kızlar şimdi bir 5 dakika müsait oldum, hem mutluluğumu hem yaşadıklarımı sizinle paylaşmak istedim.
dediğiğm gibi raporumu aldım, 4 gün öncede doktor kontrolümüz vardı, erken doğum riski hiç yok demişti doktorumuz, yalanmış meğer
annem ve teyzemle raporumun ilk günü dolayısıyla çarşıya kızımın odasına süsler almaya çıktık, kızılay da dolandık, acıktık, yemeğe oturduk, dedikodu yaparken bir boşalma hissettim, kan geldi sandım, wc ye gittim ama kalktığım gibi akıyor sular, ben yine her wc çıkışı yaşadığım idrar kaçırması sandım ama bu sefer biraz fazlaydı
wc den çıktım anneme söledi,m 5 dakika sonra yine git, aynısı olursa suyun geliyor dedi ve 5 dakika sonra yerimden kalkamıyordum hemen taksi ile hastaneye gittik, asistan doktoru bulduk benim doktorum doğumdaydı çünkü, doktor ultrasona baktı, yolunda herşey dedi ve muayene etti, vajinadan (işte bu kısım azıcık can sıkıcı ama ilkinden sonra alışıyorsunuz, kendinizi kasmayın ve o sırada doktorunuzun yüzüne bakın) 3 cm açılma olmuş doğum başlamış dedi, hemen yatış yaptık, eşimi aradım "doğum başladı" dedim inanmadı önce sonra eşyaların yerini, çantaları filan söyleyince, koşarak geldi, sonra 4 cm açılma sonrası ağrılarım başladı ben epidural diye direniyorum ama doktorum yani asistan doktor yapmıyor, doğum yavaşlar, uzar açılman yavaşlar diye tutturuyor, iyi ki de tutturmuş hastaneye saat 15.30 da girdim. saat 17.00 gibi suni sancının da etkisiyle ağrılarım arttı, suni sancı olmayınca ağrılar gerçekten çok fazla değil, ama suni sancı azıcık ağrı veriyor ama benim gibi normal adet ağrılarında bile bayılan bünyeye sahip biri bile direndiyse siz çok rahat direnirsiniz
zaten ağrı sürekli olmuyor 3-4 dakikada 1 kez geliyor o da 1 dakika bile sürmüyor o sırada bolca dua ve hafif nefes alışverişleri ama çok değil, yoksa tansiyonunuz düşer. bu sırada tabi lağman yapıldı, hiiç hissetmedim bile sakın korkmayın.
neyse saat 21.00 gibi ben biraz yorgunluğun da etskisiyle sezaryen diye söylenmeye başladım ama doktor gelip te beni kalaylayınca utandım sustum, bu kadar direndin daha ne 2-3 saate doğurursun dedi. sonra yine kontrol ve 7 cm açılma ile ben epidurale indim. ağrılar artmış ve ıkınma hissi başlamıştı. epidural yapan anestezist neredeyse doğum olacak diye acele ile her işimi halletti ve Allah razı olsun ondan sonrasında da baş ağrım filan olmadı belim de sadece ertesi gün ağrıdı beni hep motive etti. epiduralden sonra sancıları sadece gaz sancısı gibi hissettim, sonra tekrar odama çıktım, bu sırada bebeğin kalp atışları düştü ve tekrar ameliyathaneye indim, doğumhaneye değil ve ağlamaya başladım. bu kadar direndim ne olur sezaryene almayın beni diye iki doktora da yalvardım,i kendi doktorum doğuma girmedi ama diğer iki doktorda mükemmeldi, sağolsunlar onlar da bana sezaryen istemediklerini ama Allah korusun acil bir durum olursa diye ameliyathaneye iniyoruz dediler ve ameliyathaneye inerken asansörde ben ıkınmaya başladım doktorun bana tek dediği şu oldu "kaka yapar gibi"
ve Allah'îm nasip etti, kızımın kalp atışları düzeldi ve sedyeden masaya alındığıktan sonraki 3. ıkınmada (baya bi ıkınıyorsunuz burada Allah güç veriyor sakın telaş yapmayın kendiliğinden oluyor her şey, doktor moktor bir yere kadar) kızımın saçlı kafasını gördüm o an şoka girdim sanki ağlayamıyorum kokla diyorlar koklayamıyorum, küçük doğdu biraz da hemen yoğun bakıma aldılar, 2 saat sonra kucağımdaydı ve normal doğumun nimeti iki saat sonra onu yoğun bakımdan almaya babası ile beraber gittik
hiç korkmayın kızlar, Allah'ım beraberinizde olsun, hepinize bu mükemmel duyguyu yaşatsın. şimdi günlerim süt sağmakla, alt değiştirmekle ve onu izleyip mutluluktan ağlamakla, dua etmekle, şükretmekle geçiyor. bize dua edin. Allah'ım sizi de bir avazda kurtarsın...