Aldatılıp affedenler.... Buraya

G

gsmpy

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Aralık 2009
322
0
96
Ankara
aldatıldım ve affettim daha doğrusu buna mecbur kaldım...kadrom yok vekillik yapıyorum..ailemin durumu iyi değil en önemlisi de 5 yaşında bir oğlum var...ve biz bütün kavgalarımızı onun önünde yaptık uzak tutamadık...ve ben eşime deil oğluma ve aileme son bi şans verdim...bir daha olması durumunda gideceğimi artık herkes anladı aile büyükleri eş dort kimse kal bi şans daha ver diyemiycek...ama bu durumun bi daha yaşanmaması için çok dua ediyorum..çaba sarf ediyorum...bu acı ihaneti unutamasamda unutmuş gibi yapıyorum...eşim uslandı gibi ama tabiki tam güvenemem asla..seni bi daha asla üzmem diyor inşallahsözünde durur...üç defa yaşadık biz bunu ama ilk defa büyüdü herkes duydu eşim utandı değmezmiş rezil olmaya dedi inan düzeldim falan filan yaniiii.........bakalım ya gerçekten düzeldi ya da?
 
öncelikle kavgaları çocuğunuzun önünde yapmayacaktınız. bu ikinizinde ortak yanlışı.
anlamayacak yaşta da değil oğlunuz sonuçta. başka bir odada daha sessiz konuşarak ya da sabredip o uyuduktan sonra yapacaktınız.

bir de bunu 3 defa yaşadığınızı söylüyorsunuz. eşinizde artık alışkanlık yapmış bu.
nasılsa karım affedecek, ayrılmayacak güveni oluşmuş.
şimdiki derdi bence etrafın duyması. yoksa gene sorun değildi ona göre.
 


aldatan erkek eğer affetmişsende bunu alışkanlık haline getirir ama arada çocuğunuz var durumunuzda uygun değilimş durumunuz zor ama aldatan erkeğin üzerine çok düşmeyin sizin onu sahiplenmedğnizi kıskanmadığınızı gördüğünde bunu yapacak özgüveni de kendine bulmacaktır..allah yardımcınız olsun...
 
Çok zor bir karar verip, o yüce annelik duygusu için afettmişsiniz eşinizi....
ınşallah bir daha tekrarlanmaz. 3 defa oldu demişsiniz. Anladığım kadarı ile ilk defa aile büyükleri de araya girmiş.Ne diyim Allah ıslah etsin...Sizi de kutluyor ve sabır diliyorum
 
öncelikle dualarınız için saolun...tartışmaları oğlumun önünde yapmamak iiçin çok uğraştım ama eşimle bu mümkün deil...sinirlenince gözü kimseyi görmez..üç sefer evet..hem de aynı bayanla.iş yerinden benimde tanıdığım biriydi ben ona inanılmaz güvenirdim..aklımın ucundan geçmezdi...ilk şüphelendiğimde yani ilkinde bana nette tanıştık görüşmedik hiç dedi yalvardı yakardı..inandım...ikinci de yine o sandım yine kavga gürültü yeminler oğlunun başına yemin ederdi..yine inandım üçüncüde artık yeter dedim araştırdım ne yaptım ettim o numaranın sahibini öğrandim...dünyam yıkıldı...çıldırdım...ayağa kaldırdım heryeri kızla yüzleştik beni boşancam diye oyalıyordu dedi...kararlıydım bitecekti..herşeyi göze almıştım ama ailem ve oğlum için tekrar affettim ama son....hala aynı işyerindeler kocam yine yeminler ediyor ağlıyor o konudan bahsedince aptallıktı anlamam uzun sürdü sen affettin beni utundırdın artı asla yapmam ne onla ne başkasıyla dedi...hareketleride düzeldi yalan hissetmiyorum....ama inşallah yanılmam..ama hep diyorum aldatma gizli kalmaz erkek ne kadar saklasa da kalmıyo
 
bir kitap okumuştum. "Sen Ben ve Aramızdaki Herşey" diye. ılişki Terapisi yapan bir psikiyatristin kitabı. ılişkiler, aldatılma travması ve bununla başa çıkma yöntemleri ile ilgili bir kitaptı.

Kitapta çarpıcı bir örnek vardı. Kitabı yazan doktorun hastalarından birine ait gerçek bir hikaye. Tam benim yazdığım gibi olmayabilir, uzun zaman oldu kelimesi kelimesine hatırlamıyorum, ama aşağı yukarı şöyleydi :

Ayşe hanım (isim uydurmadır) eşi tarafından ilk kez aldatıldığında eşi iş bakımından zor bir dönem geçiriyor. "ış yüzünden çok stresliydim, ne yaptığımı bilemedim, bi daha olmayacak, affet" diyerek iş stresini bahane ediyor, kadın affediyor.
ıkinci seferinde hamileyken aldatılıyor. Adam "çocuk sahibi olmak beni korkuttu, ruhsal durumum iyi değildi" gibi bir açıklama yapıyor. kadın yine affediyor. Üçüncüsünde çocuğun problemlerini bahane ediyor, kadın yine affediyor
Dördüncüsünde Ayşe hanım artık 55 yaşına gelmiş bir bayanken yeniden aldatılıyor. Adamın bu seferki açıklaması "gerçek aşkı buldum" oluyor.

insan aldatılınca affeder mi? edebilir, kişinin kendisine kalmış. ama Ayşe Hanım'ın düştüğü durumu da göz önünde bulundurmalı. bir insan şansını sürekli kötüye kullanıyorsa, sürekli aynı hatayı yapıyorsa, en sonunda hata yapmış olduğunu külliyen reddedebilir.
 
şimdi güven hiç yok diken üstündeyim tüm aldatılıp affedenler gibi berbet bir psikolojinin içindeyim panik atak oldum...ister istemez eşimi hep kontrol ediyor sorguluyorum yapmamalıyım ama kendimi tutamıyorum tekrara aptal yerine konulmak istemiyorum...
 
jesabel haklısın zaten içimde hep bu korku var dedim ya ilerde bile olsa tekrar aldatılmak...benim eşim bayanı suçladı çok üstüne düşmüş falan filan ama biliyorumki eşim o konuda yalan söyledi yani anlattığı hiç bişey doğru deil..ama artık nasıl olmuşsa olmuş yeter diyorum kendime düşünme ileriye ve bugüne bak diyorum kendimi telkin ediyorum yoksa kafayı yerim...en ufak şüphede tartışıyorum onunla unut her seferinde yüzüme vurma diyor bıktım diyor haklı deil çünkü o beni paranoyak yaptı ben öyle deildim..yüzüne vurmama gerekir hep doğru çok kitap okudum bu konuda ama elimde deil olmuyor kadın affediyor ama unutamıyor....
 

öncelikle bence eşinizin yüzsüzlüğü dizboyu olmuş. sürekli yemin edip tutmamalar falan.
hemde oğlunun üzerine yemin etmesi ve gidip aldatması ne kadar acı birşey.
hem suçlu hem güçlü..
hem aldatacak hemde çocuğun önünde kavga etmemeye çalışınca sinirlenip gözü kimseyi görmeyecek.
başkasına boşanacağım diye söz verecek, size bir daha olmayacak diye. peki bu adam sözüne güvenilir biriyse hangi sözüne güvenilecek şimdi.

bir de oğlum için affettim diyorsunuz ya..
hep derdim ki eğer aldatılırsam; "biri sırtımda biri eteğimde biri de karnımda üç çocuğum olsa gene giderim".
derlerdi ki çocuğun yok olsa böyle konuşamazsın.
şimdi çocuğum var söylediğim sözün daha da arkasındayım artık.
çocuğum olmasa hesap vereceğim kimsem olmaz; bağırır çağırır, dövüşür; çok aşıksam otururum oturduğum yerde.
yok yapamadım mı; iki gün sonra çeker giderim.

ama ben anneyim artık. kendimden önce oğlumu düşünüyorum. benim çocuğumun babasının annesini aldattığı, sürekli huzursuzluğun ve kavganın olduğu bir ortamda büyümeye hakkı yok.
beni aldatsada o onun babası olur ve görüşürler. ama annesi babası bir arada olacak diye çocuğa eziyet çektiremem ben.

işin özü; ben aldatılsam çocuğum selameti için ayrılırdım..
 

madem unutmayacaksınız, temcit pilavı gibi sürekli bunun kavgasını edeceksiniz niye barıştınız?
ya barışın ve konuyu kapatın -ki hiç onaylamadığım birşey- ya da hazmedemiyorsanız ayrılın.
ama ikisinin ortası hastalıklı bir durum. aynı evin içindesiniz, oğlunuz için barıştığınızı söylüyorsunuz ama çocuk sürekli anne-babayı aldatma konulu kavga içerisinde görüyor.
bu daha mı iyi peki?
 
af etmek belki o anki zor durumunuzdan dolayı yaptınız ....çocugunuz içinde yaptınız....
ama sizin içiniz rahatmı....iç huzurunuz varmı...
her seferinde aklınız kalbiniz ya bir daha ya bir daha deyip duruyor mu
yoksa artık çocugum için herşeye taviz veririm deyipte görmemezlikten duymamazlıktan gelip kendinize eziyetmi ediyorsunuz.....
gerçekten çok zor bir durum allah sabır versin ne diyeyim....
ama çalışan birisin kendine yetebilirmisin maddi anlamda bilmiyorum
böyle diken üzerinde yaşamak ve hep huzursuz olmaklada hayat sürmez..
allah sabır versin
 

canım sen bir karar almışsın, iyi ya da kötü yargılamak bana düşmez.

ama psikolojik yardım alıyor musun bu konuda? "hadi affettim, geçti" denecek bir konu değil bu. en azından adını verdiğim kitabı okuyarak kendine yardım etmeye başlayabilirsin.

madem bir karar verdin, kendini böyle salma, eşinden de senin psikolojini düzeltmesini bekleme. bunu o yapamaz çünkü. sen yaparken destek olabilir ancak.
 

3 kez şans vermişiniz... 4 daha niye ki...
Daha cok yıpranmak daha cok benliğinizi kaybetmek için mi???

Yavrunu düşünüyosunda...Leylekler mi? getirdi onu ki...
Babas olcak şahıs onu düşünse zaten onun yanında bu tartışmayı yapmaz...

Allah yardımcınız olsun ne diyelim... Tercihinizi yapmışınız


 
Zor... Bazen düşünüyorum çocuğum için bu evliliği yürütmem lazım derken aslında çocuğumuzu mu düşünüyoruz. Böyle sağlıksız, kavga gürültü olan bir ortamda ne kadar çocuğumuzu düşünmüş oluruz. Bilemiyorum...Eğer kabullenmiş isek konuyu devamlı tekrar etmenin çokta manası yok, beraber olmanın anlamı yok o zaman. Affettiğiniz için hergün kendinize zehir ederekte zaman geçmez.Ama daha dikkatli davranmak lazım artık o kesin. Umarım katlandıklarınıza ve emeğinize değer...
 
 


Arkadaşım bu durumu yaşamak zaten başlı başına hastalık nedeni...mantığınla söylediklerin doğru ama Allah kimseye bu psikolojiyi yaşatmasın...evet arkadaşın bir süre desteğe ihtiyacı var...doğru davranmak mümkün olamayabiliyor...
 
dışardan konuşmak çok zor tabii,seni o kadar iyi anlıyorum ki.bende sanal manal aldatıldım ve affettim.ilk defa oldu,bi daha olursa kesinlikle affetmem diyorum ama belli olmaz çünkü büyük konuşmamayı ögrendim.bende çocugum için ailem için bi şans verdim,çok çok zor biliyorum,bunları yaşıyacakmışız demekki.psikolojik yardım almanı tavsiye ederim yoksa başa çıkamazsın.benim üzerinden 6 ay geçti ama hep deşiyorum yaramı düşünerek..zamanla hafifliyecek biliyorum.sende düşünmemeye çalış diycem ama ne kadar yapabilirsin bilemiyorum.eşinin olumlu yönlerini düşünüp takmamaya çalış.benim tesellimde bu konu dışında eşimin dört dörtlük bi insan olması bana ogluna çevresine karşı..böyle iyi yönler çıkartarak rahatlamaya çalış..sürekli tetikte ol ama bunu eşine hissettirmeden yap,eger hissederse daha dikkatli olur tabii hala aldatma devam ederse.sanki unutmuş gibi davran ona karşı,ama alttan alttanda takiplerine devam et.ilk yanlıştada artık boşanmalısın.
umarım herşey yoluna girer
 

Çevrede duyduklarım veya burada okuduklarımdan 'kocam beni dövüyor, aldatıyor, ben onu seviyorum, çocuk için bırakamıyorum' gibi sözleri söyleyenlerin ruh halini hep merak ederdim ve çözemezdim.fisfisfis
Bence bazı durumlarda açıklaması sizin bu yazdıklarınızda.vereliniortak
Bu insanlar gerçekten yaşadıkları stresi kaldıramayıp, depresyona giriyorlar.
Depresyona giren bir insanın beyin kimyası değişir, sağlıklı düşünemez. Kendi doğruları vardır. Ne o seni anlar, ne de sen onu.:1no2:
Buradan yola çıkarsak onları daha iyi anlamak mümkün.
Herkesin yaşadıklarını kaldırma gücü olmayabiliyor.
Evet mavi gece, dediğin gibi bu durumda olan kadınların psikolojik yardım alması şart.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
mlzdmr
G
Ben mi abartıyorum
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
2K
geceeeee
C
Bir derdim var
Yorumlar
13
Görüntüleme
1K
kedimiyav
K
G
Emzirmeyi kestim ama vicdan azabı çekiyorum
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
1K
KirazHanim
A
  • Kilitli
Hamileyim çok mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
5K
myday8888
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…