Allah canımı alsında kurtulayım artık...

morBalik

morBalik

I believe in pink.
Kayıtlı Üye
2 Mart 2011
591
33
118
gerçekten sorunumu nasıl anlatacağımı bilmiyorum.
hastayım. çok hastayım. ama hasta olan bedenim mi ruhum mu bilmiyorum.
senelerdir bu iğrenç sorunla baş etmeye çalışıyorum. 2-3 senedir bu hastalık beni değiştirdi. eskiden neşeli, mutlu enerjik olan ben gittim. yerine sıkıntılı, tembel, üşengeç, evhamlı, hasta, sorunlu ben geldim.
asosyalliğin sınırlarını zorluyorum. arkadaşlarım dışarı çağırır gitmem.
yapmam gereken işler olur dışarıda. üşenirim gitmem amaan yarın yaparım derim. yarına bırakırım. yarında gitmem.
niye bilmiyorum, ama korkuyorum, her olayı stres sıkıntı yapıyorum, bu olay mideme vuruyor. midem bulanıyor, ateş basıyor, anında tuvalete gidip büyük abdest yapmam gerekiyor. kusuyorum. bayılacam zannediyorum.
evim, yatağım benim için o kadar güvenli ki. yatağımdan çıktığım an bütün kötülükler beni bulcak, sokakta fenalaşıcam bayılcam.
bu olay beni tembelliğide yitiyor. senelerdir gitmediğim doktor kalmadı. psikiyatrden, dahiliyeyede kadar. tahliler, testler ilaçlar..
bunların hiçbiri derdime derman olmadı. aylarca düzenli kullandım ama bir düzelme olmadı.
napıcağım bilmiyorum. artık o kadar bunaldım ki, sıkıldım bu hayatımdan. bu hastalık benim hayatımı çalıyor, beni mahkum ediyor. ne doğru düzgün eğlenebiliyorum, nede hayatımı yaşıyorum.
örneğin vizeye giricem. vizem saat 1de ben 10da uyandım. vizeye kadar sıkıntıdan ölüyorum kendimi yiyorum ateş basıyo fenalık geçiriyorum. vize anında herşey bitiyor sınava giriyorum. bazen sakinleştirici haplar alıyorum böyle anlarda. gerçekten ne yapıcam ne edicem bilmiyorum.
trilyonlarınız olsada siz hastaysanız eğer para bile mutlu edemez sizi. ben bunu çok iyi anladım artık
 
Tabiki trilyonlarimiz varsa hastaysak bizi mutlu etmez.Steve Jobs'in kanserden oldugunde milyar dolarlari vardi.Vize aninda butun bunlar geciyor diyorsunuz.Sorununuz histerik gelmedi bana.Arkadaslariniz cagirdiginda evet diyerek ise baslayin.Onlar bildiginiz insanlar,yataginizdaki kadar guvende olur musunuz bilmem ama rahat olursunuz.
 
çok çok geçmiş olsun.

tabi böyle kulaktan dolma hem de benim gibi tıp eğitimi almamış birinin demesi saçma ama özellikle sıkıntıdan tuvalete çıkınca kurtulmanız annemin hastalığının aynısı. o da sürekli evhamlı, kuruntulu idi sonunda terlemeler, afakanlar, korkular, mide bulantıları ve tuvalete gidip rahatlamalar sonucunda hastalığı teşhis edildi: panik atak.

o iyi bir doktora tedavi oldu. ilk zamanlar biraz ağır geldi ilaçlar ama şimdi alıştı. kursa filan başladı şimdi daha da iyi.

çok kötü bir hastalık yani öldürmeyip süründüren cinsinden. inanın doktor ve tedavi çok önemli ama en önemlisi sizin kendinize olan inancınız, kendinizi oyalamanız, kafanızı dağıtmanız. annem her kriz anında hemen bir şeyler buluyor oyalanacak ve daha hafifi atlatıyor.

Allah acil şifalar versin. Çaresiz değilsiniz bunu bilin. iyi bir doktor bulun ve inanın kendinize.
 
Bu kadar üzülme canım,bu bir psikolojik rahatsızlık ilaç tedavisi ve psikoterapi ile kurtulabilirsin.Psikolojik ilaçların en az 3 ay kullanılması gerekir.Boşuna hayatı kendine zehir etme.Tedavisi var:1:..
 
Herşey kafada bitiyor hastanede piskolog bölümüne git sende gizli
depresyon olabilir
 
doktorları, ilaçları, tedavileri deneyip olumsuz sonuç aldıysanız burda da pek iç açıcı çözümler çıkmayacaktır.. bence iş kesinlikle iyi bir doktorda bitiyor..
 
bir çok doktora v.s gittim demişsin teşhisleri ne oldu
 
Bence eğer daha önce ilaç kullandıysan ve fayda etmediyse
hekime şikayetlerini anlatman gerek , başka ilaç çare olablilir hemen fes etmemek gerek ,herkesin bünyesi farklı ama ilaç
sayısı çok
 
Çok geçmiş olsun aynı şeyler üniversitedeyken benim de başıma geldi. Bu kadar ileriye gitmemişti ama bende dışarıya çıkmak istemiyodum sürekli sınavlarımı düşünüp ya okulu bitiremezsem diye korkuyodum çok zayıflamıştım kemiklerim sayılıyodu psikiyatriste gittim anksiyete bozukluğu ve depresyon teşhisi koymuştu.Şimdide kpss ye çalışıyorum gece rüyamda soru çözüyorum ve terleyerek uyanıyorum :50: ilaçlarınızı düzenli kullanırsanız geçer sanırım ama belkide olayı kafamızda bitirmemiz lazım yani kendimizi motive edip başarabileceğimizi düşünmemiz lazım sanırım...
 
geçmiş olsun canım :( sınavlarında etkisi vardır ağır bir sitres altındasın sıkma kendini bu kadar.:( bide senin yaşında bir genç kıza kendisi için olan bu beddua hiç yakışmadı :(
 
Canim cok gecmis olsun,

Doktor degilim ama kendi yasadigim tecrubelere istinaden, anksiyete bozuklugu gibi duruyor rahatsizligin.

Bir psikiyatr'a git, kisa vadede buyuk ihtimal antidepresana baslatir seni. Ama uzun vadede terapi alman gerekli. Maalesef anksiyete bozuklugu uzun vadede sadece ilac tedavisiyle yenilebilecek bir sey degil. Ilaci kullaniyorsun 1 yil, iyilestigini saniyorsun sonra ilaci birakinca 6 ay sonra tekrar nuksediyor. Hayata bakisini degistirmen lazim. Mukemmeliyetcilik, insanlara hayir diyememe, insanlarla yuzlesememe (mesela birine kizdin, gidip yuzlesmek yerine icine atma gibi) boyle davranislar tetikliyor.

Ben terapinin cok faydasini gordum. Anksiyeteye sebep olan faktorleri teker teker ortaya cikarip, o davranislardan vazgecmeye calisiyorsun. Mesela benim problemim yukarda parantez icinde siraladiklarimdi. Terapiye baslamadan once bunlari bilmiyordum. Cok faydasini gordum, tavsiye ederim.
 
Canım yorumlara bakmadım ama arkadaşlarım yeterince bilimsel açıklama yapmıştır zaten, bilimsel olarak tedaviyi takip etmek şart,
ama bir de çeşitli duaları nazar dualarını, ALLAH ın isimlerini denesen nasıl olur??
Bence faydası olur ALLAH ın isimlerinden zikirle başlayabilirsin. Yani alternatif (ki bana göre esas ) tedavidir..
 
morBalik .!.:
gerçekten sorunumu nasıl anlatacağımı bilmiyorum.
hastayım. çok hastayım. ama hasta olan bedenim mi ruhum mu bilmiyorum.
senelerdir bu iğrenç sorunla baş etmeye çalışıyorum. 2-3 senedir bu hastalık beni değiştirdi. eskiden neşeli, mutlu enerjik olan ben gittim. yerine sıkıntılı, tembel, üşengeç, evhamlı, hasta, sorunlu ben geldim.
asosyalliğin sınırlarını zorluyorum. arkadaşlarım dışarı çağırır gitmem.
yapmam gereken işler olur dışarıda. üşenirim gitmem amaan yarın yaparım derim. yarına bırakırım. yarında gitmem.
niye bilmiyorum, ama korkuyorum, her olayı stres sıkıntı yapıyorum, bu olay mideme vuruyor. midem bulanıyor, ateş basıyor, anında tuvalete gidip büyük abdest yapmam gerekiyor. kusuyorum. bayılacam zannediyorum.
evim, yatağım benim için o kadar güvenli ki. yatağımdan çıktığım an bütün kötülükler beni bulcak, sokakta fenalaşıcam bayılcam.
bu olay beni tembelliğide yitiyor. senelerdir gitmediğim doktor kalmadı. psikiyatrden, dahiliyeyede kadar. tahliler, testler ilaçlar..
bunların hiçbiri derdime derman olmadı. aylarca düzenli kullandım ama bir düzelme olmadı.
napıcağım bilmiyorum. artık o kadar bunaldım ki, sıkıldım bu hayatımdan. bu hastalık benim hayatımı çalıyor, beni mahkum ediyor. ne doğru düzgün eğlenebiliyorum, nede hayatımı yaşıyorum.
örneğin vizeye giricem. vizem saat 1de ben 10da uyandım. vizeye kadar sıkıntıdan ölüyorum kendimi yiyorum ateş basıyo fenalık geçiriyorum. vize anında herşey bitiyor sınava giriyorum. bazen sakinleştirici haplar alıyorum böyle anlarda. gerçekten ne yapıcam ne edicem bilmiyorum.
trilyonlarınız olsada siz hastaysanız eğer para bile mutlu edemez sizi. ben bunu çok iyi anladım artık
Genişletmek için tıkla...

Bahsettiğin sıkıntıları zaman zaman ben de yaşadım, bir yerlerden başlamak gerekiyor, en önemlisi bu bence. Arkadaşlarıma yalan söylediğimi bile bilirim dışarı çıkmamak için ama çıkarsam da iyi gelirdi, yani çık dışarı, her çağrıldığında değil belki ama bir şeylere kendini zorlaman lazım. Bu sorunla en iyi sen başa çıkacaksın ve bu güç sende mevcut buna inan. Ben en sonunda o kadar kötü bir duruma gelmiştim ki, annemin yanından dakika ayrılamıyordum, ki evli ve ailemden başka şehirde yaşıyor olmama rağmen. İşimi, eşimi her şeyi bırakıp resmen annemin eteğinin altına girmiştim. Devamlı başım dönüyordu, aslında dönmüyordu da işte ben öyle hissettim bir ay boyunca, kendimi tamamiyle Allaha adamıştım bu dönem, çünkü inanılmaz ölüm korkum vardı. Allah kimseye yaşatmasın böyle şeyleri, daha çok örnekler verebilirim, bir tek sen yaşamıyorsun yani emin ol, ben de çok doktorlar, çok ilaçlar değiştirdim. Ama sonunda geçti işte, ilaçlarımı kullandım, çevremde bana yardımcı olmaya çalışan insanları göz ardı etmedim, kendimi iyi yönde etkilemeye çalıştım ve geçti. Elbette zaman zaman kötü olduğum oluyor ama bu her insana oluyor. Lütfen kendine inan ve pes etme.

Bir de merak ettiğim bir şey var. Bu koyu yazdığım yerdeki şeyler bana da oluyor, daha doğrusu son 10 senede belki 10 kere olmuştur ama hepsi sıkıntı kaynaklı değil ve hatta çoğu düzensiz beslenme sonucu oldu, yani genelde mide tetikliyor sanki. Bir de en son 1-2 hafta önce şiddetli kanamam oldu, bebeğimi kaybedeceğimi zannettim, çok korktum, o zaman oldu.
Sana ne nedenle ve ne sıklıkta oluyor ve bu konuyla ilgili teşhis konuldu mu? Çünkü ben daha önce bunu yaşayan birine rastlamamıştım kendimden başka, çok merak ediyorum.

Çok geçmiş olsun, Allah acil şifalar versin. Kendinden sakın vazgeçme!
 
morBalik .!.:
gerçekten sorunumu nasıl anlatacağımı bilmiyorum.
hastayım. çok hastayım. ama hasta olan bedenim mi ruhum mu bilmiyorum.
senelerdir bu iğrenç sorunla baş etmeye çalışıyorum. 2-3 senedir bu hastalık beni değiştirdi. eskiden neşeli, mutlu enerjik olan ben gittim. yerine sıkıntılı, tembel, üşengeç, evhamlı, hasta, sorunlu ben geldim.
asosyalliğin sınırlarını zorluyorum. arkadaşlarım dışarı çağırır gitmem.
yapmam gereken işler olur dışarıda. üşenirim gitmem amaan yarın yaparım derim. yarına bırakırım. yarında gitmem.
niye bilmiyorum, ama korkuyorum, her olayı stres sıkıntı yapıyorum, bu olay mideme vuruyor. midem bulanıyor, ateş basıyor, anında tuvalete gidip büyük abdest yapmam gerekiyor. kusuyorum. bayılacam zannediyorum.
evim, yatağım benim için o kadar güvenli ki. yatağımdan çıktığım an bütün kötülükler beni bulcak, sokakta fenalaşıcam bayılcam.
bu olay beni tembelliğide yitiyor. senelerdir gitmediğim doktor kalmadı. psikiyatrden, dahiliyeyede kadar. tahliler, testler ilaçlar..
bunların hiçbiri derdime derman olmadı. aylarca düzenli kullandım ama bir düzelme olmadı.
napıcağım bilmiyorum. artık o kadar bunaldım ki, sıkıldım bu hayatımdan. bu hastalık benim hayatımı çalıyor, beni mahkum ediyor. ne doğru düzgün eğlenebiliyorum, nede hayatımı yaşıyorum.
örneğin vizeye giricem. vizem saat 1de ben 10da uyandım. vizeye kadar sıkıntıdan ölüyorum kendimi yiyorum ateş basıyo fenalık geçiriyorum. vize anında herşey bitiyor sınava giriyorum. bazen sakinleştirici haplar alıyorum böyle anlarda. gerçekten ne yapıcam ne edicem bilmiyorum.
trilyonlarınız olsada siz hastaysanız eğer para bile mutlu edemez sizi. ben bunu çok iyi anladım artık
Genişletmek için tıkla...

Aynı hastalık bende vardı. Üniversite 1. sınıfın ilk dönemi derste ishal olmuştum ve karnımdan ses çıktı diye rezil oldugumu düşünüp karaları bağladım. tam 2,5 yıl her gün kusuyordum her gün karnım agrıyordu ağzımdan düşmüyodu ya karnımdan yine ses gelip rezil olursam diye. 2,5 yıl sonra psikiyatriye gittim bana çok agır olmayan bir antideprasan verdi. teshisi sosyal anksiyete,depresyon ve rezillik fobisiydi , karın agrımın sebebi irritabl bagırsak sendromu. ben de dahiliye gittim genetik hastalıklara kadar hepsine baktılar tabi sonuc irritabl bagırsak sendromu. ilacı kullandım ve yüzde 70 geçti durumum. ben artık o kadar bıkmıstım ki midemde ülser gastrit reflü vardı. her gün ishal gibiydm. vizelere finallere nasıl grip çıktıgımı ben bilirim. derslerde hep kaçıyodum sınıfta duramıyodum.Evden dışarı çıkmak istemiyordum. eve gelen misafirlerin yanında oturamıyordum. Arkadaşlarım çağırırdı gitmezdim daha neler neler. Ama geçti çok şükür bak benim gectiyse senin de gecebilir. Gecmiş olsun.
 
Son düzenleme:
morBalik .!.:
gerçekten sorunumu nasıl anlatacağımı bilmiyorum.
hastayım. çok hastayım. ama hasta olan bedenim mi ruhum mu bilmiyorum.
senelerdir bu iğrenç sorunla baş etmeye çalışıyorum. 2-3 senedir bu hastalık beni değiştirdi. eskiden neşeli, mutlu enerjik olan ben gittim. yerine sıkıntılı, tembel, üşengeç, evhamlı, hasta, sorunlu ben geldim.
asosyalliğin sınırlarını zorluyorum. arkadaşlarım dışarı çağırır gitmem.
yapmam gereken işler olur dışarıda. üşenirim gitmem amaan yarın yaparım derim. yarına bırakırım. yarında gitmem.
niye bilmiyorum, ama korkuyorum, her olayı stres sıkıntı yapıyorum, bu olay mideme vuruyor. midem bulanıyor, ateş basıyor, anında tuvalete gidip büyük abdest yapmam gerekiyor. kusuyorum. bayılacam zannediyorum.
evim, yatağım benim için o kadar güvenli ki. yatağımdan çıktığım an bütün kötülükler beni bulcak, sokakta fenalaşıcam bayılcam.
bu olay beni tembelliğide yitiyor. senelerdir gitmediğim doktor kalmadı. psikiyatrden, dahiliyeyede kadar. tahliler, testler ilaçlar..
bunların hiçbiri derdime derman olmadı. aylarca düzenli kullandım ama bir düzelme olmadı.
napıcağım bilmiyorum. artık o kadar bunaldım ki, sıkıldım bu hayatımdan. bu hastalık benim hayatımı çalıyor, beni mahkum ediyor. ne doğru düzgün eğlenebiliyorum, nede hayatımı yaşıyorum.
örneğin vizeye giricem. vizem saat 1de ben 10da uyandım. vizeye kadar sıkıntıdan ölüyorum kendimi yiyorum ateş basıyo fenalık geçiriyorum. vize anında herşey bitiyor sınava giriyorum. bazen sakinleştirici haplar alıyorum böyle anlarda. gerçekten ne yapıcam ne edicem bilmiyorum.
trilyonlarınız olsada siz hastaysanız eğer para bile mutlu edemez sizi. ben bunu çok iyi anladım artık
Genişletmek için tıkla...


valla canim ben psikolok miskolok anlamam
böyle durumlarin en etkili ilaci namaz kilmak kuran okumaktir.

sana tavsiyem;hemen şuan dan itibaren kalkip abdest alip yatsi namazini kilman
gerçekten hem ruh'a hem bedene çok iyi geliyor.ALLAH YARDİMCİNİZ OLSUN.

not:biz insanlar herşeye sahipken bile mutsuz olacak şey buluyoruz.
eminim ciddi bir probleminiz yoktur.kisacasi bazen bize rahatlik batiyor.
 
Son düzenleme:
Asosyalligini at. Disarda cokca vakit gecir arkadas cevreni genislet kendine güvenin gelsin.. Kücük bi fikir belki sana iyi gelir..
 
Konu başlığı aslında benlik gerçekten Allah canımı alsin bu ömür bitsin artık da rahatlayim diyorum düşünmekten yoruldum bıktım artık :(( bir iyi bir kötü olmaktan ..Allah acil şifa versin kardeşim.
 
Once git guzel bir boy abdesti al,guzelce giyin ortun,sonra Kuran i Kerimi al eline,git o guvenli yatagina,otur ac oku.arapca da olur ama turkce mealini oku.ozellikle vakia suresini tavsiye ederim.oku,anla,rahatla.tecrubeyle sabittir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
  • Kilitli
çok derdim var nolur yardım edinnn
2 3
Yorumlar
47
Görüntüleme
1K
Bbyyss
Bbyyss
mlzdmr
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
mlzdmr
mlzdmr
P
  • Kilitli
Eşimin ailesi beni istemiyor mu?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
3K
accessdenied
accessdenied
Melike__93
Kayınvalidem Hastalığını Kullanarak Baskı Kuruyor Hiç Huzurumuz Kalmadı Böyle Nereye Kadar ?
4 5 6
Yorumlar
108
Görüntüleme
6K
Nameless29
Nameless29
B
Gerçeklikten koptum ve geri dönemiyorum.
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
7K
notredam
N
Back
X