- 1 Aralık 2016
- 3.643
- 8.473
- 158
- Konu Sahibi karamelli_turta
-
- #9.301
Telefonun hayırlı olsun. Dolarların bereketli olsun.
Telefonun hayırlı olsun. Dolarların bereketli olsun.Telefon için para biriktiriyordum ya..gerrk kalmadı biriktirmeye..Abim telefon almış gelmiş iki gün önce doğum günü hediyen diyip.. . Allah razı olsun dedim.. o paradanda ışte kirilmaz cam taktirip iki tane de kılıf aldım. Geri kalan paraya da bugün 40 dolar aldım geldim..
Sen işteyken kızına kim bakıyor canım?eşim de sen gibi ve eşime daha düşkün kızım belki de öyle olmalı ama kendimi düzeltemiyorum 17 aydır dışarı sadece kızım uyuyorken çıkıyorum. ya da onla çıkıyorum kimseye emanet etmem kolay kolay. üstelik çalışıyorum.
senin güvendiğin yardımcın yanındayken inşallah kardeşi olur kızının da bu düzeni devam ettirirsin. belki ben de ikincide farklı olurum
Sağol ablacim :)Telefonun hayırlı olsun. Dolarların bereketli olsun.
kayınvalidem ve annem dönüşümlü olarak bizde kalıp bakıyorlar canım 1 ay-1.5 ay şeklinde.Sen işteyken kızına kim bakıyor canım?
Anladım canım. Sen hiç dışardan birine kızını emanet etmemişsin. O yüzden tedirgin olman gayret normal tabi.kayınvalidem ve annem dönüşümlü olarak bizde kalıp bakıyorlar canım 1 ay-1.5 ay şeklinde.
benimki babaanne anneanneyle büyüdüğü için şımarık biraz. özellikle babaanne varken burnumuzdan geliyor maalesef. ben de kreşe başlayınca düzeleceğini düşünüyorum evde üçümüz kalınca düzenimiz olur inşallah :)sinirliportakal
elecda
Ikinize de hak veriyorum ben.
Insan evladıyla hem zaman geçirmek istiyor ama çoğunlukla da kendimize zaman ayıramıyoruz .
Büyük oğlum çok hareketli idi 4 yaşına kadar ne ailecek tatile gidebildik, ne onu bırakıp. Hatta sadece oğlum ve ben birlikte gezmeye bile gidemiyorduk şımarık bir çocuktu zamanla uslandı.
Sonra küçük oğlum oldu o sakin büyüdü şükürler olsun...
Onunla her yere gidebildik.
Genelde kardeşlerin fıtratı birbirine ters oluyor diyorlar. Benim kızım da oldukça hareketli bir çocuk. Belki 2. sakin olur.sinirliportakal
elecda
Ikinize de hak veriyorum ben.
Insan evladıyla hem zaman geçirmek istiyor ama çoğunlukla da kendimize zaman ayıramıyoruz .
Büyük oğlum çok hareketli idi 4 yaşına kadar ne ailecek tatile gidebildik, ne onu bırakıp. Hatta sadece oğlum ve ben birlikte gezmeye bile gidemiyorduk şımarık bir çocuktu zamanla uslandı.
Sonra küçük oğlum oldu o sakin büyüdü şükürler olsun...
Onunla her yere gidebildik.
Çocuklar küçükken özellikle anneye ihtiyaç dıyuyorlar cnmbenimki babaanne anneanneyle büyüdüğü için şımarık biraz. özellikle babaanne varken burnumuzdan geliyor maalesef. ben de kreşe başlayınca düzeleceğini düşünüyorum evde üçümüz kalınca düzenimiz olur inşallah :)
haklısın çocuktan çocuğa da değişiyor bu durum ama ben kendimi de biliyorum hiç vakit ayırmıyorum kendime.siz deneyimli annelere soruyorum hata mı ediyorum ne yapmalıyım? sevgiyle ilgiyle büyüsün derken kendimden mi veriyorum hep zaten normal vakit ayırmak hali hazırda yeterli mi?
belki de o yüzden canım bir de araştırıyorum uyku düzeni oluşturuyorum, doğal beslemeye çalışıyorum filan ama büyükler de bambaşka ya ondan emanet etmek bütün kurallarımı delmek demek o yüzden yapamıyorum sanırım.Anladım canım. Sen hiç dışardan birine kızını emanet etmemişsin. O yüzden tedirgin olman gayret normal tabi.
Sanırım sen kızın için anane ve babaneye de tam güvenemiyorsunbelki de o yüzden canım bir de araştırıyorum uyku düzeni oluşturuyorum, doğal beslemeye çalışıyorum filan ama büyükler de bambaşka ya ondan emanet etmek bütün kurallarımı delmek demek o yüzden yapamıyorum sanırım.
evet canım güvenemiyorum maalesef. anneanneyle baya orta yolu bulduk da babaanneyle bulamadık henüz. ve işte rahat olamama sebebim bu asıl ne yedirdiler nasıl tutum sergilediler vs yiyorum kendimi.Sanırım sen kızın için anane ve babaneye de tam güvenemiyorsun
Ben tam olarak bu yüzden en başından bakıcı arayışına girdim. Annelere laf anlatmak mesele. Bakıcı ise sen ne diyorsan ona uymak zorunda.belki de o yüzden canım bir de araştırıyorum uyku düzeni oluşturuyorum, doğal beslemeye çalışıyorum filan ama büyükler de bambaşka ya ondan emanet etmek bütün kurallarımı delmek demek o yüzden yapamıyorum sanırım.
ay resmen yaşadıklarım bu işte canım. o yüzden güvensiz oldum kimseye emanet edemiyorum böyle.gün boyu bile ne yedirdin ne yaptın diye soruyorum sürekli. bizim evde paketli gıda var ben seviyorum çünkü çok yerim ama kızıma kendim şekersiz kek yağsız tuzsuz yemek filan yapıyorum. buna rağmen evden çıkarken sakladığım halde kıraker filan bulup veriyor kızıma kayınvalidem. ya da akşam uyuyor emmek için uyanıyor ya o arada koşup yanına ağlama filan diyor beni çağırın siz yanına gitmeyin diye defalarca uyarmama rağmen. yani ne uyku düzeni ne beslenme düzeni emanet edebileceğim gibi değil. o zaman böyle pimpirikli olmam da normal dimi :)) peki bir de şu boyut var ağlıyor mesela kızım "ağlama saçların dökülür" diyor ya da ben kızıyorum ağlıyor "annen mi ağlattı ah annene ah" diye bana vuruyor gibi yapıyor yine yapma dediğim halde.buna nasıl bir çözüm buldun? yani bakıcının istemediğin bir tutumu olmuyor mu bu şekilde?Ben tam olarak bu yüzden en başından bakıcı arayışına girdim. Annelere laf anlatmak mesele. Bakıcı ise sen ne diyorsan ona uymak zorunda.
Benim evde olduğum süre işinde bakıcı ablamız da vardı. Uyku ve yemek düzenini beraber ve benim istediğim şekilde kurduk. Mesela kendi torunlarına sürekli abur cubur yediren bir kadın olmasına rağmen ben kızıma yedirmediğim için bizim eve getiremiyor. Evde zaten paketli gıda hiç bulundurmuyorum.
Ama kayınvalidemlere kızım bir gidip geliyor başlıyor reçel, çikolata, bisküvi vs diye ağlamaya. Uyarmamıza rağmen bildiğini okuyor kayınvalide.
Kızım tam gün okula başladığından beri düzenimiz şu şekilde:elecda Aslında ben de senin gibi düşünüyorum. Çalıştığım saatlerde bakıcımız var. Eve gelince de her akşam en az 1 saat sadece oğlumla ilgileniyorum. Hafta sonu da hep benimle. Nereye gidersek orada. 1-2 saatlik işim de olsa bakıcısına ya da aileme bırakmıyorum zahmet etmemek için. Ama bunalıyorum bazen. Eşimle beraber gezmeyi, kahve içmeyi özlüyorum. Çok nadir de kaçamak yapıyorum. 2 3 ayda bir ya tiyatro ya da buna benzer çocuğun gelemeyeceği yerlere gidiyorum sadece. Bu bile nasıl ferahlatıyor beni.
Canım bakıcı ablamızın da illaki hoşuma gitmeyen tutumları oluyor. Ben genelde sıcağı sıcağına konuşuyorum ve bir daha tekrarlamıyor.ay resmen yaşadıklarım bu işte canım. o yüzden güvensiz oldum kimseye emanet edemiyorum böyle.gün boyu bile ne yedirdin ne yaptın diye soruyorum sürekli. bizim evde paketli gıda var ben seviyorum çünkü çok yerim ama kızıma kendim şekersiz kek yağsız tuzsuz yemek filan yapıyorum. buna rağmen evden çıkarken sakladığım halde kıraker filan bulup veriyor kızıma kayınvalidem. ya da akşam uyuyor emmek için uyanıyor ya o arada koşup yanına ağlama filan diyor beni çağırın siz yanına gitmeyin diye defalarca uyarmama rağmen. yani ne uyku düzeni ne beslenme düzeni emanet edebileceğim gibi değil. o zaman böyle pimpirikli olmam da normal dimi :)) peki bir de şu boyut var ağlıyor mesela kızım "ağlama saçların dökülür" diyor ya da ben kızıyorum ağlıyor "annen mi ağlattı ah annene ah" diye bana vuruyor gibi yapıyor yine yapma dediğim halde.buna nasıl bir çözüm buldun? yani bakıcının istemediğin bir tutumu olmuyor mu bu şekilde?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?