yolu deniyor olabilir.. Ev araba bişileriniz varsa düşün bu dediğimi ..

Sen şimdi affettiğin için tüm yasal haklarından vazgeçmiş oldun.. Ortalık Yatışıp sular durulunca o boşanmaya kalkmasın???
 
eşim de eski sevgilisiyle telefonda görüşmüş hem de devamlı..öğrendim,buna aldatma dedim hala da diyorum..çok zor zamanlardan geçtik,gerginlikler kavgalar,iletişimsizlik vsss ..ben evliliğime devam ettim,bir de ama oğlumdan ziyade kendim için,seviyordum hem eşimi,hem de aile olmayı.ayrıca öfke sorunu da vardı,terapi aldı,varolan birçok sıkınımızı çözdü..ben de bu durum karşısında şans verdim.bunun için çok çabaladı,ve kazandı.
bu arada fiziksel olarak yaşanmış bir aldatma olsaydı ,devam etmiş olan bir ilişki ,tek kalemde geçerdim ,onu hazmedemezdim ..
çok şükür mutlu bir evliliğimiz var ancak hala aklıma geliyor mu evet..ben affettikten sonra ,bir daha konusunu açmayacağım diye kendime söz verdim,uyguladım da..ama aklıma gelmesine ve anlık nefret duyguma engel olamıyorum..belli etmiyorum ama..o an çıkıyorum mesela odadan sakinleşip geliyorum,anlamıyor bile ...
bence önemli olan kendini affettirmeye çalışması,çabası,tekrar olmayacağına güven duymanız..bu da zamanla oluyor tabi.
 
ben yukardaki yorumlarınız dahil şimdi okudum..ben telefonda konuşmuş olduklarını öğrenip perişan oldum,bunları yaşasam ,aynı eve sokamazdım bile..ne ağlaması şaka mı bu? sittirsin gitsin kadının koynunda ağlasın..siz neye ağlıyosun adma sarılıp da???
çocuğa baba olmakla ,kadına koca olmak bambaşka şeyler.iyi baba ise boşanmışken de iyi baba olmaya devam eder.evlilik kadın erkek arasındadır çocukla değil..iyi baba diye boşanmamak söz konusu değil.
çocuğunuza şimdiden bu kadar büyük yükler yüklemeyin.sizin mutsuzluğunuz boşanmıyor olmanızın sebebi olamaz kızınız.
 
En buyuk neden kizim.ama benim duygularimda karman corman.sevgi denilen sey tak diye silinmiyor.benim icin bu hayatta en durust en iyi insandi.insanligina lafim yok ama yikildim.goctum.hicbir insani istemiyorum aslinda.sadece kizimin gulusu icimi sogutuyo.mecburum calisiyorum.yoksa inanin kimseyle cumle dahi kurmak istemiyorum.hicbir arkadasima anlatmadim.ayni sizin verdiginiz tepkileri vereceklerdi ya aciyacaklar ya kucuk gorecekler.yasadigim acinin buyuklugunu gorup sadece sarilsalar benle bir aglasalar...buraya sadece benim gibi olanlar varsa paylasirsam iyi gelir zannettim
 
Ömrün boyunca unutamayacaksın her seferinde aklına gelecek yapmasa bile hep içinde şüphe olacak bununla yaşayabilir misin ?
 
Fiziksel olmusmudur bilmiyorum.sadece kizin videosundan yaptigim yorum bu.ne farkeder.baskasina zaman ayirmis paylasmis aklindan gecirmis daha ne.ya bosuna konusuyorum aslinda bitmis hersey nokta koyamamisim.
 

Dilerim çok mutlu olursun bunu yürekten diliyorum, inşallah eşinin ilk ve tek hatası olur bu, belki baş başa bir tatile gidebilirsiniz, çocuk Anneanne ya da babannede kalsın çünkü ebeveyn rollerinizde sıkıntı yok kadın erkek ilişkinizde sıkıntı var
 
Fiziksel olmusmudur bilmiyorum.sadece kizin videosundan yaptigim yorum bu.ne farkeder.baskasina zaman ayirmis paylasmis aklindan gecirmis daha ne.ya bosuna konusuyorum aslinda bitmis hersey nokta koyamamisim.
kk da duyduğum en güzel cümle bu sanırım,herşey bitmiş de nokta koyamamaışım..evet tam manasıyla bu bence yaşadığınız...
ama diğer yorumunuzla uyuşmuyor..nasıl desem çözüm değil,teselli istiyorsunuz..ama o teselliyi ne burdaki kimse verebilir ne de gerçek hayattaki dostlarınız..kendi kendinize yapabirlsiniz ancak..sizin tesellyiye değil de güce ihtiyacınız var,o noktayı koyabilmek için.
 
Blue_ismyheart on yorumu ile çözüldünüz şimdi..

Çocuk değil aslında tek sebep .. Seviyorsunuz onu.
ne yaptıklarını unutabiliyorsunuz ne de Adam'ı..

O halde bir tercih yapın ve kararınızın arkasında durun. Ya hiç olmamış gibi sımsıkı sarılın yuvanıza.. Ya da yakın gitsin gemileri..

Sizinki Araf'ta kalmak en zoru..
Bir kez ölmektense hergün Ölmek..
 
O kadar üzüldüm ki okurken.. Ne kadar kararsız ve çaresiz olduğunu görebiliyorum.. Ha çareler elbette var ama sadece varlar ve bir kenarda duruyorlar.. Uzanıp almaya cesaret var mı? Yok..
Eşimle 10 yıldır beraberiz.. 1 buçuk yıldır da evliyiz.. Bundan 3 yıl kadar önce nişanlıyken işlerindeki problemler nedeni ile bir avukat ile anlaştılar.. Kadın eşimden yaşça büyük, evli ve 1 de kızı vardı.. İlk başlarda beni de tanıştırdı eşim.. Herhangi bir sorun yoktu..Daha sonra kadının eşime aile problemlerini (eşinin ilgisizliği vs) anlattığını duydum.. Eşim kadının haline üzülmüş, yazık böyle böyle sorunları varmış diye bana anlattı.. Ben de o gün eşime bir kadının yeni tanıştığı bir adama aile problemlerini anlatması ne kadar doğru diye sordum.. Ve mesafeli ol diye de uyardım.. Aradan zaman geçti ve bir gün eşimin telefonunda kadının lakayıt bir mesajına rastladım.. Bir dava ile ilgili bir şey söylemiş ama hitap şekli seviyesizdi.. Sinirden deliye döndüm, kavgalar ettim.. En son bir gün kadının yanına gidip onu da uyardım.. Biz yıllardır bu tarz durumlardan hoşlanmayız karşılıklı dedim.. Lütfen iş yapın iş olarak kalsın fazla samimiyete gerek yok dedim.. Kadın bana resmen seni ilgilendirmez, istediğim gibi konuşurum falan gibi bir şeyler söyledi.. Tartıştık falan.. Aradan 2 ay gibi bir zaman geçti ve eşimin görüşme kayıtlarını çıkardım.. Gece gündüz defalarca konuşulmuş, mesajlaşılmış vs vs.. Ayrılmaya kalktım, beceremedim.. Kadını tehdit ettim kocasıyla, yapamadım.. 3 yaşındaki bir kız çocuğunun dağılmış bir ailede yaşamasına sebep olmak istemedim.. Eşim hiçbirşey yaşamadığını sadece işlerinden dolayı kadına mecbur olduklarını ve bu yüzden kadının davranışlarını farkettiği halde sesini çıkaramadığını söyledi.. Ailesi için (annesi-babası) mecbur kaldığını söyledi durdu.. O zaman 6 yıldır beraberdik.. Kadın ile bir daha görüşmemek üzere nokta koydu.. Ama ailesi işlerini devam ettirdiler.. Hiçbir şey olmamış gibi görüştüler hatta giderek dahada samimi oldular.. Eşimle bu yüzden bile çok tartıştım.. Bana dediği tek şey ben görüşmüyorum kim görüşürse görüşsün bizi ilgilendirmez biz kendi mutluluğumuza bakalımdı.. Yıllarca unutamadım.. Bunu bile unutamadım.. Evlendim, yine de unutamadım.. Kadın hala onların avukatıydı.. Ve aileye bir kene gibi yapışmıştı.. Tüm sülaleye hem de.. Herkese yaranmaya çalışıyordu.. Ve en barizi de yaptığı işleri hiç para almadan, hayrına yapmasıydı..
Nitekim alışmaya başladım.. Eşime yeniden güvendim (ne kadar zor da olsa başardım).. Çocuk yapma isteğine tamam dedim.. Ve hamile kaldım.. Hamile kaldığımı öğrendikten 1 hafta sonra düşük yaptım.. Çok üzüldüm, çok etkilendim.. Ve düşük yaptıktan iki gün sonra ise eşimin o kadınla yıllardır hala görüştüğü ortaya çıktı.. Kadın telefon numarasını değiştirmişti.. Ama Allah bir şekilde yine karşıma çıkardı.. Sonuç mu? Görür görmez adliyeye gittim.. Açtım boşanma davasını.. Ne fayda.. Öyle büyük bir hayal kırıklığı ki bu.. Eşim yeminler ediyor sadece iş görüştüğüne.. Mecbur kaldığına.. Benim kızacağımı bildiği için söyleyememiş.. Ha bitti ha bitecek davalar diye beklemiş.. Ailesi için görüşmüş.. Bu arada ailece çalıştıkları bir iş yerleri var.. Ne ağlamalar, ne özürler.. Evet bizde sarılıp ağladık çok kere.. Eşim kendi isteği ile savcılığa gidip görüşme kayıtlarını çıkarmak istediğini söyledi.. İş görüştüğümüz ortaya çıksın da boşanmayalım diye.. Savcılık böyle bir kaydın çıkarılamayacağını söyledi.. Ailem dahil her bilen eşimin suçsuz olduğuna inandılar.. Çünkü eşimi her tanıyan vicdanını, kalbini, iyi niyetini görür ve çok severler.. Bana da her ne karar verirsen arkandayız ancak bir şans daha ver.. Daha yolun çok başındasınız dediler.. Eşim çok pişman.. Ailesine çok düşkün biridir ama aynı ölçüde bana da öyledir.. O gün bu gündür ailesi ile görüşmüyorum.. KV çok aradı ama açmadım.. Hala her pazar kahvaltıya çağırıyor.. Gitmedim.. Gitmek te istemiyorum.. Onları da suçluyorum çünkü böyle olacağını bile bile bunu yaptırdılar diye.. Yani anlayacağınız kimse beni adam yerine koymamış, hiç ciddiye alınmamışım.. Ben ailesi görüşüyor samimi diye tartışmalar yaparken meğerse eşimde görüşüyormuş.. Ailesine kızdığımda beni ciddiye almama sebepleri de buymuş meğer..Hı hı deyip geçiştirmişler beni.. Herkes yine bildiğini yapmış..
Şimdi ne olacak diye soruyorum kendime.. 17 yaşındaydım eşimle tanıştığımda.. Öyle güzel zamanlarımız oldu ki anlatsam roman olur.. Beraber büyüdük, ne engeller aştık bugünlere geldik.. Öyle çok sevdi ki beni (ki hala bundan bir şüphem yok) görseniz hayatta kimse birini böyle sevemez dersiniz.. Daha şimdi 5 dk önce yakınlarda işim vardı kapıya çık da seni göreyim diye ofisin önüne geldi.. Ve yazmaya ara verdim.. Zaten ağlamaktan yazamayacak hale gelmiştim..
Ben çocuğum olmadığı halde ayrılamadım, geçen yıllarım izin vermedi buna, ona olan sevgim izin vermedi.. Annesinden azar işitip yine anne diye ağlayan bir çocuk gibi açtığı yarayı kendi kapatsın istedim.. Bu yüzden aciz mi oldum? Bu yüzden gurursuz muyum? Bilmiyorum.. O kadar üzülüyorum ki.. Parmakla gösterirlerdi bizi.. Ki hala ailem ve çok yakın arkadaşlarım dışında kimse bilmediği için öyle görüyorlar.. Ama benim içim yanıyor, kanıyor. Ne yaşadıklarını bilmiyorum.. Eşim sadece iş diyor.. Ama süphelerim bitmiyor.. Nasıl bitecekse, nasıl geçecekse bir an önce olsun.. Rabbimden bunu diliyorum tüm kalbimle..
Ve işte bu da benim kimseye anlatamadığım, öbür yanım.. Senin için de diyeceğim o ki, seviyorsun.. İnanamıyorsun, için kanıyor ama vazgeçemiyorsun.. Çünkü umut diye bir şey var.. İnan bana.. Her ne kadar umudumuzu yitirmiş gibi hissetsekte vazgeçemeyişimiz hala bir umudumuz olduğundan.. Geçeceğini bilmiyoruz ama geçsin istiyoruz.. İnşallah kısa zamanda küçük de olsa bir umut ışığımız olur.. İnşallah allah bir daha böyle acılar yaşatmaz bizlere..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…