Başıma ne gelirse ne yaparım diye düşünerek yaşanmıyor ki ferhan. Ona bakarsan asla evlenmemek çocuk da yapmamak lazım. Yarın kalp krizi de geçirebilirsin, eşin de geçirebilir. Bir bakarsın yapayalnız kalmışsın, bu seni kendini bir noktaya adamak zorunda bırakmamalı. Kimse boşanmak için evlenmiyor, bile bile lades diyenlerin dışında bir eli balda bir eli yağda olanlar da aldatıldığını öğrenip boşanabiliyor. Hayat bir yere vakfedilmek zorunda değil. Anneliğin doğası vs kısmını kabul etmiyorum ben, biz böyle davrandığımız için erkekler bu kadar cesur, nasıl olsa boşanınca tertemiz bekar hayatına dönüyorlar.
Bir gün aldatıldığım için boşanırsam çocukların velayetini almam, kocama göz koyan eşantiyonlarını da kabullenerek devam edecek hayatına, bunu bu şekilde yapacağımı eşim de biliyor, böyle mevzular her konuşulduğunda yüzüne söylerim. Silah zoruyla evlenmedik sikah zoruyla çoğalmadık, yeri geldiğinde çocuklarım diyorsa bu yükü de çekecek. 9 ay taşıdım emzirdim yürüttüm büyüttüm terbiyesini verdim (her koşulda bunlarda en büyük pay annenindir) başkası yüzünden boşanacaksan bundan sonrası sana ait, haydi selametle der kapıyı gösteririm, hiç de acımam.