Size içime atmaya katlanamadığım her gün beni bitiren bir şeylerden bahsetmek istiyorum 6 aylık hamileyim eşimle severek isteyerek çok zor evlendim ama evlendiğim günden beri ondan şüphelendim ve her şüphemde basit basit şeyler gördüm takip etme araştırma gibi hep başkasının üzerine attı en son gördüğüm şeyse başka bir sürü kadına mesaj atması Buda son noktaydı zaten aileme de söyledim ayrılma kararı aldım doktor randevuma gittim elinde yeni doğmuş bebeği ile gördüğüm adamlara okadar hisleştim ki doğmamış çocuğum babasız kalmasın dedim bu durumu düşüneceğimi söyledim ama içim hiç mutlu değil o ne kadar pişman olsa da yeminler etse de namazlar kılsada bana nasıl kıydı beni nasıl gözden çıkardı diyorum ve ömrümce ona bir daha güvenmeyeceğimi de biliyorum içimi kimseye dökemiyorum hastalanıcam diye korkuyorum annem bir şans vermemi istiyor hamilesin diyo zaten o adam beni de evladını da gözden çıkarmış ve en kötüsü ona kimsenin vermediği sevgiyi vermiştim hangi insan bu kadar seviyesini şerefini onurunu hiçe sayar ya da bunu hiçe saymış birini affetmek onursuzluk olmaz mı karısı oda da hamile ve uyuyamazken başka oda da önüne gelene iltifat etmek hangi şerefe sığar ya da bu şerefszlkten dönülüp pişman olunur mu pişman oluşu neye yarar ki içinde bitmişse