- 17 Nisan 2013
- 216
- 13
- 68
- Konu Sahibi emberassed
-
- #21
sürekli ders çalışıldıgı için içe kapanma, asosyal olma olabilir tıp öğrencilerinde. ama nice tıp öğrencileri de görüyorum gayet şenşakrak, sosyal,eğlenceli... kütüphane imkanın varsa kütüphanede çalışabilirsin bence fakültende...
ben fakültede o kadar içe kapanıktım ki, başka şehre gelme,yurt hayatı,üniversite hayatı vs. derken iyice bocalamıştım adaptasyon sürecinde. sende böyle bir durum var mı bilmiyorum... bir de sanırım üniversite 1. sınıftayken bakkaldan atıyorum cips alınacaktı bir ilçede, kuzenimle ben yiyecektik, kuzenim erkekti ve aşırı utangaçtı, o ortaokul son sınıfa gidiyordu... ben ne kadar utangaçsam, çocugu ısrarlarım sonucu zorla bakkala gönderdim, ben de bakkalın ilerisinde bekledim, sonra kuzenimin ablası kuzenimin bakkala gittiğine çok şaşırmıştı, inanamamıştı hatta, o cesaret edip hiç ekmek bile almaz, şimdiye kadar hiçbir şey almadı kendi başına demişti. işte ben nasıl daha kötü bir haldeysem, o haldeki çocugu bile ilk kez bakkala sokabilmişimyalnız şu an çocuk öyle bir açıldı, sosyalleşti ki, onu tutabilene aşk olsun, belki de o bakkala giden ilk adım sayesinde oldu bunlar
bense tabi ki zamanla bayağı açıldım. fakültede bir erkekle bir cümle bile konuşabilsem çok mutlu oluyordum, hukuk fakültesi okudum, büyük amfilerde zaten çok kaynaşma imkanı olmuyordu. arkadaş ortamım oluştu ama üniversiteden sonraorada kızlı erkekli ilişkilerde erkeklerle diyalog kurmayı, hatta bir erkeğin karşısında yemek yiyebilmeyi! öğrendim. şimdi o ilişkilerim koptu ama yine de şimdi bir erkeğin karşısında utanmadan yemek yiyebilirim (utanmadan derken yanlış anlaşılmasın,utanılacak bir şey değil bu zaten ), muhabbet edebilirim. bunlar imkansızdı benim için bir zamanlar, şimdiyse hiç önemsemiyorum, hapur hupur yiyorum valla bir arkadaş gurubunun içine girebilirsen, orada belki daha sessiz kalsan da, zamanla açıldığını görürsün sen de.
psikologa kesinlikle git, en azından kendinle ilgili farkında olmadıgın şeylerin farkına varırsın, rahatlarsın. illa ki faydası olur, o seni yönlendirir, ama bunu kendi içinde yenecek olan kişi yine sensin, bu gücü de psikolog sayesinde kendinde daha kolay bulabilirsin.
Çok tatlısın yaa
Üni.yi başka bir şehirde mi okuyorsun,yoksa ailenle misin?
Bunu soruyorum çünkü tek başına farklı bir şehirde okumak özgüvenini kazanmakta çok büyük etken..
Ben üni.yi kazanmadan önce çok çekingendim
senin anlattığın kadar olmadı,yani iletişim problemim yoktu
ama yalnız başıma otobüse binmeye bile çekinirdim..ve bunun gibi birçok şey..
Üni.yi kazandım ve ailemden uzağa gittim ve ilk yıl yurtta kaldım,2.yıl kendimi bile tanıyamadım..
Daha yırtık olmaya başlamıştım,mezun olduğumda çekingenlikten eser yoktu..
Kendi başına çözemeyeceğin birşey olduğuna inanıyorsan yardım alabilirsin de.
ayyyy anammmmm okurken ruhum daraldıyaaa :)kendının farkındasın bu güzel işte .insanları çok önemseemeyı bırakırsan başarırsın benımde özgüvenım tavanda kımse konuşamıyor gelıpte :)
ama ben insanlardan biraz ilgi sevgi bekliyorum ondandır benim önemsemem
ben de 1.sınıf öğrencisiyim hiç arkadaş edinmeyi bilmem ne bileyim bi tavsiyen olur mu bu konuda?
KIZLAR
bendeki bu dertler hiç bitmeyecek galiba
hergün kendime yeni yeni sorunlar çıkarıyorum
bezdim hayattan
size kendimle alakalı en rahatsız olduğum şeylerden bahsetmek istiyorum
1-kendine güveni 0 bir insanım.bilmiyorum doğuştan böyle heralde ki kendimi bildim bileli böyleyim
2-insanlarla konuşamam çünkü karşımdaki beni salak zanneder konuşursam diye düşünürüm.zira öyle de oluyor.gvensizliğim öyle hat safhada ki kelimelerin sonuna getirdiğim ekler,ses tonlamalarım hep ele verir karşımdaki kolaylıkla çözer bu salak ne söylesem yapar hayır da diyemez bu kimseye diye.hayatımda tanıştığım her insan bunu hissettirmiştir bana.(ama her insan)
3.herşeye ama herşeye alınırım sanki herşey bana karşı yapılıyor,herkes beni değersiz görüyor,herkes beni ezmeye çalışacak gibi geliyor .engel olamıyorum sürekli tetikteyim .bu bişey söyledi kesin beni ezmeye çalıştı.beni küçük gördü diye düşünürm.(aşağılık komplexi mi deniyor artıkm ne bileyim)insnlar benimle aynı ortamda bulunmayı istemiyor bile hemen başka bir arayışa giriyor.
4-karşıdaki insanların benim hakkımdaki görüşleri kendim hakkında düşündüklerimden her zaman çokk öndedir.yapmak istediğim bişey varsa onu insanlar görsün beni övsün diye yaparım(ne kadar da iğğrenç bi huy bazan farkedince kendimden tiksiniyorum)misal vereyim işte keman kursun a gitmek istiyordum eğer çalabilirsrm ne kadr da havam olur diye düşünürüm.veya insanlardan övgü sözcükleri duyabilmek için şarkı söylemeyi çok istedim bi topluluk önünde .bi milyon(abartı) yabancı şarkı ezberledim halbuki hissettiğim hiç bi şeyi yansıtmıyordu onlar(ne denir buna böle b pohpohlanma eksik kalmış ben de doğduğum günden beri e peşpeşe kardeş gelince değerin git gide azalıyor
5-konuşmayı hiç bilmem.diyceksiniz ki 20 yaşında bi insan nasıl konuşmayı bilmiyor.bilmiyo arkadaş hayatı boyunca ders çalışmaktan başka sosyal faaliyeti olmayan bi insandan ne beklenir.kitap okumayı unuttum senelerdir ya çünkü o alışkanlık rahat kafayla yapılacak şey ve ben dertten tasadan başka bir şey düşünemezken yapamıyorum haliyle.
6-hiç kimsenin saygısını kazanamam çünkü kendi sölediğime kendim bile inanmam.emin olduğum bi şeyde bile(he karşımdaki sölemişse o doğrudur ben kesin yine eksik öğrenmişimdir düşüncesi hakim )
7-insanlar beni kırarken hiç zorlanmaz ben kırmamak için 40 takla atarım onların hayvanlığını bildiğim halde engel olamam kendi salak huyuma.
8-insanları memnun etmek hoşnut etmek için inanmadığım şeyler sölerim.(ne karaktersizmişim be yazarken utandım )onlar hakkında
9-bi insana karşı asla laf yapıştıramam genellikle sonradan gelir aklıma ama o ansöylemiş olsam apışır kalır o türden kendimi yiyip bitiririm sonra.
10-insanlara karsı kendim gibi olamadım hiç bi zaman hep içimdeki gerçek ben o duvarın kösesinden gizlice seyretti ben olmayan beni
11-kendimi hep çok ama çok çirkin hissederim.hiç barışamadım kendimle
12-bi ortama girdiğimde elimi kolumu nereye koyacağımı bilmem bi düşünceyi kimseye savunamam hep pısarım.
13-arkadaşlara karşı ilk önce çok ciddi tavırlar takınırım kimse yanaşmak istemez sonra değiştiremem öyle kalır yapışır üstüme .artık espri ypamamaya arkadaşlara şakacktan takılamamaya mahkum olurum o karakter yapışır üstüme
gerçi o karakter yapışmasa bile arkadaşlara espri yapıp takılamıyorum anlayış 0...
14-yapmacık davranıyorum kısaca ve insnların hiç hoşuna gtmediğini bildğm halde bu karakter bana yapışmış vaziyette
15-ÇOK AMA ÇOK AMA ÇOK AMA ÇOOOK kıskanç bi insanım.otu b..u kıskanırım(bu ne yaa)çok çabuk ortama adapte olup yeni arkadaşlıklar kurabilen insanı kıskanırım,yüksek not alan kız veya erkek kıskanırım,güzel konuşan kendine güvenen insanı kıskanırım,kime çok sevgi gösterilirse evde okulda başka bi ortamada kıskanırım,güzel yüzlü güzel fizikli bi kız veya erkek görünce(şimdi diceksiniz ki erkek ne alaka? içimden öle birini görünce diorum ki hayat sana güzel be şimdi yakışıklılığınla insanlar sana saygı duyarlar bide vaay anasını sattığım dünya derim.şaka bir yana)kıskanırım,babası olan küçük çocukları büyükleri çok kıskanırım,yaşlanmış bi adam görsem 80 civarı çok öfkelenrim babam gelir aklıma zira,onun ömrünü kıskanırım
bu kıskançlık beraberinde öfkeyi getirir ve öfke tüm bedenimi kaplamış durumda kızlar boğuluyorum sevgiyi mutluluğu unuttum küçklüğümü öyle özledim ki. bazen inanmayacaksınız ama hep küçüklüğümde yaşadığım bazı hatıralar gözüme hislerime gelir 2 sn de gelir gider o an derim ki Allahım bu hissi bana cennette yaşatır mısın lütfen sonra da ağlamaya başlarım.
kızlar önerilerinizi bekleyeceğim. ne yapayım kimseye daha önce böyle duygularımı açmamıştım açamamıştm.sizlerin gzel önerileriniz beni toparlayacak bi nebze hayırlısıyla.sağolun şimdiden.
Yişte ince nokta burası , sen insanlar sen, sevsin önemsesin diye davranırsan aksine insanları kendinden itersin biraz argo olacak ama salla gitsin
birde tıpta okuyormuşsun zekisin demekki bu bile havaya girmeye yeter
bi kere tıp okumak kolay mı ? ben kazanamadımdemek sen benden beceriklisin akıllısın zekisin falan ne biliim işte. dediğin kadar olsa beceriksizliğin değil tıp açıköğretim bile olmazdı yani altyapı sağlam azıcık özgüven lazım.
Yazdıklarını okurken seni tanımadığım halde büyük bi sempati oluştu sana karşı:) neden biliyor musun? çünkü olduğun gibi dürüstçe yazmışsın her şeyi en büyük sorununda bu bence olduğun gibi değil olmak istediğin gibi davranıyorsun.
Çocukken ailen sana nasıl yaklaşıyordu? Sorumluluk veriyor muydu? Bazı saydıkların kıskançlık,çekingenlik kişinin kişisel özellikleri olabilir. Bazen bu kişisel özellikler yetiştirilme tarzıyla ve çevrenin etkisiyle azalabilir ya da artabilir. Aynı sorun benim kuzenimde de vardı. Annesi çok korumacı olduğundan hiçbir şeyi tek başına yapması izin vermezdi. Hiçbir yere tek başına salmazdı. Aman o bilemez kaybolur kaybeder bir şey gelir başına diye diye çocuk çok içine kapanık oldu. İnsanlarla yakınlaşmaktan korkma. Bir söz vardır karşısındakinin anladığı kadarsın diye tam hatırlayamadım ama öyle bir şeydi. Sen korkmadan kendini ifade et. Karşındaki seni anlamasa da üzülme. Dünya üzerinde milyar tane insan var. Zamanla kendi çabanla açılırsın. Ben yapamam dersen profesyonel birinden yardım almayı dene. Değerli olduğunu unutma. Hayat senin hayatın en güzel şekilde yaşamaya bak. Bu arada başın sağolsun. Allah sana ve ailene sabır versin. Babanın mekanı cennet olsun inşallah.
Y
Ya canim herkees tip okiyunca onun bi havasi kalmiyor
Yazdıklarını son satırlara gelene kadar hem gülümseyerek hemde şaşırarak okumuştum ki babanın ömrünü kıskanınca yuh demekten kendimi alamadım(Kız insan babasının ömrünü kıskanırmı hiç).Kızma anlamında değilde hani bizde yada bende böyle şeyler olmayınca şaşırıyor insan.
Canım kendini o kadar güzel kelimelerle anlatmışsın ki özgüvenin var ama bunu açığa çıkarmak senin için sorun olmuş durumda.Kurduğun hayalleri ben ve bir çok insna çocukluğunda gençliğinde yada aklı bir karış havada olduğu zamanlarda kurmuştur yada istemiştir.Mesela ben hayatta oynmayı bilmem bir düğün olsa piste çıksam oklava yutmuş gibi ellerim yanda sap sap dolanır dururum.Ama kızkardeşim iki dımbırtı duysa heryeri ritme göre oynar işte o zaman dalarım hayale şöyle çıksam oynasam millet ağzı açık beni izlese alkışlar havada uçsa vay beee ne güzel oynadı dese derim
İtiraf edeyim 1 1,5 (kesin hatırlamıyorum akrabalarımızındı) ay evvel nişanımız vardı anam kimse oynamayı bilmiyor ben çok biliyorum ya yine daldım hayale erkekler kendi aralarında yerlerde yatıyorlar keklikmiş halaytmış bişeler yapmaya çalışıyorlar.Yine daldım hayale davulun ritminde ne oynuyorum ne oynuyorum.Herkes beni alkışlıyor (gülme sakın 33 yaşında 2 çocuk annesiyim benama insanız sevmeye sevilmeye ilgiye alakaya bazende olmadık şeylerin peşinde koşup pohpohlanmaya ihtiyaç duyarız)
Sonra bir kadın çıktı yarabbim neydi bilmiyorum 20 kişiye şarkı söylüyor canım dinleyicilerim sevgili hayranlarım diye başladı o bet sesi ile söylemeye(benim sesimde çok fena oda boş yani)kendi kendime düşündüm o kadında hayallarinin çocuğuydu o sahnede.Oda istiyordu milyonlara insanlara şarkı söylemeyi havalarda uçmayı yerlere göklere sığdırılmamayı.
Demem o ki,
*Tıp okuyorsun bak bende seni kıskandım,ileride milyonlara hitap eden bir şarkıcı yada keman çalan biri olamayabilirsin ama iyi bir cerrah adından söz edilen bir doktor olmak için önünde engelin yok.Yine ayakta alkışlanırsın ama insanlığa daha çok faydası dokunan biri olarak.Saçtığın ve Allahın izni ile insanlara kazandırdığın sağlıkları ile (tabiri caizse)insanlar kapında duacın olabilir.Hastan olmak için sıraya girebilir.Senden daha çok fayda görmek için hediyelere boğulabilirsin.İltifatlar alabilirsin.Bunun için önünde yılların değil sadece bir kaç yılın var.
*Kimseye kendini sevdirmek için uğraşma,seni olduğun gibi kabul edenlerle arkadaş olmalısın.Sana salak muamelesi yaptığını hissettiğin değil emin olduklarınla muhatap olma.O okulda kimse senden üstün değil ki o okulu kazanmış biri olarak sende onların içindesin.Eksiğin yok yani.
*Haftada bir mümkünse sağında solunda yapılan(varsa)ne tür seminer olursa olsun katılabilirsin.
*En az günde 20 dk kitap okumalısın.
*KENDİNİ OLDUĞUN GİBİ KABUL ETMELİSİN.
*Yolda sokakta gördüğün bir çocuğu sevebilir,bir yaşlıya yardım etme teklif
inde bulunabilirsin.
*Karşındaki insanlarla konuşurken özellikle bir konu ise ona sorular yöneltebilir,fikir alışverişinde bulunabilirsin.
BU YAZIDA TAM SANA GÖRE SANIRIM
Hayalperestlikten Kurtulma ve Gerçekçi Olma
Bazı insanlar vardır ki kendi dünyalarını kurmuşlardır ve sürekli hayaller aleminde yaşarlar. Bu aslında aşılması gereken bir psikolojik rahatsızlıktır aslında. İnsanlara yaşama umudu ve ileriye dönük bazı şeyleri gerçekleştirme gayreti veren hayalperestlik maalesef bazı durumlarda ilerleyerek insanı gerçek dünyadan soyutlamakta ve bu bağlamda diğer insanlarla olan ilişkilerine aksatmaktadır.
Bu tür insanlar belli noktadan sonra hayal dünyaları ile gerçek dünyaları bir birine girmektedir ve gerçek dünyaya ilişkin kararlar verirken sorun yaşamaktadırlar. Bu insanlar genellikle içlerine kapanık ve kimse ile konuşmayı sevmeyen insanlardır.
Eğer bu tür davranışlar sergilediğinizi düşünüyorsanız mutlaka kendinize çeki düzen vermeniz gerekmektedir. Bu ufak sendromu azaltmanın veya tamamen üzerimizden atmanın yolları mevcuttur.
-Arkadaşlarınızla bir yerlere gidin, eski günlerden sohbet edin. Uzun süredi aramadığınız bir arkadaşınızı arayıp halini hatrını sorun. İmkanınız varsa onunla buluşun.
-Kalabalık yerlerde bulunun, sinema tiyatro gibi sosyal yönü ağır mekanlara gidin.
-Kendinize güzel bir hobi bulun ve hobiniz için vakit ayırın. (Fotoğraf çekme vs..)
-Kendiniz gibi bir çok insanın olduğunu düşünün. Hayallerinizin peşinden giderken mantıklı düşünmeye çalışın.
Gidene Kal Demeyeceksin
Gidene kal demek zavallılara,
Kalana git demek terbiyesizlere,
Dönmeyene dön demek acizlere,
Hak edene git demek asillere yakışır
Kimseye hak etmediğinden fazla değer verme,
yoksa değersiz olan hep sen olursun
Sonra dedim ki söz ver kendine
Denizleri seviyorsan dalgaları da seveceksin,
Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin,
Uçmayı biliyorsan düşmeyi de bileceksin,
Korkarak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredeceksin.
Öyle hayat yaşadım ki son yolculukları erken tanıdım.
Öyle değerliymiş ki zaman hep acele etmem bundan anladım.
Her insan değerli ve özeldir
Bazen öyle şeyler olur ki yaptıklarımızdan ya da düşündüklerimizden pişman olup bir daha yapmayacağım veya bir daha böyle düşünmeyeceğim deriz ama gene de farkında olmadan bu tip davranışların içinde kendimizi buluruz.
Bu durumu aşamadığımız zamanlar olur.
Örnek verecek olursak çoğumuz etrafımızdaki tanımadığımız kişiler hakkında hep önyargılıyızdır. İnsanların dış görünüşlerine, konuşma tarzına, davranışlarına bakıp daha ilk günden onlar hakkında önyargılı düşüncelerimiz devreye girer.
Halbuki iyice tanıdıktan sonra karar versek, yorum yapsak daha iyi olur.
Çünkü çoğu zaman başta kurduğumuz önyargının yanlış olduğunu görüp pişman oluruz.
Yeri gelir kendimize kızarız niye böyle düşündük diye. Ama bu kızgınlığımız, pişmanlığımız geçicidir. Kendimizi kontrol etmeyi başaramadığımız için bir sonraki olayda da aynı duyguları yaşarız.
Durum böyle olunca hayatımızda pişmanlıkların yeri daha fazla oluyor.
BU ARADA ARKADAŞLIK İSTEĞİ YOLLUYORUM SANA NE ZAMAN İSTERSEN KONUŞABİLİR FİKİR ALIŞVERİŞİNDE BULUNABİLİRİZ.HEPİMİZİN BİRBİRİNDEN ÖĞRENECEKLERİ MUTLAKA VARDIR.BU KADAR TAKILMA HERŞEYE HAYAT SU GİBİDİR GELİR GEÇER DEĞİŞMEZSEN SADECE KENDİNİ ÜZDÜĞÜN GÜNLERLE VE SIKINTILARINLA BOĞUŞURSUN.
,babası olan küçük çocukları büyükleri çok kıskanırım,yaşlanmış bi adam görsem 80 civarı çok öfkelenrim babam gelir aklıma zira,onun ömrünü kıskanırım
Burayı oğlumla savaşırken okuyunca tam anlamı ile anlayamadan cevaplamışım canım.Hakkını helal et .Allah babana gittiği yerde rahat ettirmeyi nasip etsin.Efendimize komşu eylesin kabir azabından cümle Müslümanları korusun inşallah.
dİĞER YAZDIKLARIMDA OKUDUYSAN ANLAŞTIK SANIRIM.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?